من در این مقاله قصد دارم به انواع سیم های گیتار، نحوه ساخت آن ها، بهترین برند ها، گیج های استاندارد، نحوه انتخاب سیم های مناسب برای ساز و سبک شما، هزینه این سیم ها و کلی نکته کاربردی دیگر بپردازم. پس با من همراه باشید.
هر نوازنده ای حتما یک بار به خودش گفته است: “این سیم ها هنوز خوب هستند، فعلا با همین ها گیتار می زنم…” اما غافل از این که تن صدای گیتارتان به هم می ریزد و به خاطر پاک کردن زنگاره ها باعث پارگی تار ها می شوید.
به طور مثال من مدام به خودم می گفتم: “با این صرفه جویی، من چند هزار تومن پس انداز کرده ام.”
مطمئنا با عوض نکردن تار ها در زمان، پول و تلاش اندکی صرفه جویی کردم. اما وقتی که سازم را دوباره نواختم و کوک کردم، متوجه شدم که با این صرفه جویی بی مورد تعادل کوک و مهم تر از همه تن صدای تار ها را از بین برده ام!
توی این پک های فوق العاده، نواختن هر نوع گیتاری رو از ابتدا جوری یاد میگیری که تو هیچ کلاس آموزشی یا پک دیگه ای نه دیدی نه شنیدی! در کمترین زمان گیتار نواز حرفه ای شو همه رو انگشت به دهان کن!
با نو کردن سیم ها، صدای واضح و صافی از سازم شنیدم که مدت ها بود تجربه نکرده بودم. این سیم ها نه تنها صدای بهتری داشتند، بلکه ضربه زدن به آن ها هم تجربه بهتری را برایم به ارمغان آورد.
من امروز اینجا هستم تا به شما کمک کنم که تفاوت بین انواع سیم های گیتار را بفهمید. ما می توانیم با درک این که چه انتظار و خواسته ای داریم، راحت تر تار های مورد نیازمان را انتخاب کنیم.
پس بیایید معطل نکنیم و در مورد عوامل متعددی که باعث می شوند سیم های گیتار به نظرمان بهترین یا بدترین باشند، اطلاعات بیشتری به دست بیاوریم.
ترتیب سیم های گیتار
همه کسانی که برای اولین بار گیتار به دست می گیرند، می خواهند بدانند که ترتیب سیم ها از نظر نت های موسیقی چگونه است و چرا آن ها به این شکل تنظیم شده اند. سوال خوبی است. دلیل ترتیب آن ها به روند تکامل سازهای زهی برمی گردد.
با اضافه کردن یک یا دو سیم، کوتاه کردن دسته و تنظیم آن ها در فاصله چهارم کامل می توانید سرعت نواختن گیتار را افزایش دهید و از فشار روی دست ها و مچ ها را کم کنید. ترتیب بندی های قبلی سیم ها را به خاطر مشکلات هارمونیکی که به وجود می آورد، نمی توان نادیده گرفت.
در حال حاضر ترتیب سیم ها EADGBE است، یعنی از بم ترین سیم ( پایین ترین ) تا زیرترین (بالاترین). قبل از این که بخواهید واقعا آن ها را به خاطر بسپارید، بهتر است از چند جمله برای مطابقت دادن این نتها با نام اختصاری هر سیم در ذهن تان استفاده کنید:
- Every Amateur Does Get Better Eventually
- Elephants And Donkeys Grow Big Ears
- Eventually America Defied Great Britain’s Empire
- Eat All Day Go to Bed Early
شما حتی می توانید یک جمله به سلیقه خودتان بسازید! این ترتیب، ترتیب کوک استاندارد شما است. کوک های جایگزین دیگری هم وجود دارد، اما زمانی که به این یکی تسلط پیدا کردید، می توانید آن ها را هم یاد بگیرید.
گیج های سیم گیتار
اگر کسی از شما پرسید اندازه سیم های گیتارتان چه قدر است، منظورش گیج (Gauge) است. این اصطلاح به قطر سیم اشاره ارد.
گیج های استانداردی در اندازه های استاندارد سبک، مدیوم و سنگین هستند. هر کدام اگر درست کوک شوند، کشش متفاوتی بر دسته گیتار وارد می کنند. اگر هم سیم با اندازه دیگری را بگذارید، احتمالا باید میله خرپا را تنظیم کنید و خودتان را به اکشن جدید فرت بورد (Fretboard) عادت بدهید.
انتخاب سیم های گیتار مثل انتخاب فریم برای عینک است. زمانی که شما فریم تان را تغییر می دهید ممکن است لازم باشد که برای اینکه عادت کنید، کمی آن را رگلاژ و تنظیم کنید.
در گیتار هم شما باید ارتفاع خرک، مهره ها و کشش میله خرپایی تغییر بدهید. آزمون و خطا کنید، اما بعد از این که به تنظیمات مناسب رسیدید بهتر است بعدها هم از همین معیار ها استفاده کنید تا از طولانی شدنِ روند تنظیم پیشگیری شود.
یک استاندارد وجود دارد؛ اما ضخامت ها بسته به مارک کمی متفاوت است. البته شما می توانید بر اساس این اندازه های استاندارد تصمیم بگیرید:
اندازه | E | B | G | D | A | E |
فوق العاده سبک | 008. | 010. | 015. | 021. | 030. | 038. |
خیلی سبک | 009. | 011. | 016. | 024. | 032. | 042. |
سبک | 010. | 013. | 017. | 026. | 036. | 046. |
مدیوم | 011. | 015. | 018. | 026. | 036. | 050. |
سنگین | 012. | 016. | 020. | 032. | 042. | 054. |
گاهی اوقات مجموعه ای از سیم ها را می بینید که با گیج سیم E (نازک ترین) مشخص شده اند. بنابراین یک سیم سری “سنگین” را می توان سری 0.12 نامید. در ضمن اندازه سیم گیتار یا گیج بر حسب هزارم اینچ اندازه گیری می شود.
اندازه سیم مسلما مهم ترین عاملی است که بر نواخت پذیری و تن صدا تأثیر می گذارد.
بد نیست بدانید که این تار ها معمولا به صورت بسته ای و همان طور که گفته شد با عنوان سبک، مدیوم یا سنگین فروخته می شوند.
در حال حاضر می توانید مجموعه های متنوعی از سیم ها را در بازار پیدا کنید؛ اما بهتر است درک کاملی از این که گیج ها از نظر اندازهگیری واقعی چه هستند و چه طور بر توانایی شما برای نواختن و رسیدن به صدای دلخواه تان تأثیر می گذارند، داشته باشید.
حتما بخوانید: معرفی انواع گیتار الکتریک (راهنمای کامل)
این مشخصات در سیم های آکوستیک و الکتریک متفاوت خواهد بود، بنابراین تجربه شما در کار با انواع سیم ها و گیج های گیتار در انتخاب درست بسیار مهم است. بسته به ژانری که در آن کار می کنید، اندازه سیم های شما بر نواخت پذیری آهنگ تان تأثیر می گذارد.
اگر یک نوازنده بلوز هستید که می خواهید به طور مداوم به سیم ها را بِند کنید (Bending)، ممکن است برای جبران بار کاری تان، یک سیم سبکتر بیشتر به دردتان بخورد. اگر هم نوازنده سبک جاز هستید که هیچ وقت بیش از یک چهارم پرده بِند نمی کنید، می توانید با تار های ضخیم بنوازید.
یک دلیل منطقی برای اندازه گیری سیم های تان وجود دارد که روی بهتر نواختن تان هم تأثیر می گذارد و آن هم بِند کردن و انگشت گذاری است. این تکنیک ها با یک مجموعه سیم سبک تر بسیار آسان تر و سریع تر می شود، اما با توجه به تجربه شخصی من، شما تن صدای زیرتری خواهید داشت که باید با گیتار وکنترل های صدای آمپلی فایر جبران شود.
در ادامه در مورد لحن آهنگ یا تن صدا صحبت می کنیم، اجازه دهید ببینیم که گیج سیم چه طور بر صدایی که تولید می کنید تأثیر می گذارد.
تار ها چه طور بر لحن آهنگ تان تأثیر می گذارند؟
لحن یا تن صدا معمولا با استفاده از تمثیل توصیف می شود. سیم های نازک تر باعث ایجاد لحن “کم طنین یا زیر” یا Tinnyمیشوند و سیم های ضخیم تر صدایی “پر و بم تر” یا Meaty در طیف اکوالایزر ایجاد می کنند.
سیم های ضخیم و تن صدای بم
فقط می توان با استفاده از یک سیم با سایز بزرگ تر به ویژگی های خاص این صدای بم رسید. هنرمندانی مثل پت مارتینو، استیوی ری وان و دیگر استادان گیتار این نکته را تایید می کنند.
معمولا یک سیم ضخیم صدای بم تری هم می دهد.
البته بقیه استادان تن صدا از سبک ترین تار ها هم برای ایجاد افکت کامل استفاده می کنند.
سیم های نازک و تن ریز
چه سیم های سنگین را به خاطر سبک و سلیقه تان ترجیح بدهید و چه سیم های سبک را برای بِند کردن و نواختن راحت تر بدانید، گزینه ها و مارک های بسیاری در بازار سیم گیتار های مدرن امروزی وجود دارد.
آن ها ممکن است در ظاهر یکی به نظر برسند اما ساختارشان با هم فرق دارد. حالا بیایید ببینیم که چه طور متریال اصلی یک سیم میتواند بر نواخت پذیری تأثیر بگذارد.
فلزات مرکزی سیم گیتار
فلز مرکزی یا فلز به کار برده شده در مغز سیم ها متغیر مهمی است که باید در نظر گرفته شود. نه تنها مغز سیم روی تن تأثیر می گذارد، بلکه بر قدرت کشش هم تأثیر دارد. هر چه گیج سیم سنگین تر باشد، فلز هسته قوی تر مورد نیاز خواهد بود.
احتمالا دوست ندارید که سیم های گیتارتان به ویژه در حین اجرای یک آهنگ دچار پارگی زود هنگام شوند. سیمی که انتخای می کنید کاملا به آهنگی که می خواهید بنوازید بستگی دارد، اما به گیج سیمی که برای ژانر موسیقی مورد نظرتان نیاز دارید هم بستگی دارد.
گزینه های زیادی برای فلز مرکزی سیم وجود دارد:
- استیل
- فولاد نیکل اندود
- نیکل
- کبالت
- تیتانیوم
- کروم
- مس
این گزینه ها چطور بر انتخاب های ما تأثیر می گذارند؟ انتخاب سیم های گیتار ممکن است در این مرحله بسیار پیچیده به نظر برسد، اما آنقدر ها هم دشوار نیست. فقط مشخص کنید که گیتار الکتریک یا گیتار آکوستیک می نوازید، جواب تان را خواهید گرفت.
هسته سیم ها هم اشکال مختلفی دارند. در تصویر بالا یک هسته شش گوش را می بینید که در مقایسه با هسته های گرد خیلی محبوب نیست. شما احتمالا فقط با هسته های گرد روبرو خواهید شد مگر این که خودتان به دنبال شکل شش گوش باشید. شاید هم از این نوع سیم و صدایی که می دهد خوش تان بیاید، کسی نمی داند!
انتخاب هسته سیم گیتار الکتریک
سه گزینه فلز برای مغز سیم های گیتار الکتریک وجود دارد:
فولاد ضد زنگ یا استیل یک انتخاب عالی برای هر نوازنده ای است. آن ها لحن متعادلی دارند که ضربه زدن روی سیم ها را راحت تر می کند؛ ضمن این که در برابر خوردگی که می تواند ناشی از عرق دست نوازنده باشد، مقاومت تر هستند. صدای شان کم تر گوش خراش است و برای مدت طولانی دوام می آورند. این نوع سیم ها همیشه از نظر اقتصادی به نفع تان هستند.
فولاد نیکل اندود شده هم از نظر آهنگ متعادل است و هم به راحتی می تواند شما را به صدای پرهیجانی که می خواهید برساند. فولاد نیکل اندود یکی از پرکاربردترین گزینه ها برای همه نوازندگان است و در همه ژانر ها به خوبی جواب می دهد.
سیم های نیکل به معنای واقعی کلمه فلز نیکل خالص هستند. این سیم ها معمولا در گذشته مورد استفاده قرار می گرفتند و می توانند آن صدای قدیمی که بسیاری از نوازندگان می خواهند را ایجاد کنند. آن ها نسل قدیمی نوازندگانی را برایمان یادآوری می کنند که همه ما دوست شان داریم.
گزینه های دیگر، با این که موجود هستند اما در حال حاضر کاربرد ندارند. مس و کروم مواد بسیار نرم تری هستند و ممکن است باعث پارگی زود هنگام سیم شوند. تیتانیوم هم یک ماده بسیار قوی است که ممکن است برای نوازندگانی که اهل دائما عوض کردن سیم های شان نیستند ، گزینه ایده آل باشد.
هسته سیم های آکوستیک
هسته سیم های گیتار های آکوستیک با گیتار های الکتریک متفاوت هستند. از آن جایی که آن ها صرفا صدا را بدون ارتباط با ترتیب و چیدمان سیم های گیتار الکتریک تولید می کنند، وظیفه متفاوتی دارند. این دسته از سیم های گیتار را می توان به دو دسته تقسیم کرد:
- آکوستیک
- کلاسیک
البته، شما می توانید در هر زمانی متناسب با هر شرایطی این سیم ها را عوض کنید، اما به احتمال زیاد یک نوع هسته را در هر مجموعه انتخاب خواهید کرد.
انتخاب هسته سیم های استیل
فسفر برنز در بازار امروز بسیار پرکاربرد است. این ماده برای جلوگیری از خوردگی ناشی از عرق و کاهش اکسیداسیون که باعث ایجاد زنگ در سطح می شود، بسیار مفید است. سیم هایی از این جنس معمولا صدای کلی خوبی دارند و برای هر سبکی مناسب هستند.
سیم های برنزی 80/20 مخلوطی از برنز و روی هستند. این سیم ها به عنوان سیم های برنز/ برنج هم شناخته می شوند و مثل برنز فسفر بسیار پرکاربرد هستند. یکی از تفاوت های اصلی شان در این است که تن صدا های بسیار متنوعی تولید می کنند که هیجان ضربه زدن به سیم ها را بیشتر می کند.
این اثر بسته به میزان عرق کردن نوازنده و تعداد دفعات تمیز کردن سیم های تان می تواند به سرعت از بین برود. این سیم ها شاید از نظر اقتصادی خیلی به صرفه نباشد زیرا شما مجبور می شوید بیشتر عوض شان کنید.
ممکن است مفید باشد: آشنایی با انواع سیم گیتار کلاسیک (۵تا از بهترین ها)
سیم های ابریشمی و فولادی به عنوان ترکیبی از سیم های کلاسیک و فولادی شناخته می شوند و به آن ها “سیم های مرکب” هم می گویند. آن ها صدایی ملایم و کشش کم تری دارند که حس نوازندگی با یک گیتار کلاسیک را برای نوازنده به وجود می آورد و در عین حال حس یک گیتار آکوستیک سیم فولادی را هم القا می کند. منظور از ابریشمی همان نایلونی است که برای ساخت سیم های گیتار کلاسیک استفاده می شود که در ادامه با آن آشنا خواهیم شد.
انتخاب هسته سیم گیتار های کلاسیک
سیم های نایلونی برای نوازندگان گیتار کلاسیک در بازار امروز استاندارد هستند. با این که سیم های نایلونی انواع زیادی دارند، رایج ترین آن ها نایلون شفاف است. آنها از نظر بصری جذاب تر هستند؛ اما لحن کلی ملایم گیتار کلاسیک را متعادل می کنند.
گزینه های دیگر عبارتند از نایلون سیاه، نایلون اصلاح شده و سیم های کامپوزیت. بهترین گیتار های کلاسیک موجود در بازار به طور پیش فرض سیم های نایلونی دارند.
سیم های روده ای سیم های اصلی سبک کلاسیک بودند. آن ها به معنای واقعی کلمه از روده حیوانات مزرعه و عمدتا گوسفندان ساخته می شدند. خرید روده و فرآیندی که برای ساخت این سیم ها به کار می رود؛ گران تر از نایلون تمام می شده و به همین دلیل منسوخ شده است.
سیم های نقره اندود معمولا به 3 سیم پایینی گیتار اشاره دارند. این ها سیم هایی هستند که با فلز پیچیده می شوند تا به استحکام کششی و قطر لازم برای رسیدن به نت های زیر کمک کنند. تن صدای آن ها نسبت به همتایان شان یعنی سیم های طلایی، بسیار گرم تر است.
سیم های روکش طلا در واقع فقط سیم های نایلونی ۸۰/۲۰ برنز و روی هستند. آن ها برای تولید سیم های باس گیتار کلاسیک استفاده می شوند.
آن ها جایگاه شان را در بازار به دلیل داشتن تن صدای بسیار زنده تری که نسبت از سیم های روکش نقره دارند، حفظ کرده اند و به دلیل قابلیت رسایی و وضوح صدا موقع نواختن توسط بسیاری از متخصصان مورد استفاده قرار میگیرند.
پوشش سیم گیتار
اکثر نوازندگان امروزی با سیم های پوشش دار آشنا هستند . این واقعا یک پیشرفت بسیار جدید در فناوری گیتار است.
سیم های روکش دار تارهای پلیمری دارند که در اطراف نخ پیچیده می شود تا از فلزات در برابر اکسیداسیون و چربی پوست محافظت کند و عمر تار را افزایش دهد.
راهنمای کامل خرید: نکات بسیار مهم برای خرید سیم گیتار که باید بدانید
با این که این کار طول عمر بیشتری به سیم می دهد و از خرید غیرضروری سیم های جدید پیشگیری می کند، اما به خاطر مزایایی که دارد، هزینه بیشتری روی دست نوازنده می گذارد.
هر گیتاریستی می داند که هر چه سیم ها را مدت طولانی تری بنوازد، زنده بودن و تازگی صدای شان کم تر میشود. آن ها جرمی از زنگ، روغن، سلول های پوست و آلودگی به خودشان می گیرند . این باعث می شود که از جلوه صدای سیم کم شود و بر صدای کلی ساز تأثیر بگذارد.
سیم های روکش دار روشی برای دور زدن این عوارض آن هم برای مدت زمان طولانی هستند. بسیاری از نوازندگان طرفدار این فناوری جدید هستند و مایلند برای داشتن لحن بهتر از این سیم ها استفاده کنند.
دانلود کنید: 10 اپلیکیشن برتر برای کوک گیتار (و دانلود)
روکش سیم ها در واقع صدای جیرجیر آن ها را هم کاهش می دهد و صدای ثابتی برای اجرا با میکروفون و ضبط اجرای نوازندگان آکوستیک ارائه می دهد.
صدای جیر جیر انگشت بر روی سیم های آکوستیک همیشه بخش اجتناب ناپذیری از ساز بوده است ، اما شنیدن اجرای گیتار بدون شنیدن صدای جیر جیر اضافی کار همین روکش ها است!
در حال حاضر انواع مختلفی از پوشش های پلیمری با گیج ها و هسته سیم های مختلف برای سیم های فولادی گیتار های آکوستیک و الکتریک ارائه می شود.
روش سیم پیچی تار
سیم پیچی به سیم پیچیده شده در اطراف فلز توپر هسته سیم گفته می شود. این روش سه نوع دارد:
- گرد یا چنبره ای (Rounwound)
- صاف (Flatwound)
- نیم دور یا نیمه گرد (Halfround)
سیم های نیم گرد به دلایلی چندان محبوب نیستند، اما بد نیست بدانید که وجود دارند.
سیم های سیم پیچ چنبره ای سطح برجسته ای دارند که با پیچاندن یک سیم گرد در اطراف فلز هسته ایجاد شده است. سیم های با پیچ صاف، مسطح تر هستند، زیرا هسته توسط یک سیم صاف احاطه شده است. در تصویر زیر بهتر متوجه خواهید شد:
تفاوت فقط از ظاهر و حسی است که به انگشتان تان می دهد. سیم های چنبره ای عمر کوتاه تری دارند، نویز بیشتری در سیم ایجاد می کنند و بیشتر روی تارهای تان را می پوشند، اما تن بهتر و زنده تر، ماندگاری طولانی تر و کشش کم تری دارند.
علاوه بر این با این سیم ها صدای هارمونیک بیشتری به گوش تان می خورد و می توانید از آن ها برای بِند کردن و کشیدن تار ها بهتر استفاده کنید. سیم پیچ های گرد برخلاف صاف بیشتر دوام می آورند و صدای گرم تری دارند.
گیتار دوازده سیم چیست؟ معرفی کامل بهمراه تصاویر
بالاخره کدام بهتر از دیگری است؟ بستگی به نوازنده و ژانر دارد.
بهترین برند های سیم گیتار
البته سوال اصلی این است که بهترین برند ها کدامند. به نظر ما این برند ها گزینه های مناسبی هستند:
اگر هنوز مطمئن نیستید در این جا چند نکته هست که بد نیست هنگام خرید در نظر بگیرید:
خساست به خرج ندهید. واقعا تفاوت بین سیم های مرغوب و نامرغوب فقط چند دلار خواهد بود. برای سیم هایی که می خواهید هزینه کنید. در این صورت صدای بهتری خواهید داشت، بیشتر از گیتار نوازی لذت خواهید برد و سریع تر این هنر را یاد خواهید گرفت.
به صورت عمده خرید کنید. وقتی فهمیدید چه چیزی را دوست دارید ، هنگام خرید 3 تا 5 بسته بردارید. سفارش مجدد یا دائما رفتن به فروشگاه برای خرید سیم گیتار احمقانه است. یادتان باشد شما گوش پاک کن یا دستمال توالت نمی خرید، پس در خرید این سیم ها که به همان اندازه ارزان هستند کم کاری نکنید. چند تا اضافی داشته باشید بد نیست!
هول نشوید. اگر تازه کار هستید ممکن است وسوسه شوید که این سیم ها را در برند ها و اندازه های مختلف امتحان کنید. واقعا نیازی نیست و زمانی هم برای برداشتن و گذاشتن این سیم ها روی گیتارتان نخواهید داشت. اول تصمیم بگیرید که کدام ضخامت سیم گیتار را ترجیح می دهید، بعد از بین برند های بالا یکی را تست کنید.
محبوبیت یک برند بی دلیل نیست. اول هسته ها، اندازه های اصلی و مارک های اصلی را امتحان کنید. احتمالا یک جایی به نتیجه خواهید رسید و نیازی به آزمایش محصولات ناشناس نخواهید داشت .
از طرفی لازم نیست نگران شوید. ببینید اکثریت مردم کدام محصول را انتخاب می کند شما هم از آن ها پیروی کنید.
چند نکته دیگر در مورد سیم
در این بخش چند راهکار در اختیارتان قرار می دهیم تا طول عمر تارهای تان بیشتر شود و از طرفی این راهکار ها به شما کمک میکند و سریع تر گیتارتان را سیم کشی کنید:
- می توانید طول عمر سیم هایتان را با پاک کردن آن ها با یک پارچه تمیز بعد از هر جلسه نواختن افزایش دهید. این کار فقط چند لحظه طول می کشد، اما کثیفی و آلودگی را از بین می برد . تعمیر و نگهداری گیتار، چه سیم و چه هر بخش دیگر، نکته اصلی است.
- شستن دست ها قبل از نواختن می تواند میزان چربی هایی که در سیم ها رسوب می کند را کاهش دهد و در نهایت اکسیداسیون را به تاخیر بیندازد .
- هنگامی که سیم های تان را عوض می کنید، تاریخش را یادداشت کنید و آن را یک جا نگه دارید. شما می توانید تاریخ ها را مرور کرده و تشخیص بدهید که چه زمانی موعد تمیز کردن سیم ها خواهد بود.
- همیشه یک یا دو دسته سیم اضافی داشته باشید و از طرفی هم بد نیست که سیم های بسیار زیر را هم دم دست تان داشته باشید؛ زیرا آن ها به خاطر نازکی شان احتمالا زود به زود پاره می شوند و ممکن است شما را به دردسر بیندازند.
- در نهایت، این که باید روی یک دسته کوک ارزان قیمت سرمایه گذاری کنید. آن ها ارزان هستند و به شما کمک می کنند تا اگر لازم شد به صورت اضطراری سیمی را کوک کنید ، بدون دغدغه و راحت این کار را انجام بدهید.
هزینه سیم گیتار
معمولا مبتدی ها می خواهند بدانند که هزینه سیم های گیتار چه قدر است؟ پاسخ این است که قیمت معمولا پایین در می آید.
شما می توانید چند تار واقعا نامرغوب را بسته ای 3 تا 5 دلار بخرید، یا بیشتر هزینه کنید و با حدود 8 تا 10 دلار کیفیت بهتری نصیب تان شود. با 15 تا 20 دلار هم که سیمی با بهترین کیفیت خواهید داشت .
بسیار جالب: 50 گیتاریست برتر تمام تاریخ تا امروز
با این اوصاف اگر تازه شروع کرده اید و هر بار به دلیل اکتاو اشتباهی که زده اید، سیم ها را پاره کرده اید، با ارزان ترین سیم ها شروع کنید. هنگامی که توانستید با مهارت بیشتری گیتار بنوازید و سیمی را پاره نکنید، می توانید از محصولات گران تر و البته باکیفیت تر استفاده کنید.
همان طور که Old Grandpappy همیشه می گفت ابزار مناسب باعث می شود تا کارتان هم راحت تر انجام شود. بهترین گیتار الکتریک موجود در بازار هم ممکن است بدترین سیم ها را داشته باشد پس عاقلانه انتخاب کنید!
این بررسی اجمالی برای فهمیدن این که چه سیمی را انتخاب کنید تا مناسب سبک نوازندگی شما باشد ؛ مفید است. به عنوان یک نوازنده، ما همیشه به دنبال بالا ترین عملکرد ممکن هستیم تا آهنگ و نواخت پذیری برای ژانری که در آن می نوازیم را متعادل تر کنیم.
حتما بخوانید: پیکاپ گیتار چیست؟ چطور بهترین را انتخاب کنیم؟
در نهایت توصیه می کنم بررسی کنید ببینید هنرمندان معروف مورد علاقه تان از چه مارک و سیم هایی استفاده می کنند تا بتوانید ایراد سیمهای تان را به صفر برسانید و از نوازندگی با این گیتار لذت ببرید!