باب مارلی (bob-marley) در سال 1981 در اثر ابتلا به سرطان درگذشت. او در زمان مرگ فقط 36 سال داشت. اما این افسانه رِگِی (نوعی سبک موسیقی که در جامائیکا پایه گذاری شده است) متولد جامائیکا، میراث موسیقی عظیمی از خود برجای گذاشت.
باب از زمان دبیو خود در سال 1984، علاوه بر فروش میلیون ها آلبوم، بمدت بیش از 570 هفته در چارت بیلبورد Top 200 قرار گرفت. مارلی بدلیل فعالیت های اجتماعی صلح طلبانه، مدال صلح جهان سوم سازمان ملل را در سال 1978دریافت کرد. نام وی پس از مرگ (در سال 1994)، به تالار مشاهیر راک اند رول وارد شد. بی بی سی آهنگ ” One Love” مارلی را به عنوان “آهنگ هزاره” نامگذاری کرد. مارلی در سال 2001 هم جایزه یک عمر دستاورد گرمی را دریافت نمود.
آهنگ های مارلی از موسیقی، مد، سیاست و فرهنگ سراسر جهان الهام می گرفت و بر آنها تأثیر می گذاشت. اما همانطور که هفت واقعیت زیر نشان می دهد، او در طول عمر کوتاه خود، یک زندگی کاملاً استثنایی را پشت سر گذاشته است.
بطور کلی باب مارلی صاحب سبک موسیقی رگی و جامائیکایی بودش و تو این مدت کمی که زندگی کرد (36 سال)،مردم دنیا رو به اتحاد تشویق می کرد و همچنین سیاست باز ها رو ، در مورد ازادی و ضد جنگ و نژاد پرستی و البته عاشقانه هم می خوند که همین رفتار و نحوه ی زندگیش باب رو به اسطوره ی آفریقا تبدیل کرد
1- برخی افراد او را با تحقیر “پسر سفید” صدا می زدند
باب مارلی در 6 فوریه سال 1945 در روستای کوچکی بنام سنت آن پریش در جامائیکا متولد شد. پدر وی “نروال مارلی” نام داشت. او یک کاپیتان نیروی دریایی سفیدپوست جامائیکایی بود و در آن زمان نزدیک به 60 سال داشت. مادر باب “سدلا بوکر” نام داشت که یک دختر 19 ساله روستایی بود. به دلیل این تفاوت های نژادی، باب مورد آزار و اذیت قرار گرفت و همسایگان او را به تمسخر “پسر سفید” صدا می زدند. این تجربه در زندگی باب به او کمک کرد تا راه خود را پیدا کند و میگفت: “من طرف سفیدپوست ها نیستم، طرف سیاه پوست ها هم نیستم. من فقط طرف خداوند هستم.”
2- باب در کودکی، به کف بینی و پیش بینی آینده ی مردم علاقه داشت
هنگامی که مارلی کودک خردسالی بود، دوست داشت که با خواندن کف دست مردم، آینده ی آنها را پیش بینی کند. باب در هفت سالگی، پس از یک سال زندگی در محله های یهودی نشین کینگستون، به روستای خود بازگشت و اعلام کرد که در آینده خواننده خواهد شد و از آن زمان به بعد، کف دست خوانی را کنار گذاشت.
باب بهمراه دوستانش بانی لیوینگستون و پیتر توش، زمان زیادی را صرف گوش دادن به ریتم و بلوز در ایستگاه های رادیویی آمریکا می کردند. این سه نفر بهمراه هم گروهی تشکیل دادند و نام آن را Wailing Wailers گذاشتند (که بعدها به اختصار The Wailers نامیده شد).
آنها که از پیروان فرهنگ راستافاریان بودند، موهای بلند و بافته ای داشتند و ماری جوانا مصرف می کردند. آنها معتقد بودند ماری جوانا یک گیاه مقدس است كه موجب روشنگری می شود و آن را بخش مهمی از فرهنگ راستافاریان می دانستند. (فرهنگ راستافاریان یک جنبش مذهبی ست که از جوامع فقیر و محروم آفریقایی-جامائیکایی سرچشمه گرفته است).
3- باب مارلی به یک ستاره بین المللی تبدیل شد
گروه Wailers در طول دهه 1960، لیبل های جامائیکایی کوتاهی ضبط می کردند و به سمت محبوبیت پیش می رفتند. در این زمان شعرهای مارلی به نوبه خود معنوی تر شد. وقتی این گروه در اوایل دهه 1970 با Island Records قرارداد بستند، در بین مخاطبان بین المللی محبوب شدند.
4- برخی از آلبوم های باب مارلی، سیاسی بودند
باب پس از جدا شدن از بانی لیوینگستون و پیتر توش ، گروه جدیدی استخدام کرد و به عنوان خواننده، ترانه سرا و گیتاریست ریتم وارد صحنه شد. مارلی چند آلبوم سیاسی تولید کرد که نشان دهنده آگاهی های اجتماعی وی بود. او درباره بیکاری سر به فلک کشیده، منابع غذایی محدود و خشونت سیاسی فراگیر که در جامائیکا مشاهده میشد، آهنگ می نوشت و همین امر او را به یک نماد فرهنگی با نفوذ تبدیل کرد.
در سال 1976، دو روز قبل از اینکه او کنسرت رایگان ” Smile Jamaica” را با هدف کاهش تنش بین جناح های سیاسی برگزار کند، یک فرد مسلح ناشناس به او و اطرافیانش حمله کرد. باب و همسرش ریتا مارلی در این حادثه مجروح شدند اما این امر مانع آنها نشد و این دو با ویلچر در صحنه ای که 80،000 نفر در آن شرکت کرده بودند، برنامه ی خود را اجرا کردند. این امر شهرت و چشم انداز سیاسی وی را بیش از پیش تقویت کرد و آلبوم های سیاسی او را با محبوبیت زیادی همراه نمود.
5- مارلی چندین فرزند داشت و سرپرستی چند کودک دیگر را هم برعهده گرفت
مارلی در 21 سالگی با ریتا مارلی ازدواج کرد (ریتا در آن زمان معلم مدرسه بود). این ازدواج تا زمان مرگ باب پایدار بود. ریتا پیش از باب هم دو فرزند داشت که باب آنها را به فرزند خواندگی پذیرفت. مارلی همچنین حداقل هشت فرزند دیگر با هشت زن مختلف داشت. به این ترتیب تعداد فرزندان تحت سرپرستی مارلی به 13 نفر می رسید که عبارت بودند از: ایمانی، شارون، کدلا، دیوید، استیون، رابی، روهان، کارن، استفانی، جولیان، کی مانی، دامیان و مادکا.
6- باب یک نماد جهانی ماری جوانا است
ترانه های رگی باب غالباً انتقادی-اجتماعی یا سیاسی بود، اما ترانه‌های مذهبی و شخصی وی در ترویج مصرف ماری جوانا بود. مارلی از ماری جوانا لذت می برد و آن را نماد روشنگری می دانست. کدلا دختر مارلی می گوید “پدرم از دیدن افرادی که قدرت شفابخشی این گیاه را درک می کنند بسیار خوشحال خواهد شد!”
7- باب یکی از چهره های مرده پردرآمد است
مجله فوربس در اواخر سال 2018، مارلی را به عنوان پنجمین فرد چهره ی پردرآمد مرده قرار داد. خانواده باب، مارک های مختلفی از قهوه، تجهیزات صوتی، پوشاک و کالاهای مختلف را به نام او راه اندازی کرده اند. البته مارلی در دو دهه گذشته، بیش از 75 میلیون آلبوم نیز فروخته است. “Legend” (افسانه) که نگاهی گذرا به آثار اوست، پرفروش ترین آلبوم رگی تا به امروز است. آلبوم های او بیش از 12 میلیون نسخه در سطح بین المللی فروخته است و چندین هزار واحد جدید نیز هر هفته به فروش می رساند.
مارلی در 11 مه 1981 در میامی بر اثر سرطان پوست درگذشت. جسد او به جامائیکا منتقل و به خاک سپرده شد. گفته می شود که بیش از 40000 نفر در مراسم خاکسپاری وی شرکت کردند.
باب مارلی اسطوره ای آزاده بود که معتقد بود کلیسا در درون خود انسان هاست. وی در برابر تبعیض نژادی و اختلاف طبقاتی به مخالفت پرداخت و با آنها مقابله نمود. او تا آخر عمر پای اعتقاداتش ایستاد و به گفته ی خود، هیچ قانونی جز قانون خدا نمی شناخت.
چند اثر برجسته از او را ببینید و بشنوید
