ادی ون هیلن گیتاریست و بنیانگذار گروه راک ون هیلن بود که در دهه 1970 و 1980 در صحنه هارد راک، نوازندگی می کرد.
حقایق کوتاه در مورد ون هیلن
- نام: ادی ون هیلن (هیلن)
- تاریخ تولد: 26 ژانویه 1955
- تاریخ مرگ: 6 اکتبر 2020
- محل تولد: نیمیخن، هلند
- نام و نام خانوادگی: ادوارد لودویگ ون هیلن
ادی ون هیلن که بود؟
ادی ون هیلن گیتاریست و خوننده گروه ون هیلن بود که این گروه را در سال 1974 با برادرش الکس تشکیل داد. گیتار نوازی ها و خونندگی های بینظیر هیلن بهمراه دیوید لی راث بر روی صحنه، مورد توجه جین سیمونز گیتاریست قرار گرفت. ششمین آلبوم گروه در سال 1984 منتشر شد که شامل آهنگ های بسیار خوبی مانند “Panama” و “Jump” بود و با استقبال گسترده ای مواجه شد.
سال های ابتدایی زندگی
ادوارد لودویک ون هیلن در 26 ژانویه 1955 در نیمیخن هلند متولد شد و در اوایل دهه 1960 به همراه خانواده به کالیفرنیا رفت. آنها در پاسادینای کالیفرنیا اقامت گزیدند و در همین سال ها، ادی و برادرش الکس، شروع به آموزش پیانو کردند و بیشتر آهنگ های کلاسیک می نواختند. ادی در نوجونی گیتار را بعنون ساز اصلی خود انتخاب کرد و الکس به طبل روی آورد. این دو موسیقی کلاسیک را پشت سر گذاشتند و یک گروه راک به نام “Mammoth” راه اندازی کردند.
برادران ون هیلن در سال 1974 با دیوید لی راث (خوننده) و مایکل آنتونی (نوازنده) ارتباط برقرار کردند تا گروه ون هیلن را تشکیل دهند. این گروه موسیقی در عرض چند سال به خاطر گیتار نوازی های منحصربفرد ادی و خونندگی بینظیر راث، محبوبیت زیادی در صحنه راک لس آنجلس پیدا کرد.
موفقیت اولیه
گروه ون هیلن در سال 1977 فعالیت خود را برای مدتی متوقف کرد اما اندکی بعد، با برادران وارنر (Warner Bros) قرارداد امضا کرد و در سال 1978، اولین آلبوم خود را منتشر نمود که تک آهنگ “Runnin ‘With the Devil” را نیز شامل می شد. گیتار الکتریکی ادی و خونندگی خاص راث موجب شد که آلبوم ظرف شش ماه پس از انتشار، وارد وضعیت پلاتین شود.
ون هیلن پس از چند سال، به یکی از سخت کوش ترین و سودآورترین گروه های صنعت ضبط تبدیل شد که چند آلبوم پلاتین را به سرعت پشت سر هم منتشر کرد. 1979’s Van Halen II, 1980’s Women and Children First, 1981’s Fair Warning و 1982’s Diver Down جزء آلبوم های محبوب این گروه بودند. اما تبدیل شدن آنها به یک سوپراستار واقعی، در زمان اکران آهنگ های “Jump”، “Panama” و “Hot for Teacher” در سال 1984 اتفاق افتاد.
جدا شدن اعضای گروه ون هیلن
پس از به شهرت رسیدن ون هیلن، تنش بین راث و سایر اعضای گروه افزایش یافت. سرانجام راث در سال 1985 و پس از ضبط آلبوم انفرادی موفق خود، گروه را ترک کرد و جای خود را به سامی هاگار (عضو سابق گروه مونتروز) داد. پس از آن ون هیلن بهمراه هاگار، چندین آلبوم از جمله 986’s 5150 و 1991’s For Unlawful Carnal Knowledge را منتشر نمود. در سال 1993، گروه اولین آلبوم زنده خود را با نام Van Halen Live: Right Here, Right Now منتشر کرد.
در اواسط دهه 1990 تنش بین اعضای گروه دوباره ظاهر شد. ادی سابقه سو مصرف الکل داشت اما ادعا می کرد که در دهه ی جدید آن را کنار گذاشته است. در پی این درگیری ها آخرین رکورد ون هیلن بهمراه هاگار با نام Balance در سال 1995 منتشر شد. اگرچه او در سال 2004 مدت کوتاهی به گروه بازگشت و تورهای دیگری برگزار نمود.
اندکی پس از جدا شدن هاگار از گروه، راث برای مدت کوتاهی مجددا به گروه بازگشت. اما وی پس از ضبط دو آهنگ آلبوم و حضور در جوایز ویدئو موسیقی MTV، دوباره گروه را ترک کرد. این بار گری چرون، که قبلاً عضو گروه هوی متال Extreme بود، جایگزین او شد. پس از آن Van Halen III را در سال 1998 منتشر کردند که با استقبال زیادی روبرو نشد.
زندگی شخصی ون هیلن
ادی در سال 1981 با والری برترینلی بازیگر زن ازدواج کرد و پسرشان ولفگانگ در سال 1990 متولد شد. این زوج در ژوئیه 2002 جدایی خود را اعلام کردند و چهار سال بعد از هم جدا شدند. در سال 2009 ، ون هیلن با دوست دختر جانی لیسفسکی ازدواج کرد.
راث در سال 2012 دوباره وارد گروه شد و A Different Kind of Truth را منتشر كرد، كه اولین ضبط آنها با راث از سال 1984 بود. در مه 2015، ون هیلن جوایز موسیقی بیلبورد را با همراهی راث افتتاح كرد و اجرای قدیمی خود “Panama” را که مقدمه ای برای تور تابستانی 2015 گروه بود، اجرا نمود.
مرگ
ون هیلن پس از مبارزه ی طولانی با بیماری سرطان در 6 اکتبر سال 2020 درگذشت.
مرگ ادی ون هیلن بر اثر سرطان گلو در سن 65 سالگی، پرونده ی یکی از بهترن و پردرآمدترین حماسه های موسیقی راک آمریکا را برای همیشه بست. اگرچه گروه Aerosmith (اروسمیث) برترین گروه هارد راک آمریکا در دهه 1970 بود، اما ون هیلن در دهه 80 از آنها پیشی گرفت. این گروه که با همکاری برادران ون هیلن (ادی و الکس) تشکیل شده بود، در یک دوره 15 ساله، فراز و نشیب هایی را تجربه کرد و آلبوم های چند بار پلاتینی منتشر نمود.
این گروه بیش از 80 میلیون آلبوم در سراسر جهان فروخت. یازده آلبوم استودیویی آنها به 10 لیست برتر ایالات متحده رسیدند و چهار آلبوم آنها به رتبه 1 دست پیدا کرد. در سال 2012، ون هیلن در مجله Guitar World، در لیست 100 گیتاریست برتر تمام تاریخ قرار گرفت.
همانطور که در بالا هم اشاره شد، ژان ون هیلن (پدر ادی)، خانواده خود را در سال 1962 از هلند به پاسادینای کالیفرنیا برد. پس از آن ادی اعلام کرد که آنها تنها “با 50 دلار و یک پیانو” به جایگان کنونی خود رسیده اند. ژان، پدر ادی نوازنده ساکسفون و کلارینت بود و به اندازه ای تبحر داشت که می تونست در تعدادی از سبک های موسیقی نوازندگی کند.
اگرچه وی در کالیفرنیا مجبور شد با شستن ظرف ها درآمد موسیقی خود را تأمین کند. مادر ادی متولد اندونزی بود و یوژینیا نام داشت. او در آن زمان به عنون یک خدمتکار کار می کرد. پسران آنها، ادی و الکس، هر دو در آمستردام متولد شدند و از شش سالگی پیانوی کلاسیک را آموخته بودند اما در اواخر دهه 60، به سمت راک اندرول کشیده شدند.
این برادران به Pasadena City College رفتند و با دیوید لی روث آشنا شدند. ادی در ابتدا درام و الکس گیتار می نواخت، اما پس از آنکه اولین گروه جدی خود به نام Mammoth را تشکیل دادند، سازها را تعویض کردند. آنها ابتدا نام گروه خود را Genesis انتخاب کردند اما پس از اینکه متوجه شدند یک گروه موسیقی انگلیسی به همین نام وجود دارد، نام آن را تغییر دادند.
اولین گیتار ادی، یک گیتار شش سیمه تسکو بود که با قیمت 110 دلار خریداری کرد. آنها شروع به اجاره سیستم PA (سیستم صوت عمومی) از راث کردند اما به زودی نتیجه گرفتند که می توانند با استخدام راث برای گروه خود، با یک تیر دو هدف بزنند. راث با خوانندگی بینظیر خود، موفقیت زیادی برای این گروه حاصل نمود. پس از آنکه مایکل آنتونی به آنها پیوست، ترکیب Mammoth کامل شد. اما پس از آن نام گروه را به ون هیلن (Van Halen) تغییر دادند.
ون هیلن پس از سه سال اجرا در کلاب ها و بارهای اطراف پاسادینا، هالیوود و سانتا باربارا، کم کم به یکی از محبوب ترین گروه های جنوب کالیفرنیا تبدیل شد. آنها با اجرای برخی از کارهای رولینگ استونز، دیوید بووی، بد کمپانی و بسیاری دیگر، شروع به توسعه سبک ترانه سرایی خود کردند و به این ترتیب راه خود را پیدا کردند.
سازهای اصلی ادی یک گیتار قرمز رنگ دست ساز و یک میوزیک بود. بطور کلی این هنرمند بزرگ یکی از تأثیرگذارترین نوازندگان گیتار الکتریک بشمار می آید. تکنیک تپینگ دو دستی توسط این هنرمند ابداع شد و امروزه بسیاری از نوازندگان راک و متال از این تکنیک استفاده می کنند.
چند کار برجسته از او
