آموزش میکس و مسترینگ حرفه‌ ای: 11 روش و 12 ویدئوی رایگان

مسترینگ گوش خوب و تمرین زیادی می‌ طلبد که شاید ساده به نظر نرسد اما در نهایت از پس آن برخواهید آمد. شما می توانید در 14 مرحله آسان، میکس‌های تان را در خانه مستر کنید. در این مقاله به شما یاد خواهیم داد که مسترینگ چیست، چرا باید آن را روی آهنگ‌ هایتان اعمال کنید، و چه طور می ‌توانید یک آهنگ را در خانه ‌تان مستر کنید.

مسترینگ چیست؟

مسترینگ صدا آخرین مرحله از فرآیند میکس است. این اتفاقی است که برای یک آهنگ قبل از این که منتشر شود، می ‌افتد.

مسترینگ یک آهنگ با استفاده از ابزار هایی مثل اکوآلایزر، فشرده‌ سازی، سچوریشن و محدود کردن برای انجام این سه چیز است:

1-بلندتر کردن صدای یک آهنگ

2- این که آهنگ صدای بهتری داشته باشد.

3- این که آهنگ برای تمام انواع مختلف بلندگو ها قابل ترجمه شود.

هدف مسترینگ این است که آهنگی شبیه به آهنگ ‌های حرفه‌ ای دیگر موجود در بازار ایجاد کند طوری که وقتی از رادیو یا در فهرست پخش یا در تیتراژ فیلم شنیده می ‌شود، غیر عادی به نظر نرسد.

همچنین بهتر است هنگام انتشار یک آلبوم یا یک آلبوم چندگانه (EP) آهنگ‌های تان را مستر کنید تا مطمئن شوید که همه آهنگ‌ ها یک ولوم و تُن یکسانی دارند.

اما مسترینگ در اصل بازنگری تخصصی میکس است .

شما وقتی میکس یک آهنگ را تمام می ‌کنید، گوش تان به آن عادت خواهد کرد زیرا شما هر ثانیه از آن را بار ها و بار ها شنیده اید. بنابراین درک این که چه جا هایی مشکل‌ دارند ده برابر دشوارتر خواهد شد!

مسترینگ یک مرحله بسیار حساس با مشکلات خاص خودش است، به همین منظور مهندسان صدا شروع به گرفتن تخصص در این تکنیک ‌ها کرده ‌اند. مهندسان مسترینگ می ‌توانند از زوایای دیگری یک میکس را بررسی کنند.

اما دلیل واقعی وجود این مهندسان استاد کار این است که با چند گوش جدید میکس شما شنیده و بررسی شود.

این کار مثل رفتن پیش یک پزشک متخصص بعد از مراجعه به یک پزشک عمومی است!

مهندسان حرفه ‌ای مسترینگ یک اتاق مجزا با مجموعه ‌ای جدید از اسپیکر ها دارند.

از آن جایی که مهندسان مستر قبلا موسیقی شما را نشنیده ‌اند، می ‌توانند اشتباهاتی که در طول ساعت ‌ها و روز ها میکس انجام داده ‌اید را متوجه شوند. آن ها می ‌توانند صدای آهنگ شما را حتی بهتر از قبل کنند.

یادگیری مسترینگ یک آهنگ مهم است، زیرا شیوه میکس تان را تغییر می‌ دهد. با یادگیری این مهارت شما در حین میکس آن را در ذهن تان مستر خواهید کرد.

اما کمک گرفتن از یک متخصص به شما چیزی را می ‌دهد که ساعت ها تمرین نمی ‌تواند و آن هم تشخیص خوب از بد است! به همین دلیل است که توصیه می‌ کنم یکی را استخدام کنید تا روی میکس‌های تان کار کند.

اگر بودجه یا زمان لازم را ندارید، توصیه می‌ کنم از یک سرویس مسترینگ خودکار مثل LANDR یا Aria استفاده کنید.

این ها فقط الگوریتم‌ هایی هستند که می‌ توانند آهنگ شما را تجزیه و تحلیل کنند و آن را طوری بهینه‌ سازی کنند که شبیه آهنگ منتشر شده استاندارد باشد ، بنابراین کامل نیستند.

این سرویس ها هیچ وقت به خوبی گوش های آموزش دیده انسان نخواهند بود اما آن ها به طرز شگفت ‌انگیزی برای مستر و دمو های سریع خوب هستند و ارزان‌اند.

اگر به دلایلی نمی ‌خواهید یک مسترکار حرفه ‌ای استخدام کنید، می ‌توانید با این سرویس ها مسترینگ را انجام بدهید و بعد خودتان دوباره مستر کنید.

و بعد از شنیدن هر کدام را بیشتر دوست داشتید ، نگه دارید.

اگر از این استراتژی استفاده می ‌کنید، حتما به هر آنچه برای کل پروژه انتخاب می ‌کنید، پایبند باشید. مثلا اگر یک آلبوم چندگانه منتشر می‌ کنید، نباید دو آهنگ توسط مثلا Aria و دو آهنگ توسط خودتان مسترینگ شود. باید ثبات داشته باشید.

چه طور آهنگ را مستر کنیم؟

حالا که می ‌دانید مسترینگ صوتی چیست (و چه زمانی باید به یک حرفه ‌ای اجازه داد تا روی آن نظارت کند، بیایید یاد بگیریم که چه طور این کار را انجام بدهیم! )

در واقع مهم ‌ترین چیزی که باید به آن دقت کرد این است که راز یک مسترینگ موفق آمادگی است.

من از رویکرد Sharpen the Axe یا تقویت آکس برای مسترینگ استفاده می ‌کنم…

به قول آبراهام لینکولن اگر شش ساعت به من فرصت بدهید تا یک درخت را قطع کنم، من چهار ساعت اول را صرف تیز کردن تبر خواهم کرد. همین در مورد آکس مسترینگ هم صدق می ‌کند!

8 مرحله اول از این 14 مرحله مربوط به آماده ‌سازی هستند! بدون آن ها، شما در مسترینگ دچار مشکل خواهید شد.

بدون هیچ مقدمه ‌ای، به سراغ مراحل مسترینگ میکس خواهیم رفت!

مرحله 1: در انتخاب فضایی که در آن به میکس گوش ‌می‌ کنید، دقت کنید

مسترینگ یک هنر ظریف است. حرکات بسیار کوچک می ‌تواند صدایی که از کل میکس تان به گوش می ‌رسد را تحت تاثیر قرار دهد.

به همین دلیل، بهتر است مطمئن شوید فضایی که در آن به میکس گوش می ‌دهید تا حد امکان مناسب و بی‌ عیب است.

بیایید این طور فرض کنیم که آهنگ تان را به بهترین شکل مستر کرده ‌اید اما اتاق شما آن طور که باید تنظیم شده است و در حقیقت شاید آهنگ تان در آن فضا خوب به نظر برسد، اما ممکن است در هر جای دیگری بد به نطر برسد!

به طور مثال اگر اتاق شما باس اضافی ایجاد می ‌کند، صدای باستان بلندتر از آنچه که هست به نظر می ‌رسد. بنابراین، حتی اگر در اتاق تان بالانس کاملی برقرار باشد، آیا در هر جای دیگری این تضمین هست که این طور باشد؟ مسلما نه!

حتما بخوانید:  24 نکته که چگونه به یک آهنگساز خوب تبدیل شویم؟

چند کار هست که می‌ توانید برای رفع این مشکل انجام بدهید. اول از همه، می ‌توانید اتاق میکس تان را با پنل های آکوستیک به خوبی بپوشانید.

اگر نمی ‌خواهید زمان یا هزینه اضافی برای آکوستیک کردن اتاقتان صرف کنید، می ‌توانید با استفاده از هدفون اتاق را نادیده بگیرید.

من Sennheiser HD600 را توصیه می‌ کنم. همچنین ارزشش را دارد از یک نرم ‌افزار خنثی‌ سازی هدفون مثل Sonarworks Reference و Waves NX استفاده کنید. این ابزار به تعادل هدفون شما کمک می ‌کند و باعث می ‌شود به نظر برسد که در یک اتاق واقعی هستید و کم تر شبیه خلاء به نظر برسد.

مرحله 2: میکس تان را تکمیل کنید

اول میکس را تمام کنید.

مسترینگ آخرین مرحله از فرآیند میکس است. مطمئن شوید که هر دو را همزمان انجام نمی‌ دهید.

یکی از کار های مهمی که باید انجام بدهید این است که آهنگ تان را طوری میکس کنید که مستر شده به نظر برسد. البته این معنایش این نیست که آهنگ تان را در حین میکس مستر کنید بلکه یعنی میکس را طوری انجام بدهید که آماده مسترینگ باشد.

میکس باید در اکثر سیستم‌ ها متعادل ، دینامیک و هیجان ‌انگیز به نظر برسد.

7 بهترین برنامه میکس آهنگ+ دانلود رایگان

به جای این که انتظار داشته باشید مهندس مسترینگ صدای میکس شما را “استریوتر” کند، خودتان این کار را با پنینگ (panning) انجام بدهید.

به جای این که انتظار داشته باشید مهندس مسترینگ میکس تان را پرانرژی‌ تر کند، خودتان این کار را با سچوریشن انجام بدهید.

البته نباید در هیچ کاری زیاده‌ روی کنید. میکس تان باید تا حد امکان حرفه‌ ای به نظر برسد.

مرحله 3: سطوح را بررسی کنید

قبل از این که از میکس تان خروجی بگیرید، باید مطمئن شوید که لازم نیست هیچ چیزی بریده ‌شود. هنگام میکس، دیستوریشن دیجیتال اغلب می ‌تواند بی‌صدا باشد، اما در مرحله مسترینگ، تمام عیوب کوچک در میکس‌های تان آشکار می‌ شوند.

مطمئن شوید که روی همه فیدرهای تان فاصله ایمن دارید. هر کانال، باس یا ارسالی باید از محدوده خطر دور بماند.

امیدواریم این درست همان چیزی باشد که شما توانسته باشید قبل از پایان میکس آن را برطرف کنید. همیشه بهتر است میکس را با مرحله ‌بندی درست آهنگ‌های تان شروع کنید و مطمئن شوید که در حین کار هیچ چیزی کات نمی ‌شود.

از طرفی هم نباید خروجی استریو قطع ‌شود و فاصله ایمن کافی برای کار در حین مسترینگ وجود داشته باشد.

بلندترین قسمت آهنگ شما بین 4- تا 6- دسی بل در خروجی استریو باشد.

مرحله 4: آهنگ استریوی تان را بانس کنید

مرحله بعدی بسیار ساده است. فقط کافی است آهنگ استریوی تان را به عنوان فایل به بانس (Bounce) کنید.

حواس تان باشد که تنظیمات پروژه ‌تان هنگام خروجی گرفتن دقیقا یکی باشد. مثلا اگر آهنگ را در 24 بیت ضبط کرده‌ اید، فایل را با 24 بیت بانس کنید. یا اگر با رزولوشن 48 کیلو هرتز ضبط کرده ‌اید، فایل تان را با فرکانس 48 کیلوهرتز بانس.

چند نکته دیگر:

مطمئن شوید که فایل را با فرمتی که باعث هدر رفت اطلاعات نمی‌ شود، بانس می کنید. از آهنگ با فرمت MP3 خروجی نگیرید! این کار بعد از مسترینگ انجام می‌ شود. از آن به عنوان فایل wav یا aiff خروجی بگیرید.

همچنین، اگر DAW شما در هنگام بانس گزینه “normalize” دارد ، از آن استفاده نکنید. عادی ‌سازی اساسا یک کار ناشیانه برای بلندتر کردن صدای آهنگ شما است. ما این کار را در حین مسترینگ انجام خواهیم داد. نیازی نیست عجله کنیم.

مرحله 5 : حداقل یک روز استراحت کنید

حتما به گوش تان استراحت بدهید!

مسترینگ کار ظریف و حساسی است. بنابراین بهتر است قبل از شروع، گوش‌ های تان آماده و خام باشند!

مهم تر از آن این که ذهن تان هم باید سرحال باشد.

اگر ساعت‌ ها (یا روز ها) روی میکس کار کرده ‌اید، هیچ تضمینی وجود ندارد که بتوانید در حین مسترینگ بی‌ طرفانه و بدون اشتباه کار کنید.

حداقل یک روز استراحت کنید. چند روز هم شد ، بهتر‍!

هر چه وقفه بیشتری بین میکس کردن و مسترینگ تان بیفتد، می ‌توانید بهتر و دقیق تر کار کنید.

مرحله 6: یک پروژه جدید ایجاد و آهنگ های مرجع تان را ایمپورت کنید

یک پروژه جدید باز و میکس تان را در آن ایمپورت کنید. سپس ترک های رفرنس تان را زیر آن ایمپورت کنید.

در این اثنی بهتر است این را هم بگویم که آهنگ ‌های مرجع یکی از بزرگ ترین راز های یک میکس و یک مسترینگ موفق است.

در حین انجام کار به چیزی نیاز دارید که بتوانید با آن مقایسه کنید. در غیر این صورت ممکن است میکس هایی انجام بدهید که در خلاء عالی به نظر می‌ رسند، اما در مقایسه با میکس‌ های دیگر در دنیای واقعی خوب از آب در نیایند.

مهم ترین اصول آهنگسازی که برای شروع حرفه ای باید بلد باشید

در دسترس داشتن موسیقی که حرفه ‌ای میکس شده باشد لازم است تا هر چند وقت یک بار در حین کار به آن گوش بدهید و بتوانید بهترین تصمیم را برای آهنگ تان بگیرید.

مرحله 7: برای اولین بار به میکس گوش و یادداشت ‌برداری کنید

اول از همه: شما باید به آهنگ میکس گوش کنید. این مرحله واقعا مهم است.

اگر به خودتان استراحت کافی داده باشید؛ یعنی چند روزی است که میکس تان را نشنیده ‌اید و حالا با گوش‌ های آماده ‌تری به بررسی ‌اش خواهید پرداخت.

معمولا 80 درصد از مشکلات را با اولین گوش دادن خواهید شنید.

حتما یک دفترچه یادداشت کنار دست تان داشته باشید یا یک سند ورد در کامپیوتر تان باز کنید. در حین گوش دادن یادداشت بردارید. این یادداشت ها در حین مسترینگ به مبنایی برای کارتان تبدیل می ‌شوند.

آموزش گام به گام و تصویری آهنگسازی الکترونیک به‌ صورت اصولی

آیا صدا های تربل خیلی زیر و نامشخص به گوش می ‌رسند؟

آیا وکال برجسته ‌تر از آهنگ شنیده می‌ شود یا خفه و گرفته است؟

آیا آهنگ درهم و برهم و بی ‌حال به گوش می ‌رسد؟

همه این نکات را بنویسید. شما فقط با شنیدن در اولین بار متوجه شان خواهید شد.

مرحله 8: یک آنالیز کامل انجام بدهید

حالا وقت آن است که تمام عوامل مخرب را کنار بگذاریم.

چند بار آهنگ را گوش کنید. آنچه می ‌شنوید را بنویسید.

به رفرنسهای تان گوش دهید، سپس به آهنگ تان گوش بدهید. آنچه که نمی‌ شنوید یا آنچه که بیش از حد می ‌شنوید را یادداشت کنید.

به بلندگو های دیگر گوش بدهید. با هدفون گوش کنید و آنچه می ‌شنوید را بنویسید.

در گوشی تان به میکس گوش بدهید. در ماشین تان گوش کنید و باز هم آنچه می ‌شنوید را یادداشت کنید.

ریمیکس چیست؟ 6 نوع رایج آن که باید بشناسید

هدف از این کار این است که تصویر دقیقی از آنچه آهنگ شما در حال حاضر به نظر می ‌رسد و آنچه باید باشد، داشته باشید.

به این ترتیب می‌ توانید به ‌جای استفاده تصادفی از ابزارهای تان، تصمیم‌ های مهمی در مسترینگ بگیرید.

بد نیست کمی هم در مورد آهنگ های مرجع صحبت کنیم.

چند کار وجود دارد که به غیر از استفاده از گوش‌های تان می‌ توانید انجام بدهید تا از آن ها به بهترین شکل بهره ‌برداری کنید.

اگر یک آنالایزر گرافیکی داشته باشید، می ‌توانید از آن برای مقایسه طیف فرکانسی دو میکس استفاده کنید.

این آنالیز به شما کمک می ‌کند تا از چشم ها و همین طور گوش‌های تان استفاده کنید. کدام بخش از آهنگ تان خیلی بم یا خیلی زیر شنیده می‌ شود؟

یادتان باشد این تحلیل کامل نیست و طیف فرکانس هر آهنگ متفاوت است.

این فقط ترفندی است که به شما کمک می ‌کند تا نواحی مشکل ‌دار که ممکن است کم تر مشخص باشند را پیدا کنید.

کار دیگری که می ‌توانید انجام بدهید؛ این است که از یک فیلتر برای گوش دادن به بخش های باس مرجع استفاده کنید.

حتما بخوانید: تفاوت gain با volume در چیست؟

فقط این را یادتان باشد که شرایط در مسترینگ صدا بسیار مهم است! مهم ‌تر این است که هر میکسی در مقایسه با آهنگ‌ های دیگر خوب به نظر برسد تا این که فقط در خلاء خوب به نظر برسد.

یک نکته مهم که باید توجه داشته باشید اینست که حتما ولوم آهنگ های مرجع تان را با ولوم میکس تان مطابقت بدهید. در غیر این صورت، گوش شما تفاوت ‌هایی را می ‌شنود که وجود ندارند.

بلندی صدا بر نحوه شنیدن صدا تأثیر می ‌گذارد. همان طور که ما صدای موسیقی را بالا می ‌بریم، مغزمان آن صدا را به خاطر باس و تربل بالایش می ‌شناسد.

بنابراین اگر آهنگ‌ های مرجع شما خیلی بلند یا خیلی ملایم باشد، مسترینگ تان متعادل نخواهند بود!

مرحله 9 : دینامیک‌ ها را کنترل کنید

حالا به اندازه کافی آماده شده ‌اید. باید دست به کار شوید.

اولین کاری که باید انجام بدهید انجام کمی فشرده‌ سازی است. بهتر است مطمئن شویم که دینامیک کل ترک در حال کنترل است.

هدف شما از فشرده ‌سازی این است که قطعات آهنگ به هم چسبیده به نظر برسند.

در این جا نحوه انجام تنظیمات مربوط به فشرده ‌سازی میکس باکس آمده است:

البته تا این حد هم فشرده‌ سازی لازم نیست. 1 تا 2 دسی‌بل کاهش کافی است. شما نباید فراتر از 3 دسی‌بل بروید.

این قاعده در کل ترک اعمال می ‌شود، بنابراین کم تر باشد بهتر است.

آهنگسازی چیست؟ مهارتهای لازم، نقش آهنگساز و 7 نکته کاربردی

با احتیاط Attack Time را انجام بدهید. سرعت بالا می ‌تواند کل آهنگ را کسل‌ کننده کند. اَتک را حدود 10 میلی‌ ثانیه شروع کنید و از آن جا تغییرش بدهید. اگر آهنگ سریع‌ تری است، کمی آن را بالا ببرید. اگر کندتر است، آن را به پایین ببرید.

در مورد زمان انتشار هم از عملکرد انتشار خودکار (البته در صورت وجود) استفاده کنید زیرا به احتمال زیاد طبیعی ‌ترین صدا را تولید می ‌کند. اگر این توانایی را ندارید، زمان انتشارتان را در حدود 150 میلی ‌ثانیه شروع و از همان‌ جا تغییرات را لحاظ کنید.

ظرافت در این جا بسیار مهم است. اقدامات کوچک در این جا تفاوت بیشتری نسبت به یک میکس ایجاد می‌ کنند.

از گوش‌های تان استفاده کنید! اگر همه چیز خیلی‌کسل ‌کننده یا تهاجمی به نظر می‌ رسد، یعنی زیاده ‌روی کرده‌ اید.

مرحله 10: تن را اصلاح کنید

قدم بعدی این است که لحن آهنگ تان را با توجه به رفرنس ها متعادل کنید.

ابزار اصلی شما اکوآلایزر خواهد بود. حواس تان به این کهDAW تان یک اکوآلایزر خطی دارد یا نه باشد. در واقع این ها اکوآلایزر هایی هستند که در درجه اول برای تأثیر گذاری بر چندین ابزار به طور هم زمان ساخته شده ‌اند. آن ها فوق ‌العاده “کامل” بوده و برای مسترینگ in the box عالی هستند.

به یادداشت‌های تان برگردید. چه نوشته‌ اید که باید درست شود؟ آیا باس بیشتری لازم است؟ آیا به هم ریختگی ها در میکس باید کم شود؟

از اکوآلایزر خطی تان برای شکل دادن به تن آهنگ به منظور حل آن مشکلات استفاده کنید.

در مسترینگ بهتر است از کات ها و بوست های (Boost) گسترده استفاده کنید. در کل میکس کات ها باریک تر و نزدیک به هم خواهند بود اما زمانی که در کل آهنگ اعمال شود، از هم فاصله می ‌گیرند.

حتما بخوانید: 70 اصطلاح رایج موسیقی که باید بدانید

سعی کنید بوست یا کاتهای تان بیش از 3 دسی بل نشود. حرکت شما در حین مسترینگ باید ظریف باشد. تغییرات بزرگ و ناگهانی، اساس میکس تان را تغییر خواهد داد.

گاهی اوقات اگر حس می‌ کنید انرژی زیر باس در آهنگ بیش از حد است، یک فیلتر High Pass جزئی می ‌تواند خوب باشد. در مورد استفاده از فیلتر Low Pass هم احتیاط کنید زیرا می ‌تواند صدای آهنگ را خفه و نا واضح کند.

راهکار دیگر ما برای این مرحله، فشرده‌ سازی چند باندی است.

فرض کنید بعد از اتمام اکوآلایز کردن، وِرس ها کاملا متعادل هستند. اما کورس هنوز هم ضربات باس زیادی دارد که بر وکال غلبه می ‌کند.

اگر بخواهید با استفاده از اکوآلایز بیشتر باس را از بین ببرید، مشکل در کورس حل می ‌شود، اما ورس هایتان آسیب می ‌بینند.

فشرده ‌سازی چند بانده را اعمال کنید. این کمپرشن اساسا این توانایی را دارد که فقط یک محدوده فرکانس خاص و نه کل آهنگ را فشرده کند. این ابزار برای وقتی مناسب است که می ‌خواهید نت هایی که در سرتاسر آهنگ ناهماهنگ هستند را اصلاح کنید.

حتما بخوانید: مهندسی صدا چیست؟ 5 نقش اصلی آن که باید بدانید

یک کمپرسور چندبانده مثل یک کمپرسور معمولی کار می‌ کند. شما هنوز همان آستانه، نسبت، حمله (Attack)، انتشار و Makeup Gain را دارید. هیچ چیزی فرق ندارد.

شما فقط باید محدوده فرکانس ‌هایی که می‌ خواهید روی آن عمل شود را تنظیم کنید.

به طور مثال اگر بخواهید باس ‌های ناسازگار را برطرف کنید، باید محدوده را بین 20 تا 150 هرتز تنظیم و 2 تا 3 دسی‌بل کاهش گِین داشته باشید. لازم نیست این مقادیر زیاد باشند زیرا می ‌خواهید آن را فقط در قسمت ‌های ناسازگار اعمال کنید نه کل آهنگ.

چند نکته در مورد فشرده ‌سازی چند‌ بانده:

• هنگامی که از کمپرسور چندبانده برای رفع مشکلات استفاده می ‌کنید، لازم نیست از هیچ میک‌آپ گینی استفاده کنید. فشرده ‌سازی به طور طبیعی صدا های بلند را کاهش می ‌دهد. اما زمانی که از میک ‌آپ برای قرار دادن آهنگ در همان سطح صدا مثل قبل استفاده می ‌کنید، در واقع برعکس عمل کرده اید و صدا های ملایم را بالا می‌ برید. اگر هدف تان این است که بخش ‌های خاصی از طیف فرکانس را بی ‌صداتر کنید، اضافه کردن میک‌آپ گین برعکس منظورتان را انجام می ‌دهد.
• به جز در مواقعی که میکس نیاز دارد، از بیش از یک باند استفاده نکنید. در غیر این صورت ممکن است به جای حل بیشتر مشکل ‌تراشی کنید.
• فشرده‌ سازی چند بانده یک ابزار قدرتمند است اما همیشه هنگام مسترینگ لازم نیست. بنابراین با دقت و فقط در صورت نیاز از آن استفاده کنید!

مرحله 11: میکس را تقویت کنید

حالا که آهنگ را به صورت پویا و آهنگین متعادل کرده ‌اید، می ‌توانید با چند کار ساده بهترش کنید.

البته این کار ها اختیاری هستند و اگر میکسی که کردید به آن ها نیازی نداشت، استفاده نکنید.

اولین کاری که در راستای تقویت آهنگ می ‌توانید انجام بدهید، سچوریشن است. این می ‌تواند یک پلاگین سچوریشن، یک شبیه ‌سازی نوار یا یک محرک باشد. همه این ها گونه ‌های مختلف یک مفهوم هستند.

از سچوریشن می‌ توان برای افزودن کمی رنگ و لعاب به میکس هم استفاده کرد. این کار میکس را کمی پرتر، پرشورتر و هیجان‌انگیز تر می ‌کند. اگر میکس تان هنوز کمی کم ‌مایه یا ضعیف باشد، عالی است.

البته آسیب سچوریشن می‌ تواند بیشتر از سودش باشد. سچوریشن بیش از حد میکس، باعث ایجاد دیستوریشن می ‌شود و برخی از ظرافت ها و پویایی آن را از بین می ‌برد. و به طور بالقوه می ‌تواند صدای میکس را صاف ‌تر کند.

بنابراین سچوریشنی اضافه نکنید مگر این که لازم باشد.

حتما بخوانید: پلی بک چیست؟ تفاوت آن با ضبط صدا و نکات

یکی دیگر از گزینه‌ های بهبود، وسیع کردن استریو است. این کار به آهنگ کمک می‌ کند تا گسترده ‌تر و متمایز تر از قبل به نظر برسد.

این ویژگی برای زمانی که میکس به صورت خوشه ‌ای یا نزدیک به هم به نظر می ‌رسد، عالی است. وسیع کردن استریو می ‌تواند به پخش صدا ها کمک یا می ‌تواند صدای میکس را خارق ‌العاده کند.

با این حال، می ‌تواند مشکلات فاز بندی را هم وارد میکس کند. این طور که هر بار که آهنگ به صورت مونو پخش می‌ شود، بدتر از قبل به نظر می ‌رسد.

بنابراین از آن استفاده نکنید مگر این که لازم باشد.

در نهایت، اتوماسیون صدا می ‌تواند به افزایش تاثیر بخش‌ های خاصی از آهنگ کمک کند. مثلا با آن می ‌توانید صدای آهنگ را تا جایی که کورس نهایی در 0 دسی بل قرار داشت، خودکار کنید، اما بقیه آهنگ در 1- دسی بل باشد.

افزایش و کاهش جزئی صدا در مسترینگ کاملا واضح است ، بنابراین بیش از 2 دسی‌بل اتوماسیون انجام ندهید. حتما اسلپ (Slop) را هم اصلاح کنید. شما می ‌خواهید این افزایش طبیعی به نظر برسد، نه ناگهانی.

مرحله 12 : میکس را محدود کنید

این یکی از مهم ترین مراحل در مسترینگ و محدود کردن فرآیند بلندتر کردن صدای میکس به اندازه‌ صدایی است که در رادیو می شنوید.

پیش از این هم اشاره کردیم که ولوم برای یک میکس چقدر مهم است. هر چه آهنگی آرام‌ تر باشد، به گوش ما بی‌ حال‌تر و کسل ‌کننده‌تر به نظر می ‌رسد. پس باید مطمئن شد که آهنگ با آهنگ‌ های دیگر ژانری که کار می ‌کنیم یکی است.

حالا، اگر بخواهید فقط صدای یک میکس را زیاد کنید، باید یک سری جاها را کات کنید. شما ولوم بیشتری خواهید داشت، اما ولومی که برداشت می ‌شود زیاد نیست. در واقع آهنگ در گوش بلندتر از آنچه که هست احساس می ‌شود. شما همچنین باعث ایجاد دیستوریشن خواهید شد که صدای آهنگ را بدتر می ‌کند!

محدود کردن میکس تان باعث افزایش حجم آهنگ می‌ شود و در عین حال ولوم بیشتری ایجاد می ‌کند. این بهترین راه برای تنظیم آهنگ مطابف با سطوح رسایی در این صنعت است.

تهیه کنندگی موسیقی چیست؟ تجهیزات لازم و چطور تهیه کننده موسیقی شویم؟

یک محدود کننده (Limiter) در اصل یک کمپرسور ساده است. اما به جای داشتن یک نسبت عادی (مثل 2:1 یا 3:1)، دارای نسبت ” دیوار آجری ” است.

این یعنی هیچ مقدار صدایی از آستانه تعیین شده بالاتر نمی ‌رود؛ یعنی 100% آن پذیرفته نمی‌ شود. بنابراین بدون کات خواهد بود.

ما می‌ خواهیم آهنگ در حدود 0 دسی‌ بل باشد، اولین کاری که باید انجام بدهیم این است که سطح خروجی را (نسخه لیمیتر آستانه) را در آن جا تنظیم کنیم. بهتر است آن را بین 0.3- و 0.8 دسی ‌بل تنظیم کنید. این اطمینان به وجود می‌ آید که در بلندگو هایی که کمی افزایش گین در مدارهای شان دارند، کات نمی ‌شود.

سپس می‌ توانید گین آهنگ را افزایش دهید تا زمانی که 2 تا 3 دسی ‌بل کاهش داشته باشد. اگر از یک محدود‌ کننده شخص ثالث استفاده می‌ کنید، از این مقدار بالاتر نروید، زیرا می ‌تواند صداهای مصنوعی بدی ایجاد کند. اگر از یک محدود کننده شخص ثالث با‌کیفیت استفاده می ‌کنید، می‌ توانید کاهش گین را به 4 تا 5 دسی بل افزایش دهید.

پیچ گین حجم واقعی را افزایش می‌ دهد، اما محدودیت دیوار آجری بلندی صدایی که حس می ‌شود را افزایش می‌ دهد. به این ترتیب هم اصل آهنگ تان بلند است و هم بلندتر حس می ‌شود.

مرحله 13: بررسی ‌های نهایی را انجام بدهید

حالا زمان بررسی نهایی است.

من شخصا از Dynameter برای این که ببینم ترک هنوز محدوده دینامیکی بالایی دارد یا خیر، استفاده می ‌کنم.

برخی دوست دارند از یک متر LUFS برای بررسی سطح بلندی نهایی استفاده کنند.

اگر پلاگین خاصی برای این منظور ندارید، این مرحله را رد کنید. در این برهه از زمان، شما قبلا هر کاری که در توان داشتید را انجام داده‌ اید تا مسترینگ تان عالی شود.

شاید مطالعه این مقاله را دوست داشته باشید: تاریخچه کامل موسیقی سنتی ایران بهمراه تصاویر بزرگان

مرحله 14: از پروژه خروجی بگیرید (در 16 بیت و 44.1 کیلوهرتز)

کار مسترینگ تمام است و حالا آماده انتشار آن هستید!

مرحله آخر، خروجی گرفتن آهنگ در فایلی است که با انواع سیستم‌های پخش سازگار باشد.

اول از همه آهنگ را به عنوان فایلی که اطلاعاتش از بین نمی ‌روند و به صورت mp3. انتخاب کنید. شما می ‌توانید هر نوع فرمت که می ‌خواهید را انتخاب کنید :

.wav،.aiff ، .caf

سپس باید مطمئن شوید که آهنگ با وضوح 16 بیت و نرخ نمونه ‌برداری 44.1 کیلوهرتز اکسپورت می ‌شود. این ها استاندارد های صوتی هستند.

مطمئن شوید که ترک تان را قبل از دیتِرینگ (Dither) تغییر داده ‌اید. دیترینگ به جلوگیری از ایجاد دیستوریشن اضافی در زمانی که ترک تان را با وضوح متفاوتی باس می ‌کنید، کمک می‌ کند. بدون آن، زحمات تان به هدر می ‌رود.

DAW شما به احتمال زیاد گزینه ‌های متفاوتی برای میکس خواهد داشت. توصیه می ‌کنم از تنظیمات pow-r 2 استفاده کنید.

فایل صوتی تان را فقط یک بار دیتر بدهید! اگر چندین بار دیتر کنید می توانید نویز بلند ایجاد کنید.

در نهایت، اگر عمل “نرمال ‌سازی” در پنجره Bounce‌ محیط کار دیجیتال تان وجود دارد، از آن استفاده نکنید. نرمال ‌سازی اساسا یک کار ناشیانه برای بلندتر کردن صدای ترک شما است . وقتی آهنگ تان را مستر کردید به آن نیاز ندارید.

دکمه OK را فشار بدهید تا مسترینگ تکمیل شود.

دانلود کنید: 4 تا از بهترین نرم افزارهای حرفه ای آهنگسازی در کامپیوتر

دروس ویدیویی آموزش میکس مسترینگ

از خانه مسترینگ:

جلسه اول	جلسه دوم
جلسه سوم	جلسه چهارم
جلسه پنجم	جلسه ششم
جلسه هفتم	جلسه هشتم
جلسه نهم	جلسه دهم

حتما بلد باشید: 5 تا از بهترین استودیوهای موسیقی