موسیقی مینیمال چیست؟ تاریخچه و بهترین آثار موسیقی مینیمال

سبک موسیقی که در این مقاله به آن می پردازیم؛ مینیمالیسم است و بر تکرار، تغییر الگو های ریتمیک و مفاهیم ترکیب بندی که فراتر از موسیقی کلاسیک سنتی است، تمرکز دارد.

موسیقی مینیمال چیست؟

موسیقی مینیمال، یا موسیقی مینیمالیستی، زیرشاخه ای از موسیقی کلاسیک است که به آهنگ سازان آمریکایی مثل فیلیپ گلس، استیو رایش، تری رایلی و لا مونت یانگ مرتبط می شود. چندین آهنگ ساز برجسته مینیمالیست از جمله لوئیس آندریسن هلندی و گاوین برایارز و مایکل نایمن آهنگسازان بریتانیایی هم از اروپا در این سبک فعالیت می کنند.

این نوع موسیقی از نظر زیبایی شناختی متکی بر تکرار، تغییرات ریتمیک ظریف و ناهماهنگی هارمونیک انتخابی است که در طول یک بخش ثبت می شود. بسیاری از قطعات مینیمالیستی شامل پالس ‌های ثابت، نغمه های ممتد (Drone)، فاز بندی حلقه‌ های نوار و مفاهیم ریتمیک آفریقایی و هندی هستند. با این حال، اکثر موسیقی های مینیمال با استفاده از ساز های استاندارد کلاسیک مثل پیانو، ویولن ، ویولا، ویولن سل، باس، کلارینت، فلوت، آواز و سازهای کوبه ای مختلف نواخته می شوند.

تاریخچه و سیر تکاملی موسیقی مینیمال

جنبش مینیمالیسم در صحنه کلاسیک آوانگارد نیویورک در دهه 1960 آغاز شد. این جنبش به سرعت به منطقه خلیج سانفرانسیسکو کشیده شد و در طول قرن بیستم در خانه ‌های کنسرت و آکادمی‌ های موسیقی در سراسر جهان رواج پیدا کرد.

1-اولین آهنگ ساز مینیمال : آهنگ ساز آمریکایی لامونته یانگ ادعا می کند که اولین آهنگ ساز مینیمالیست است. آهنگ هایTrio for Strings (1958) و The Well-Tuned Piano (1964) او با ساختار های ممتد و توالی های هارمونیک آهسته ساخته شده اند. یانگ خودش را به جنبش Fluxus که سبکی آوانگاردی در موسیقی و هنر های تجسمی دارد، وابسته می دانست. او به شدت تحت تأثیر آهنگ ساز رادیکال کلاسیک یعنی جان کیج و همکار همیشگی او، دیوید تودور قرار گرفت. یانگ از بسیاری از جنبه های زیبای عملکرد کیج استفاده کرد.

2- مینیمالیسم گسترش می یابد : با این که یانگ اولین مینیمالیست واقعی به حساب می آید؛ اما این جنبش به سرعت فراتر از او رشد کرد. در منطقه خلیج سانفرانسیسکو، پیانیست و آهنگ ساز تری رایلی در سال 1960 آهنگ تاثیر گذارش به نام In C را ساخت. این کار گروهی بداهه به عنوان الگویی برای نشان دادن قابلیت های موسیقی مینیمالیست به حساب می آید.

3- تأثیر استیو رایش : یکی از همکاران قدیمی رایلی، استیو رایش، نیویورکی بود که در مدرسه جولیارد تحصیل کرد و مدتی را در کالج میلز در اوکلند کالیفرنیا گذراند (یعنی جایی که با رایلی آشنا شد). رایش در مرکز موسیقی نوار سانفرانسیسکو که به ساخت آهنگ با استفاده از نوار های مغناطیسی می پرداخت، بدون دریافت حقوق مشغول به کار شد. اولین آهنگ واقعی مینیمالیستی رایش با نام It’s Gonna Rain بود که بر اساس نوار ضبط شده به شدت دستکاری شده خطبه ‌ای از واعظ معروف خیابانی سانفرانسیسکو، برادر والتر، ساخته شده است . سرانجام رایش به نیویورک بازگشت و در آن جا ماندگارترین آثارش از جمله Music For 18 Musicians، Different Trains و Four Organs را تولید کرد.

4- ظهور فیلیپ گلس: فیلیپ گلس، همکلاسی رایش در جولیارد، دستی بر موسیقی مینیمالیسم هم داشت. گلس در پاریس نزد نادیا بولانگر تحصیل کرد که او آن را سرنوشت سازترین بخش تحصیلش می ‌دانست. گلس در کنار بولانگر به شدت بر روی آثار باخ تمرکز کرد، که تاثیر زیادی بر شیوه کارش روی فرم و هارمونی داشت.

10 تا از سخت ترین سازهای موسیقی از لحاظ یادگیری کدامند؟

5- ادغام موسیقی شرقی : در سال 1966، فیلیپ گلس اولین سفرش را به هند انجام داد. طولی نکشید که موسیقی کلاسیک هندوستانی شمال هند به اندازه باخ و موتزارت بر او تأثیر خواهد گذاشت. پیشرفت حرفه ای گلس با اپرای او به نام Einstein on the Beach بود که با کارگردانی رابرت ویلسون طراحی شد. گلس تعداد زیادی اپرا، موسیقی فیلم، کوارتتهای زهی و قطعات ارکستری را تولید کرد که به بررسی تامبر ها و تونالیته های مختلف می پرداخت.

6- ظهور هنرمندانی فراتر از یانگ، رایلی، رایش و گلس : آهنگ سازان متعددی مینیمالیسم را مورد بررسی قرار داده اند و در عین حال به موسیقی سنتی کلاسیک پایبند مانده اند. جان آدامز، هنریک گورکی و آروو پرت همگی آثاری دارند که هویتی مینیمالیسمی داشته و در عین حال به موسیقی تونال و فرم ‌های سنتی وفادار مانده اند.

برخی از این آهنگ سازان نوظهور مثل جان آدامز و همکار آمریکایی اش، پائولین اولیوروس، رهبران ” پست مینیمالیسم ” محسوب می شوند. این سبک مینیمالیسم کلاسیک را با مفاهیم جدید موسیقی ادغام می کند.

فرکانس نت های موسیقی (لیست کامل)

5 ویژگی موسیقی مینیمالیست

موسیقی مینیمالیستی بسته به آهنگ ساز و دوره زمانی متفاوت است، اما چندین ویژگی دارد که به تعریف بهتر این ژانر کمک می کند:

1-تکرار با تغییرات تدریجی : بسیاری از ترکیب ‌بندی ‌های مینیمالیستی عبارات تکراری دارند که به تدریج با افزودن بیت های اضافی، تغییر مدت زمان یا تغییر نت ‌های تک تغییر می ‌کنند.

2- مرحله ‌بندی : مرحله ‌بندی بر اساس سنت کلاسیک کانن است که در آن چندین اجرا از یک آهنگ موسیقی در زمان ‌های شروع متفاوت اجرا می ‌شود. استیو رایش استاد برجسته ‌ای در فاز بندی است که در آثاری مثل Piano Phase، Violin Phase و It’s Gonna Rain این مهارت را نشان داده است.

3- ساز های کلاسیک استاندارد آمیخته با تکنولوژی : با این که بسیاری از قطعات مینیمالیستی به طور اساسی با موسیقی کلاسیک سنتی تفاوت دارند، اما اکثر آن ها بر پایه ساز های کلاسیک زهی، بادی‌ چوبی و صدا هایی که بخش های اصلی را اجرا می‌ کنند، ساخته می شوند. ساکسیفون و گیتار الکتریک معمولا جز اصلی هستند و دستگاه‌ های الکترونیکی مثل دستگاه‌ های نوار و نمونه پرداز ها گهگاه به این ترکیب اضافه می ‌شوند. موسیقی آهنگ سازان پسا منیمالیست قرن بیست و یکم معمولا به خاطر شکوفایی های تکنولوژیکی از موسیقی مینیمالیسم دهه 1960 متمایز می شوند.

4- آهنگ سازی افزودنی: آهنگ سازان مینیمالیست معمولا از تکنیک آهنگ سازی افزودنی استفاده می کنند، یعنی خطوط موسیقی به طور مداوم تکرار می شوند، طوری که انگار روی یک حلقه نواخته می شوند. به هر “حلقه” آهنگ های بیشتری اضافه می شود و کلاف یا Tapestry محکمی از موسیقی هم آوا ایجاد می کند. این عنصری از مینیمالیسم از زمان اثر In C تری رایلی رایج بوده است.

یک بار برای همیشه یاد بگیر: سبک ها و ژانرهای معروف موسیقی با مثال

5- نغمه های ممتد و بم: اثر اصلی مینیمالیستی یانگ Droneها یا نغمه های ممتد و بم مداومی را به بخشی کلیدی از موسیقی اش تبدیل کرد. مینیمالیست های بعدی هم از این عنصر استفاده کردند. این پدیده تا حدی به دلیل تأثیر یانگ و تا حدی به دلیل تأثیر موسیقی کلاسیک هندوستانی و راگا های هندی است.

3 نمونه موسیقی مینیمال جذاب