چگونه ترانه بنویسیم؟ آموزش گام به گام از صفر

احتمالا این سوال برایتان پیش آمده که چه طور می توانم یک ترانه خوب بنویسم؟ سوال خوبی است. البته مثل بسیاری از سوالات خوب دیگر، یک پاسخ ساده برایش وجود ندارد. در حقیقت روش های فوق العاده زیادی برای نوشتن یک آهنگ وجود دارد.

به همین خاطر قصد دارم به یک روش فوق العاده و قابل استفاده برای نوشتن آهنگ که برای مبتدی ها هم مناسب است، بپردازم.

در واقع روند ده مرحله ای این مقاله بر اساس فرآیند کتاب “How to write a song” است. این فرایند ساده و بسیار کاربردی به شما کمک می کند تا بتوانید در هر ژانر، زمان و با هر سطحی از تجربه، یک ترانه بنویسید.

تنها چیزی که شما به آن نیاز دارید تجربه کار با ساز هایی مثل پیانو یا گیتار یا محیط کاری صوتی دیجیتال DAW) ) مثل GarageBand، Ableton یا Logic است.

شاید با دیدن تیتر این مقاله نگران شوید اما حتی اگر می خواهید اولین ترانه تان را هم بنویسید، اصلا نگران نشوید! ببینید، آهنگ نوشتن سخت است و پیشرفت در این کار زمان می برد. اما تنها راه برای بهتر شدن نوشتن و تمرین زیاد است.

بنابراین اگر تردید دارید، فقط یادتان باشد که ترانه سرایی مثل هر نوع نویسندگی دیگری، نیاز به تمرین و نوشتن زیاد دارد و این تنها راه پیشرفت است.

پس بیایید شروع کنیم…

فهرست مراحل

قسمت 1: یک ایده عالی برای ترانه تان پیدا کنید

قسمت 2: برای آهنگ تان یک قلاب یا عنوان انتخاب کنید

قسمت 3: کورس و موضوع ترانه را بنویسید

قسمت 4: آکورد های کورس، ملودی و گرووتان را بنویسید

قسمت 5: آکورد ها و گروو ورس را بنویسید

قسمت 6: طرح کلی ورس ترانه تان را بریزید و اولین ورس ترانه تان را بنویسید

قسمت 7: ملودی ورس را بنوسید و پایه ورس را ایجاد کنید

قسمت 8: ورس دوم ترانه تان را بنویسید

قسمت 9: یک بریج اضافه کنید

قسمت 10: یک Intro و Outro اضافه کنید

قسمت 1: یک ایده عالی برای ترانه تان پیدا کنید

وقتی نوبت به درک نحوه نوشتن یک آهنگ می رسد، یک سوال وجود دارد که بار ها و بار ها مطرح می شود و آن هم این است که اول باید موسیقی نوشته شود یا متن ترانه؟ هیچ کدام! پاسخ تقریبا در نود درصد مواقع این است که بهترین گزینه داشتن ایده است! به این ترتیب شما اول چه روی موسیقی کار کنید و چه متن، باید مطمئن شوید که قسمت های مختلف آهنگ با هم هماهنگ هستند.

خب شما چطور ایده می گیرید؟ چه چیزی باعث می شود ایده آهنگ تان فوق العاده شود؟

اولین چیزی که باید بخاطر بسپارید این است که آهنگ ها یک داستان تعریف می کنند. بهترین آهنگ ها در مورد مردم، شرایط زندگی شان و اینکه آن ها در روابطشان با یکدیگر به هم چه می گویند، هستند.

در یک آهنگ، محتوای داستان ها معمولاً بسیار ساده هستند، مثلا ماجرای دو فرد عاشق، دو نفری که از هم جدا می شوند یا فردی که در مورد شخص دیگری به بقیه هشدار می دهد. اما معمولا برای ساخت آهنگ با چنین مضامینی که شما یک ایده ملموس دارید، می توانید بقیه ترانه تان را حول همان موضوع بسازید.

برای پیدا کردن یک ایده خوب برای آهنگ تان، بهتر است به این سه سوال پاسخ بدهید:

• چه کسی آهنگ را می خواند؟
• این آهنگ برای چه افرادی خوانده می شود؟
• قصد دارد چه منظوری را برساند؟

بنابراین برای یافتن یک ایده خوب، تنها کاری که باید انجام دهید این است که یک موقعیت یا داستان پیدا کنید و از آن برای پاسخ به این سه سوال استفاده کنید. آنقدرها که به نظر می رسد پیچیده نیست! ترانه شما می تواند یک ترانه عاشقانه باشد که از زبان یک پسر برای دوست دخترش خوانده می شود و او در آن سعی دارد بگوید “هرگز آدمی به این خاصی ندیده ام. “یا ممکن است آهنگ تان از طرف شما خطاب به مردم دنیا خوانده شود با این مضمون که “جنگ بد است!”

دو قالب زیر قالب های متداول برای ساخت یک ترانه است که توصیه می کنم اگر تازه وارد عرصه ترانه سُرایی شده اید، از آن ها استفاده کنید:

1-آهنگی که از طرف یک فرد برای شخص دیگری خوانده می شود (مثلا مخاطب خاص یا معشوقه)

2-آهنگی که از طرف یک نفر برای هر کسی که آهنگ را گوش می کند، خوانده می شود (مثلا مردم دنیا)

این ها تنها قالب های آهنگ موجود نیستند اما رایج ترین، کارآمدترین و مبتدی‌ پسندترین ها هستند. بنابراین شک نکنید زیرا همیشه می توان به آن ها اعتماد کرد!

کمی وقت بگذارید تا ایده های مختلفی که دوست دارید را پیدا کنید. من توصیه می کنم حداقل پنج یا شش مورد را در ذهن تان مرور کنید و سپس ایده مورد علاقه تان را انتخاب کنید. لازم نیست در این مرحله عجله کنید زیرا هر کار دیگری که در ادامه مراحل برای ساخت آهنگ انجام می دهید از این ایده شما نشات خواهد گرفت.

وقتی ایده ترانه تان مشخص شد، حتما آن را در جایی یادداشت کنید، مثلا یک دفترچه یادداشت کاغذی یا در گوشی همراه تان. البته نوشتن آن روی یک تکه بزرگ کاغذ که برای نه مرحله دیگر جلوی چشم تان باشد، خیلی بهتر است.

قسمت 2: برای آهنگ تان یک قلاب یا عنوان انتخاب کنید

در مرحله بعد شما باید در مورد قلاب آهنگ تان تصمیم بگیرید.

در ترانه سُرایی، کلمه “قلاب” می تواند تقریباً هر قسمت جذاب یا به یاد ماندنی یک آهنگ را توصیف کند. اما منظور از قلاب در موسیقی چیز دیگری است. قلاب کلمه یا عبارتی است که هنرمندانه نشان می دهد آهنگ تان در مورد چه چیزی است و در شاه بیت یا کورس ترانه تان برجسته تر از بقیه کلمات به نظر می رسد.

قلاب آهنگ شما معمولاً همان عنوان است. شاید دقت کرده باشید که در بیشتر آهنگ ها عنوان در ترانه بیشتر تکرار می شود. البته گاهی اوقات ممکن است یک آهنگ عنوانی داشته باشد که متفاوت از قلاب ترانه است.

برای رسیدن به یک قلاب ترانه خوب، شاید بد نباشد چند کلمه یا عبارتی که به صورت خلاصه می گوید آهنگ تان در چه موردی است را از دید کسی که آهنگ را می خواند، بررسی کنید.

نکته ای که گفته شد واقعا مهم است. مثلا آهنگی با مضامین روابط جنسی وجود ندارد، زیرا هیچ کس در مورد آن صحبت نمی کند. در عوض، قلاب مناسب یک آهنگ عاشقانه شاید این باشد که “من از نوع رقصیدنت خوشم می آید ” یا “چشمان زیبایت “و… زیرا این ها همه شیوه های طبیعی تحت تاثیر قرار دادن انسان ها هستند که شما می توانید از آن ها برای بیان ایده هایی با مضمون “دوستت دارم” در ترانه تان استفاده کنید.

به عنوان یک قاعده کلی، قلاب ترانه می تواند یک کلمه تا یک جمله کامل هفت یا هشت کلمه ای باشد. و همانطور که در مورد ایده هم گفتیم، ارزشش را دارد که چند قلاب متفاوت را در ذهن تان بررسی کنید، زیرا گاهی اوقات از بین چهار یا پنج مورد، بهترین قلاب را کشف می کنید.

پس کمی فکر کنید! سعی کنید خودتان را جای شخصی که آهنگ تان را می خواند بگذارید و تصور کنید که چطور احساسات آهنگ را با صدایش نشان می دهد.

قسمت 3: برای ترانه تان یک کورس بنویسید

حالا که ایده و قلاب آهنگ را پیدا کردید، می توانید کار بر روی کورس یا شاه بیت ترانه تان را شروع کنید.

باز هم قانونی وجود ندارد که بگوید وقتی می خواهید آهنگی بنویسید، باید حتما نوشتن متن ترانه را شروع کنید اما در این مرحله لازم است. این روش نوشتن ترانه در این مقاله بر مبنای ساختار کورس-وِرس است، زیرا این رایج ترین و متنوع ترین ساختار در ترانه نویسی است).

کورس های متن ترانه اندازه های مختلفی دارند، اما برای سادگی بیشتر، توصیه می کنم رایج ترین آن یعنی هشت خطی را انتخاب کنید.

در این مرحله کار شما نوشتن کورس است که باید سه نکته زیر را در آن رعایت کنید:

1-ایده اصلی آهنگ تان را به طور مستقیم در کورس بیان کنید

2-قلاب ترانه به صورت برجسته در آن باشد

3-قلاب تان را طوری در کورس بگنجانید که طبیعی باشد و نه زورکی!

به عبارت دیگر، در کورس شما باید سعی کنید ایده اصلی آهنگ تان را تا آنجا که می توانید مستقیم بیان کنید، ضمن این که قلاب ترانه تان هم چند بار در آن تکرار شود. (بسیاری از کورس ها معمولا فقط پیام اصلی آهنگ را بار ها و بار ها و فقط به روش های مختلف تکرار می کنند. از قلاب هم خیلی کم در آن ها استفاده می شود).

برای شروع، من به شما توصیه می کنم قلاب ترانه تان را حداقل در دو جای کروس متن با مداد علامت گذاری کنید. قسمت های زیادی هست که می شود قلاب را در آنجا قرار داد اما سه مورد از بهترین آن ها عبارتند از:

• خطوط 1 و 5
• خطوط 4 و 8
• خطوط 1 ، 3 و 7 (1 ، 3 و 8 هم خوب است)

اگر قلاب ترانه تان یک جمله یا عبارت کامل مثل” من رقصیدنت را دوست دارم ” است، کل خط را پر می کند. و اگر قلاب کلمه کوتاه تری مثل “عشق من” است، احتمالاً باید آن را در یک خط طولانی تر قرار بدهید که آن کلمه یا عبارت کوتاه در آن جا معنا داشته باشد. پس احتمالا این عبارت کوتاه را در جمله ای مثل “عشقم تو مرا دیوانه کردی “یا”عشقم تو قلبم را دزدیدی” می گذارید.

پس باید کل ترانه را حول تکرار قلابی که با مداد علامت گذاری کرده اید، بنویسید. صادقانه بگویم، این کار یک فرآیند آزمون و خطا است. هیچ راه حلی سریعی برای انجام آن وجود ندارد. فقط سعی کنید چندین مورد مختلف را امتحان کنید و کلمه یا عبارت قلابتان را در جاهای مختلف بگذارید تا در نهایت نتیجه دلخواهتان حاصل شود.

در عین حال، اگر می خواهید چند قافیه هم در کورس تان بگنجانید که معمولاً ایده خوبی است، توصیه می کنم به یک قافیه واقعاً ساده بسنده کنید. یکی از ساده ترین و بهترین ها ترتیب های قافیه ای، XAXAXBXB است که در آن خطوط “X” با چیزی هم قافیه نیستند و خطوط “A” و “B” با یکدیگر هم قافیه هستند. بنابراین کلمات پایانی سطرهای 2 و 4 و کلمات پایانی سطرهای 6 و 8 با یکدیگر هم قافیه می شوند که البته قافیه 6 و 8 با قافیه خطوط 2 و 4 فرق دارد.

وقتی کارتان تمام شد، الگوی متنتان باید چیزی شبیه این ترانه که از آهنگ I wanna dance with somebody تقلید شده، بشود:

I wanna dance with somebody
’Cos dancing’s what I love to do.
I wanna dance with somebody,
I wanna dance the whole night through.
This week had me feeling down
But now I’m feeling fine.
Yeah, I wanna dance with somebody
’Cos it’s my time to shine.

همانطور که می بینید در این ترانه از ترتیب قافیه ای XAXAXBXB استفاده شده و قلاب آن هم “I wanna dance with somebody است که در سطر های 1 ، 3 و 7 قرار دارد (همچنین کلمه”Yeah” که در خط 7 اضافه کردم تا جذابیت ترانه بیشتر شود).

خیلی خودتان را درگیر نوشتن یک کورس بی عیب و کامل نکنید، کلمات و عبارات ساده هم فوق العاده هستند. اگر اولین بار است که آهنگ می نویسید، نگران نباشید زیرا اگر اولین پیش نویس تان ناشیانه و بد از آب در آمد امری طبیعی است و قرار نیست آهنگ های اول تان نامزد جایزه گرمی شوند! باید توقع تان را خیلی بالا نبرید و هدف تان واقع گرایانه و قابل دستیابی باشد.

بنابراین سعی کنید فعلا متن ترانه تان را بنویسید. این تمام کاری است که باید انجام شود.

قسمت 4: آکورد های کورس، ملودی و گرووتان را بنویسید

حالا وقت آن است که کمی به متن تان رنگ و لعاب بدهید و موسیقی را به آن اضافه کنید. این مرحله سه قسمت اصلی دارد که ما به ترتیب زیر آن ها را اجرا می کنیم: نوشتن آکورد های کورس، نوشتن ملودی کورس (یا خط بالایی) و نوشتن گروو یا بخش هم نوازی ترانه است.

توالی آکورد های کورس تان را بنویسید

توالی آکورد کورس یا همان هارمونی ها، پایه و اساس موسیقی ترانه است. معمولا این مرحله بهترین مرحله برای شروع نوشتن ترانه است.

هارمونی در ترانه سرایی به تنهایی یک مبحث کامل است، اما از طرفی هم آکورد ساده نویسی خیلی رایج است و معمولا هم نتیجه اش خوب از آب در می‌آید. بنابراین برای نوشتن یک توالی آکورد خوب نیازی نیست یک متخصص تئوری موسیقی باشید.

در واقع، یکی از بهترین توالی آکورد ها برای آهنگ تان، نوشتن توالی آکورد چهارتایی است. همانطور که از نامش پیداست در این نوع آکورد نویسی در هر میزان یک آکورد وجود دارد که بعدا می توانید آن ها را پشت سر هم تکرار کنید. و با این که ممکن است این تکرار خسته کننده یا بیش از حد به نظر برسد، اما در عمل توالی های چهار آکوردی یک ابزار فوق العاده کارآمد در ترانه سرایی به حساب می آید.

اگر با تئوری موسیقی آشنایی دارید، می توانید از اطلاعاتی که دارید برای انتخاب کلید استفاده کرده و توالی آکورد کورس تان را بنویسید. در غیر این صورت، ترکیب یا پالت آکوردی هست که پیشنهاد می کنیم از آن استفاده کنید.

اگر برای ساز هایی مثل کیبورد یا DAW ترانه می نویسید، روی C ماژور بنویسید و روی آکورد هایC ، G ،F ،Am و یا Dm تمرکز کنید.

اگر برای گیتار ترانه می نویسید، روی G‌ماژور بنویسید و بر آکوردهایG ،D ،C ،Em و یا Am تمرکز کنید.

احتمالا متوجه شده اید که من پنج آکورد به شما پیشنهاد دادم در صورتی که به چهار آکورد نیاز داریم. بدیهی است که شما از همه این آکورد ها استفاده نخواهید کرد و حتی ممکن است در یک توالی دو بار از یک آکورد استفاده کنید. علاوه بر این من آکورد ها را به ترتیب اهمیت شان در هر کلید لیست کردم یعنی از چپ به راست اهمیت آکورد کم تر می شود. بنابراین اگر می خواهید کارتان را به راحتی پیش ببرید، بهتر است از سه آکورد اول هر کلید استفاده کنید.

البته هر پالت آکوردی را که انتخاب کنید، باید ترکیب های مختلف چهار آکوردش را امتحان کنید. حتما آن ها را با ساز بنوازید تا موردی که به نظرتان بهتر است را پیدا کنید.

همانند خطوط متن ترانه، طول کورس ها هم در موسیقی می توانند متفاوت باشند. اما من توصیه می کنم با متداول ترین طول (حداقل در حال حاضر) یعنی 16 میزانی استفاده کنید. (مخصوصا اگر ترانه تان 8 خط کورس دارد، تجربه نشان داده که دو میزان برای هر خط متن ترانه عالی است).

پس اگر توالی چهار آکوردی دارید، هر آکورد را در یک میزان قرار بدهید، این کار را تکرار کنید تا 16 میزان شود. یعنی چهار میزان را چهار بار تکرار کنید تا کورس تان پر شود:

| C       | F       | Am     | G       |

| C       | F       | Am     | G       |

| C       | F       | Am     | G       |

| C       | F       | Am     | G       |

به این ترتیب، آکوردهای تان دسته بندی می شوند.

ملودی کورس تان را بنویسید

حالا که کورس و اساس آکوردتان را بنا کردید، وقت آن است تا یک ملودی آوازی به قسمت بالا اضافه کنید. ای کاش می توانستم ترفند جادویی برای نوشتن یک ملودی فوری و بدون زحمت را در اختیارتان قرار بدهم، اما متاسفانه وجود ندارد. تنها راه برای نوشتن ملودی های یک آهنگ این است که دست به کار شوید و یک سری چیز ها را امتحان کنید تا به ملودی دلخواه تان برسید.

اگر توانستید به این شیوه ملودی بسازید، اول ریتم ملودی کورس که همان نسخه ریتمیک متن بدون هیچ نواکی است را بسازید. این واقعاً می تواند به شما کمک کند تا متن کورس تان را روی توالی آکوردهایی که نوشته اید، پیاده کنید. اگر می خواهید طول 16 میزانی که من پیشنهاد کردم را اجرا کنید، یادتان باشد به هر خط کورس تان دو میزان اختصاص بدهید.

علاوه بر این، ملودی تان را پشت سر هم تکرار کنید. این همان چیزی است که یک ملودی را جذاب و به یاد ماندنی می کند. پس هر وقت نوبت به عبارت یا کلمه قلاب ترانه تان رسید، همان ملودی یا چیزی مشابه را به آن اختصاص بدهید.

و در نهایت، نحوه تطبیق یک ملودی با توالی آکورد این است که ملودی تان روی یک یا چند نت در آکورد متمرکز باشد. بنابراین اگر اولین میزان کورس تان آکورد C باشد، یعنی ملودی تان احتمالا رویC ، E یا G متمرکز است.

این چیزی است که اگر موسیقی بدانید می توانید هوشمندانه آن را انجام بدهید، در غیر این صورت این کار باید به صورت غریزی و با گوش دادن انجام شود. اگر دقت کنید می بینید گوش تان در هر آکورد به سمت یک نت خاص کشیده می شود که نمایانگر نوع آکورد است.

بهترین راه برای نوشتن ملودی، اجرای آکورد و بداهه خوانی ملودی نوشته شده است، حتی اگر واقعا خواننده نباشید. نوشتن ملودی شاید سخت باشد، اما مهم این است که به غرایزتان اعتماد کنید. آن ها احتمالاً بهتر از آن چیزی هستند که فکر می کنید. ایده های مختلف را امتحان کنید تا به ملودی مناسب برسید.

گروو کورس تان را بنویسید

و در آخر شما باید بخش های سازی کورس تان را بسازید. در ترانه سرایی، با نوشتن گروو این کار انجام می شود. گروو همان بخش کوتاه هم نوازی است که می توانید با تغییر ترتیب آکورد آن را پشت سر هم تکرار کنید.

بیشتر گروو ها بر اساس تکرار ساده آکورد ها یا که گاهی اوقات آرپژ یا آکورد شکسته نامیده می شود، ایجاد می شوند.

پس یک گروو ساده می تواند به این صورت باشد:

یک نوع دیگر از گروو:

مطمئناً اگر تجربه و مهارت دارید، می توانید گروو های پیچیده تر و خلاقانه تری ایجاد کنید. البته پیچیده بودن گروو ها همیشه هم خوب نیست.

در واقع، مهم ترین نکته ای که در مورد گروو ها وجود دارد این است که شما باید گرووی پیدا کنید که با حس و حال و فضای آهنگ تان جور باشد. اگر یک آهنگ عاشقانه آرام می نویسید، به یک گروو آرام و ملایم نیاز دارید. اگر در حال نوشتن آهنگ جدایی دردناک هستید، یک گروو ناراحت کننده و دراماتیک تر لازم است. من به ایده، قلاب و گروو ترانه ” سه گانه مقدس ” می گویم. این سه جز با هم کار می کنند تا به یک هدف برسند.

دانلود 12 درس رایگان آموزش آهنگسازی و تنظیم موسیقی با کامپیوتر

پس دوباره وقت آزمون و خطا است. چند سبک گروو مختلف که به درد آهنگ تان می خورد را در ذهن تان بررسی کنید. شما می توانید از هر ساز یا کیتی که در دسترس دارید استفاده کنید، مثلا من با پیانو این کار را انجام دادم اما شما می توانید روی گیتار یا DAW یا هر ساز دیگری هم گرووتان را اجرا کنید. در آخر از بین چند موردی که پیدا کردید، آن گرووی که با روحیه و حال و هوای آهنگ شما سازگارتر است را انتخاب کنید.

و باز هم باید بگویم که گروو بهتر است ساده باشد. اکثر گروو ها اندازه شان به قدر یک یا دو میزان است، پس روی ارائه ایده های کوتاهی که متناسب با حس آهنگ تان است، متمرکز کنید.

وقتی که گروو مورد نظرتان را پیدا کردید، تنها کاری که باید انجام دهید تکرار روی توالی آکوردتان است تا یک هم نوازی کامل برای کورس تان ایجاد شود:

همان طور که در این مثال دیدید من هر بار گروو را تکرار نکردم. من کمی از وارونگی آکورد ها استفاده کردم یا کمی فاصله شان را تغییر دادم که خوب است. تا زمانی که حس گروو با آهنگ جور باشد، صدای یکنواختی که مورد نظرتان است، ایجاد خواهد شد.

و همین! این سه عنصر اصلی برای نوشتن کورس بودند. اگر هنوز برایتان جا نیفتاده کمی بیشتر تمرین کنید و بعد سراغ مراحل دیگر بروید.

قسمت 5: آکورد ها و گروو وِرس را بنویسید

خب تا این جا با نوشتن کورس که بخش اعظم کار است و مدام در سرتاسر آهنگ تکرار می شود، آشنا شدید.

در واقع در این ترانه ورس-کورسی، شش بخش اصلی آهنگ که باید بنویسید به این شکل است:

ورس 1- کورس1- ورس 2- کورس 2- بریج- کورس3

پس حالا نوبت نوشتن ورس ها است. توصیه می کنم مثل کورس های تان به ورس هم 8 خط متن و 16 میزان اختصاص بدهید.

همان طور که احتمالاً می دانید، در یک آهنگ ورس – کورسی، ورس ها معمولاً موسیقی یکسان اما متن ترانه جدیدی دارند. بعداً به نوشتن اشعار ورس ترانه تان فکر خواهیم کرد. در حال حاضر بیایید با بخش ورس هایی که موسیقی یکسانی دارند، شروع کنیم.

توالی آکورد ورس تان را بنویسید

روش نوشتن توالی آکورد ورس تقریباً مثل روش نوشتن توالی آکورد کورس است. با این که آهنگ های زیادی وجود دارد که از توالی چهار آکوردی یکسانی استفاده می کنند، اما توصیه شخصی من نوشتن آکورد تازه برای ورس ها است.

برای انجام این کار، همان پالت آکوردی که قبلاً استفاده کردید را بردارید و با کمک آن آکورد ها، توالی چهار آکوردی که دوست دارید را انتخاب کنید.

اگر برای ساز هایی مثل کیبورد یا DAW آهنگ می نویسید، روی C ماژور بنویسید و روی آکورد هایC ، G ،F ، Am و یا Dm تمرکز کنید.

اگر برای گیتار می نویسید، روی G ماژور بنویسید و روی آکوردهایG ، D، C، Emو یا Am تمرکز کنید.

وقتی توالی آکورد ها را انتخاب کردید، مثل قبل چهار بار آن را تکرار کنید تا 16 میزان بشود. به این ترتیب توالی آکورد ورس ترانه تان هم نوشتید.

گروو ورس را بنویسید

بعداً به نحوه نوشتن ملودی ورس هم می پردازیم، اما فعلا وقت نوشتن گروو ورس آهنگ است

این فرایند هم اساساً شبیه ساخت گروو کورس است منتهی با چند ریزه کاری اضافی.

بهتر است گروو ورس تان تا جای ممکن ساده باشد. همان طور كه بعداً در مورد آن صحبت خواهیم كرد، یكی از کار های ورس تقویت کورس است. این یعنی اگر ورس تان را با انرژی بیش از حد شروع کنید، باید کلی وقت بگذارید تا آن را با کورس تان تطبیق بدهید.

بنابراین اگر آهنگی را برای پیانو یا گیتار می نویسید، به گروو های آکوردی آرام و کم هیجانی فکر کنید یعنی از نظر ریتمی هیچ چیز خیلی بلند یا شلوغ نباشد.

8 تکنیک ساده برای اینکه بهترین ضبط آهنگ استودیو را داشته باشید

با اینکه خوب است که گروو ورس تان با گروو کورس تان متفاوت اما نباید در آن افراط کنید زیرا هر دو گروو قرار است حس یک آهنگ را منتقل کنند.

یک ایده واقعا خوب برای این کار اینست که چند تا از اِلِمان های گروو کورس تان را بگیرید و آن را در ورس تان به چیز دیگری تبدیل کنید. پس اگر گروو کورس تان واقعا ریتم مشخص یا شکل آکوردی خاصی دارد، می توانید از یک یا هر دو در گروو ورس تان استفاده کنید.

ممکن است این کار به نظر تقلب برسد، اما واقعاً یک روش عالی برای تضمین تطابق گرووهای ترانه تان با هم است. این متد اغلب می تواند روند نوشتن ترانه را هم بسیار آسان کند زیرا ایده خاصی برای شروع نوشتن به شما می دهد.

پس وقتی ایده گروو ورس تان را پیدا کردید، آن را گسترش دهید تا کل بخش ورس تان پر شود. این فرایند هم دقیقاً مثل گروو قبلی است. شما گروو ورس را پیدا می و با تغییر آکورد، آن را تکرار می کنید. و مانند قبل لازم نیست دقیقاً همه میزان ها را تکرار کنید، همان اندازه که حس و حال آهنگ حفظ شود، کافی است.

قسمت 6: طرح کلی ورس تان را بریزید و اولین ورس متن ترانه را بنویسید

در این مرحله لازم است دوباره به متن ترانه تان مراجعه کنید و اولین ورس را به آن اضافه کنید.

اگر کار کورس بیان ایده اصلی ترانه تان به صریح ترین و مستقیم ترین شکل باشد، کار ورس این است که به صورت اجمالی ایده آهنگ را توضیح بدهد و جزئیاتی در مورد این که آهنگ درباره چه کسی و چه چیزی است، ارائه کند.

اما قبل از این که شروع به نوشتن حتی یک کلمه از اولین ورس تان بکنید، مقدمات مهمی وجود دارد که باید اول آن ها را در نظر بگیرید.

طرح کلی ورس را ایجاد کنید

در ترانه سرایی چیزی با عنوان ” طلسم ورس دوم” هست که مربوط به شرایطی است که اولین ورس متن ترانه به راحتی ساخته می شود، اما نمی دانید چطور ورس دوم را ادامه بدهید. و اگر بیشتر از سه ترانه نوشته باشید، احتمالاً این اتفاق برایتان افتاده است.

اما یک خبر خوب این است که یک راه حل واقعا ساده وجود دارد. این راهکار همان طرح کلی ورس است که خلاصه ایست در مورد چیزی که شما درباره اش در هر دو ورس صحبت خواهید کرد. این روشی است که یک سوژه خاص به شما ارائه می دهد تا هر ورس تان را با آن شروع کنید و همین طور به شما کمک می کند تا از موضوع ترانه خارج نشوید و بتوانید ایده اصلی آهنگ تان را هم بسط بدهید.

برای ایجاد طرح کلی لازم است ورس ترانه تان دو موضوع مرتبط داشته باشند اما هر کدام دو موضوع فرعی یا هسته اصلی متمایزی داشته باشند.

مثلا در یک ترانه عاشقانه، می توانید ورس اول را حول موضوع قرار اول و ورس دوم را حول موضوع قرار دوم متمرکز کنید. یا می توانید ورس اول را از زاویه دید اول شخص و روی “من “و ورس دوم را از دیدگاه مخاطب و روی” تو” متمرکز کنید. یا ورس اول را به صحبت درباره چیز های سطحی تری که در مورد یک شخص دوست دارید و ورس دوم را به چیز های عمیق تر و مهم تر اختصاص بدهید.

این حالت ها به معنای واقعی کلمه بی پایان هستند. اما آن چه مهم است این است که شما قبل از این که شروع به نوشتن ورس ها کنید، یک طرح عملی ثابت برای ورس های تان داشته باشید. پس بهتر است مدتی را صرف پردازش گزینه های مختلف کنید. به دنبال موضوعاتی باشید که به نوعی با ایده اصلی ترانه تان مرتبط باشند اما در عین حال احساس شان به نوعی با هم فرق کند تا بتوانید به هر ورس متن، محتوا و ویژگی های خاص خودش را به آن ها اختصاص بدهید.

اولین ورس ترانه تان را بنویسید

مطمئنا نوشتن هر قسمت از آهنگ سختی خاص خودش را دارد. نوشتن موسیقی بیشتر کاوش در صدا ها، ملودی ها و آکورد هایی است که می توانید کنار هم قرار دهید. در حالی که نوشتن متن واقعا سخت تر است و شما باید یک برگه خالی را از کلمات مختلف پر کنید و به نوعی شعر بگویید!

بنابراین برای سهولت کار و این که به طرح کلی ورس نزدیک شوید، توصیه می کنم برای هر یک از ورس های تان، ایده متن آهنگ را در ذهن خود مرور کنید. در واقع با این کار متنی نوشته نمی شود اما به شما کمک می کند تا برای ورس اول کلمات و عبارات مرتبط با موضوع به ذهن تان بیایند تا بعدا بتوانید آن ها را هنرمندانه به صورت شعر کنار هم قرار بدهید.

بنابراین اگر ترانه تان توسط یک زن خوانده شود و مضمون آن ” اولین قرار ” است، ممکن است کلماتی مثل “عصبی” ، “لباس بلند” ، “رژ لب” ، “رستوران” ، “کفش پاشنه بلند” به ذهن تان برسند. در ضمن می توانید از بین این کلمات، از آن هایی که هم قافیه هستند و به نوعی با موضوع آهنگ هم مرتبط هستند برای شرح ایده آهنگ تان استفاده کنید.

آموزش 24 نکته مهم که چگونه به یک آهنگساز خوب تبدیل شویم؟

این ویژگی ها واقعاً مهم هستند، زیرا نقش مهمی در شفاف و جذاب کردن ترانه تان ایفا می کنند. سعی کنید کلمات و عباراتی که پیدا می کنید بیشتر از چیزی که احتمالا می توانید استفاده کنید، باشد. مثلا شاید پنجاه تا صد کلمه خوب باشد زیرا هر چه در مرحله ایده پردازی تعداد کلمات بیشتری داشته باشید، نوشتن ترانه آسان تر می شود.

کنار هم قرار دادن آن کلمات و عبارات در متن ترانه، یک فرایند آزمون و خطا است.

مثل قبل توصیه می کنم از ترتیب قافیه ای XAXAXBXB استفاده کنید. علاوه بر این باید به دنبال یک جفت قافیه دیگر برای انتهای خطوط 2 و 4 و یک جفت برای 6 و 8 باشید.

معمولا این طور است که اولین ورس هر ترانه تا حدی دراماتیک یا جالب توجه نوشته می شود، در حالی كه ایده خوبی است كه هر ورس را با یك خط ” محوری” به پایان برسانید كه به نوعی به کورس اشاره کند، مثلا چنین چیزی: “واقعا می خواهم بدانی …

و در نهایت این که به نوشتن ادامه دهید و مدام تمرین کنید. دیر یا زود، نوشتن ورس آهنگ تان را به پایان می رسانید و به خودتان افتخار می کنید!

قسمت 7: ملودی ورس را بنویسید و پایه ورس را ایجاد کنید

ملودی ورس تان را بنویسید

حالا نوبت نوشتن ملودی ورس تان است. باز هم خبر خوب این است که این فرایند تقریباً مشابه روندی است که شما برای نوشتن ملودی کورس طی می کردید. بهتر است برخی از خطوط ملودیک را به کمک توالی آکورد های نوشته شده بداهه خوانی کنید تا به ملودی دلخواه تان برسید.

و باز هم اگر کمک تان می کند می توانید اول ملودی ورس تان را به صورت ریتمیک در ذهنتان ترسیم کنید. سعی کنید قبل از این که نتی اضافه کنید، بفهمید ریتم آن با آکوردهای تان تطبیق دارد یا خیر.

در ضمن لازم به یادآوری است که ملودی های ورس نسبت به ملودی های کورس، محاوره ای تر هستند. در کورس احتمالا می خواهید کمی اظهارنظر کنید، بنابراین ملودی های کورس اغلب دکلمه طوری و نمایشی هستند. اما در ورس های ساده شما فقط می خواهید به ما کمک کنید حس راحتی داشته باشیم و با خواننده و ترانه تان آشنا شویم و یا با او همزاد پنداری کنیم. بنابراین می توانید برای این بخش چیزی پیدا کنید که احساس صمیمیت بیشتری را به مخاطب القا کند و بیشتر ریتمیک باشد تا ملودیک.

ساخت بنا یا پایه ورس

وقتی اولین ورس ترانه تان را نوشتید، یک عنصر دیگر هست که باید در موسیقی ورس تان لحاظ کنید که ما به آن چاشنی مخصوص یا فوت کوزه گری ترانه سرایی می گوییم و آن هم بنا یا Build ورس است.

همانطور که قبلاً گفتیم، پایه ورس باعث افزایش انرژی و شدت ورس هایتان می شود و به شما کمک می کند کورس های تان از اهمیت بیشتری برخوردار شود. به طور خلاصه، تقریباً در هر آهنگ خوبی، ورس و کورس به عنوان یک جفت با هم پیش می روند.

یک روش واقعا ساده برای انجام این کار افزایش تدریجی یا افزایش در حجم در نیمه دوم ورس هایتان است. افزایش دینامیک یا حجم گروو به شما کمک می کند تا انتهای ورس تان پایه ای شود برای کورس.

باز هم روش های جالب و پیشرفته تری برای ایجاد تاثیر آن پایه در ورس هایتان وجود دارد. بهترین شان عبارتند از:

• ایجاد گرووی که کمی از نظر ریتمیک کمی شلوغ تر است (یعنی به آن ها نت های ریتمیک بیشتری می دهید)
• نوشتن آکورد های پرتر که نت های هارمونیک بیشتری دارند.
• افزودن لایه های بیشتر به DAW (مثلا اضافه کردن بخش های گیتار و زهی)
• نوشتن آهنگ های کوبه ای شدیدتر

بهترین کار برای درک منظور من، گوش دادن به آهنگ های مورد علاقه تان است که این مورد در آن ها وجود دارد.

قسمت 8: ورس دوم ترانه تان را بنویسید

خب حالا وقت آن است که از طرح اصلی ورس تان استفاده کنید و روی ورس دوم تان متمرکز شوید.

روند کار تقریباً مشابه روندی است که در ورس اول به کار بردید، فقط این بار یک موضوع فرعی متفاوت برای شروع دارید. بنابراین مثل قبل به شما توصیه می کنم که موضوعتان را انتخاب و مدتی را صرف ایده پردازی کلمات کلیدی، عبارات و قافیه های مرتبط با آن کنید. حداقل یک صفحه کامل از کلمات و عبارتهای مرتبط بنویسید، مثلا چیزی حدود پنجاه تا صد کلمه.

باز هم مثل قبل، لازم است این ایده های خام را به یک شعر تبدیل کنید.

با داشتن طرح کلی ورس نوشتن ورس دوم و فهمیدن این که در چه موردی قرار است صحبت کند سخت تر از ورس اول نیست اما دو نکته هست که برای ورس دوم باید به آن ها توجه کنید.

مهم ترین اصول آهنگسازی که برای شروع حرفه ای باید بلد باشید

اول این که قاعدتا باید برای ورس دوم تان هم دقیقاً از همان ترتیب قافیه ای و همان الگو های هجایی مربوط به هر سطر استفاده کنید.

الگو های دقیق هجایی که استفاده می کنید کمی قابل بحث است. احتمالا دیده اید که ترانه سرا ها یک یا دو هجا را اضافه یا کم می کنند و ملودی ورس شان را متناسب با آن تنظیم می کنند. اما از آنجا که می خواهید ورس اول و دومتان از نظر ملودیک با هم مطابقت داشته باشد فکر خوبی نیست که ورس اول و دومتان الگوهای هجایی کاملاً متفاوتی داشته باشند.

و دومین نکته ای که باید به آن توجه داشته باشید اینست که می توانید گاهی از ایده تکرار ساختار یا مطابقت بین ورس ها به نفع خودتان استفاده کنید.

مثلا گاهی اوقات منطقی است که خطوط موازی یا مرتبط را در یک مکان بنویسید. پس اگر خط اول ورس اول تان “این همه خوشبختی را نمی توانم باور کنم ” باشد، می توانید ورس دوم تان را با چیزی مثل “باورم نمی شود که واقعیت داشته باشد ” یا “می ترسیدم بفهمم ” یا هر چیز دیگری با ساختار یا جمله بندی مشابه موازی آن قرار بدهید.

انجام این کار روند نوشتن را آسان تر کند و می تواند به مخاطب شما کمک کند ساختار آهنگ تان را بهتر درک کند.

علاوه بر این مثل قبل، نوشتن متن ترانه یک فرایند آزمون و خطا است. بنابراین کمی وقت بگذارید و چیز های مختلف را امتحان کنید تا ورس دلخواه تان را پیدا کنید.

قسمت 9: یک بریج اضافه کنید

آخرین بخش اصلی آهنگ که باید به آن اضافه شود، بریج است.

اگر یک بریج دارید، بهتر است آن را درست بعد از کورس دوم و در مکان کلاسیکش قرار دهید:

ورس 1 – کورس 1 – ورس 2 – کورس 2 – بریج – کورس 3

اگر دیدید که پشت سر هم بودن ورس و کورس ها خسته کننده یا قابل پیش بینی شده، می توانید به جای رفتن به ورس سوم، از یک بریج استفاده کنید تا حال و هوای آهنگ تغییر کند و آهنگ شما را به جایی غیر منتظره و جدید ببرد.

و این کلید نوشتن یک بریج خوب است. یعنی چیز جدیدی به آهنگ اضافه کنید تا ما را جایی ببرد که آهنگ هنوز نبرده است!

یک بریج خوب از زاویه جدیدی به موضوع آهنگ می پردازد یعنی می تواند به موقع به جلو یا عقب جهش بزند، می تواند در مورد ایده اصلی ترانه شما از یک منظر جدید صحبت کند و می تواند نظر فلسفی یا کلی تری در مورد موضوع آهنگ تان ارائه دهد.

یکی دیگر از گزینه های خوب، ایجاد یک ” وقفه ” بریجی است که باعث می شود ترانه دادن اطلاعات جدیدتر به ما را متوقف کند و فقط نقشش جالب و بامزه کردن آهنگ باشد. نمونه ای از این توقف در آهنگ “Stitches” شان مِندِس است که در جایی بریج شروع به تکرار عبارتی مثل “Needle and the thread, gonna get you out of my head” می کند.

17 حقیقت جالب راجب آهنگسازان کلاسیک که حتما باید بخوانید!

به طور هم زمان شما می خواهید با موسیقی بریج تان هم ما را به مکان جدیدی ببرید. این معمولاً به معنای توالی آکورد و ملودی جدید است، اگرچه شما می توانید یکی از گروو های قسمت دیگر آهنگ تان را به کار بگیرید یا کمی آن را تغییر بدهید. اما باید گزینه های مختلف را امتحان کنید تا بفهمید برای آهنگ تان چه صدایی بهتر است. (و طبق معمول پیشنهاد می کنیم اگر به دنبال ایده برای نوشتن بریج هستید، به بریج های آهنگ های مورد علاقه تان گوش کنید زیرا خیلی کمک تان می کند.

اگر بقیه بخش های آهنگ تان را 8 خطی و 16 میزانی نوشتید، می توانید همین کار را برای بریج هم انجام دهید. البته بریج ها این قابلیت را دارند تا کمی این الگو در آن تغییر کند. بعضی از بریج ها کوتاه تر هستند مثلاً 4 خطی و 8 میزانی، اما ممکن است طولانی تر باشند یا حتی تعداد میزان هایشان فرق کند مثلا 10، 12 یا 18 تایی باشند.

اما قبل از اینکه سراغ نوشتن بریج بروید شاید بد نباشد به این فکر کنید که آهنگتان بریج نیاز دارد یا خیر. بسیاری از آهنگ ها این بخش را دارند و بسیاری نه.

همانطور که گفتم یک بریج خوب آهنگ و مخاطبتان را به جایی متفاوت می برد. و همانطور که از نام آن پیداست یک بریج خوب مثل یک پل است که به ما کمک می کند به جای دیگری منتقل شویم. بریج به ما کمک می کند تا از کورس نهایی جور دیگری لذت ببریم، بنابراین اگر حس می کنید آهنگ تان به این تنوع نیاز دارد از بریج استفاده کنید. و اگر آهنگ شما بدون بریج هم خوب است پس بهتر است فقط یک یا دو بار کورس نهایی تان را تکرار کنید و ساختار آهنگ را ساده نگه دارید.

قسمت 10: یک Intro و Outro اضافه کنید

در نهایت تنها چیزی که باقی می ماند این است که بفهمید چطور آهنگ تان را شروع کنید و به پایان برسانید.

روش های مختلفی برای انجام این کار وجود دارد ، اما اگر در ترانه سرایی تازه کار هستید، من به شما پیشنهاد می کنم به یکی از ساده ترین ها بسنده کنید.

برای مقدمه یا Intro آهنگت ان یا همان قسمت کوتاهی که قبل از اولین ورس می آید، توصیه می کنم که چهار تا از میزان های اول گروو ورس آهنگت خود را قبل از اینکه ورس شروع شود، یک بار دیگر تکرار کنید. نمونه این کار را می توانید در آهنگ “Shape of you ” اِد شیرن و “Thank u, next” آریانا گاراندا ببینید.

معرفی 50 تا از معروف ترین آهنگسازان تاریخ

این روش واقعاً ساده و در عین حال بسیار موثر است. و این شیوه نوشتن مقدمه مربوط به 80 تا90٪ آهنگ های پاپ است.

برای Outro یا موخره آهنگ تان دو روش بسیار رایج وجود دارد.

در حال حاضر رایج ترین کار این است که آهنگ خود را با خلاصه ای از متن ترانه به پایان برسانید. گاهی اوقات این به معنای اضافه کردن یک یا دو میزان است . گاهی اوقات فقط به این معنی است که انتهای آهنگ تان را جوری تنظیم کنید تا روی نت اجرا شده و یا آکورد تمام شود. یا می توانید با یک حرکت موسیقی که به معنای پایان است، آهنگ را تمام کنید. شاید لازم باشد چند نسخه مختلف از این ایده را امتحان کنید تا بفهمید چه چیزی برای هر آهنگ خاص بهتر است، اما اگر می خواهید ببینید که این ایده ها به صورت عملی چگونه هستند، می توانید آهنگ ” These day’s ” رودیمنتال یا “Hey, soul sister ” تِرین را گوش کنید.

روش دیگر برای اتمام یک آهنگ، اگر چه که در حال حاضر در موسیقی پاپ خیلی کاربرد ندارد، انجام تکنیک تکرار و محو است که شما کورس نهایی را در یک وقت اضافی تکرار می کنید و ناگهان آن را محو یا کم می کنید. بدیهی است که این گزینه برای موسیقی ضبط شده یا آماده بهترین عملکرد را دارد اما در اجرای زنده شما واقعاً نمی توانید آهنگ را به صفر برسانید. به هر حال گزینه خوبی است! نمونه کلاسیک این روش در آهنگ “Don’t stop til you get enough ” مایکل جکسون دیده می شود.

قبل از اتمام آهنگ ، بهتر است نسخه کامل و رسمی از آهنگ تان داشته باشید . شما حداقل به یک برگه ترانه کامل نیاز دارید. البته می توانید نماد های آکورد را به ورق ترانه تان اضافه کنید یا حتی اگر می توانید یک پاتیتور یا برگه نت هم درست یا تهیه کنید.

اگر موسیقی نمی دانید، مشکلی نیست. فقط مطمئن شوید همه چیز هایی که ساخته اید ثبت شده اند، چه با ضبط زنده اجرا ها، چه روی یک پارتیتور و چه به صورت یک فایل روی DAW .

آهنگ سازی با پیانو: 12 نکته مهم که باید بدانید

بالاخره مراحل به پایان رسید و ترانه تان آماده است.

چه یک روز طول بکشد و چه یک ماه طول، تمام کردن یک آهنگ کار بزرگی است. پس به خودتان تبریک بگویید و جشن بگیرید.

شما می توانید این روند را دوباره با یک ایده متفاوت برای یک ترانه جدید تکرار کنید . یا می توانید دوباره روند کار را با شخص دیگری انجام دهید تا ببینید چه فرقی می کند.

همچنین می توانید به ترانه ای که طی چند روز و به تازگی به پایان رسانده اید برگردید و ببینید آیا اصلاحات یا بازنویسی دیگری می خواهد یا خیر.

منبع