آهنگسازان و نوازندگان دوره رمانتیک (2020-1860) از هنر خود برای بیان احساسات شدید استفاده می کردند. گوستاو مالر (gustav-mahler) یك آهنگساز و رهبر ارکستر بود که در اواخر دوره رمانتیک زندگی می کرد. زندگی جذاب او منجر به ساخت آهنگ های مهم و تاثیرگذاری شد که در طول جنگ جهانی دوم برای بیش از 50 سال در اروپا ممنوع بود. با این حال سرانجام مالر به عنوان “یکی از برجسته ترین آهنگسازان دوره ی رومانتیک” شناخته شد.
در این مطلب با بیوگرافی و حقایق زندگی گوستاو مالر آشنا می شوید.
اوایل زندگی
- مالر در سال 1860 در شهر کالیشته جمهوری چک متولد شد.
- او شیفته موسیقی و آواز محلی بود که از زمان تولد شنیده بود و در چهار سالگی شروع به زدن و ساخت موسیقی با آکاردئون و پیانو کرد.
- وی به عنوان یک یهودی اتریشی آلمانی زبان، در سنین پایین تبعیض نژادی را تجربه کرد.
- پدر مالر فردی خودآموخته بود و مادرش بخشی از جامعه فرهیخته بود. مالر از کودکی شاهد بدرفتاری ها و خشونت های جسمی پدرش نسبت به مادرش بود.
- مالر دوران کودکی خود را در شهر ایگالو گذراند و از 6 سالگی شروع به نواختن پیانو کرد.
- مالر قلب ضعیفی داشت و این را از مادرش به ارث برده بود.
- او تمام مشخصات یک کودک اعجوبه را داشت و اولین اجرای پیانوی خود را در سن 10 سالگی انجام داد.
- وی در سن 15 سالگی در هنرستان وین پذیرفته شد و دیپلم خود را گرفت.
- اگرچه در این مدت تعدادی جایزه پیانو و آهنگسازی به وی تعلق گرفت، اما با نوشتن آهنگ “آواز سوگ” در یک مسابقه ی آهنگسازی، نتوانست جایزه ای دریافت کند.
زندگی حرفه ای
- مالر در طی 17 سال تلاش زیادی کرد و از سالن های اپرای کوچک اروپایی، به مدیر هنری اپرای دادگاه وین (در سال 1897) رسید.
- موسیقی های مالر، بر اساس نگاه شخصی او به زندگی ساخته می شد.
- کارنامه آهنگسازی گوستاو مالر به سه دوره “خلاقانه” تقسیم شده است که هر یک از آنها شامل چند سمفونی بود.
- سمفونی شماره 1 مالر، که بعنوان سمفونی تایتان هم شناخته می شود، نخستین سمفونی این هنرمند است که در سال 1888 تکمیل شد. این سمفونی از 4 موومان تشکیل شده است.
- سمفونی شماره 2 مالر (1894) در بین مردم به عنوان Resurrection (رستاخیز) شناخته می شود. این سمفونی دارای ۵ موومان است.
- سمفونی شماره 3 در (1896) در 6 بخش ساخته شد و شامل نیایشی به زمین و آسمان است. این سمفونی طولانی ترین کار مولر به حساب می آید.
- وی در سال 1902 با آلما ماریا شیندلر ازدواج کرد و صاحب دو دختر شد.
- در طول دوره میانی خلاقیتش (1897-1907)، به عنوان رهبر ارکستر شناخته شد و پنج سمفونی دیگر تولید نمود.
- مالر در زمان ساخت سمفونی ششم خود، با 3 مشکل شخصی روبرو بود: استعفای اجباری او در اپرای وین، مرگ دختر سه ساله اش بر اثر تب مخملک و ابتلای خود او به بیماری قلبی. به همین دلیل این سمفونی پایانی غم انگیز و اندوه بار دارد و یک سمفونی “تراژیک” است.
- گوستاو مالر در سن 47 سالگی اجراهایی را در تالار اپرای متروپولیتن در آمریکا کارگردانی کرد و رهبر ارکستر انجمن فیلارمونیک نیویورک شد.
- مالر دومین فرزند از چهارده فرزند خانواده ی خود بود که از این چهارده فرزند، تنها شش تن از آنها زنده ماندند. مالر تلخی مواجهه ی خود با مرگ و بیماری و همچنین تعصب نژادی در کودکی را در سه سمفونی آخرش به تصویر کشیده است.
- مالر در سال 1911 هنگام ساخت سمفونی شماره 10 که اخرین اثر او بود، در سن پنجاه و یک سالگی از دنیا رفت.
حقایقی در مورد زندگی شخصی
- گفته می شود که مالر از بیماری هایی مانند فشار عصبی، بدبینی و وسواس رنج می برد.
- او عاشق شنا و کوه رفتن بود.
- مالر در سال 1897 به مسیحیت گروید. سمفونی های او تا حد زیادی منعکس کننده اصول و مضامین این دین است.
- یک انجمن بین المللی گوستاو مالر وجود دارد که دفتر مرکزی آن در شهر وین قرار دارد و برای ترویج تحقیقات و مطالعات علمی در مورد کار وی و تاریخ فرهنگی آن دوران، تشکیل شده است.
مالر واقعاً نوازنده ای بود که با هنر خود می زیست. “اتو کلمپرر” آهنگساز یهودی آلمانی و “برونو والتر” آهنگسازان بزرگی بودند که تاثیر زیادی در کار مولر داشتند. آلمان نازی در موسیقی مالر “رگه های یهودی” را کشف کرد و آن را بخشی از “هنر انحرافی” دانست. بنابراین این هنرمند بزرگ تا پایان جنگ جهانی دوم تقریبا فراموش شده بود و در اوایل دهه 1960، به جایگاه شایسته ی خود در موسیقی رسید.
گوستاو مالر امروزه یکی از محبوب ترین و شناخته شده ترین چهره های موسیقی کلاسیک است. وی در قالب های موسیقی مختلف، آثار متنوعی خلق کرده است و برخی از این آثار، از اجزای ثابت برنامه تمام ارکسترهای جهان می باشد.
آثار ماندگار
سمفونی شماره 10
آداجیتو سمفونی شماره 5
سمفونی شماره 6
