آواز خوانی به وسیله ساختارهای آناتومیکی مشابهی انجام می‌شوند. صدا با لرزش تارهای صوتی در حین عبور هوا از ریه‌های شما تولید می‌شود. تارهای صوتی دو باند از بافت عضله کشسان هستند. آنها در کنار هم درون جعبه‌ای صوتی (حنجره) در بالای نای قرار گرفته‌اند. این غشاها از دو طرف ثابت هستند و به طور V شکل باز و بسته می‌شوند تا به لرزش درآمده و صدا تولید کنند.
حنجره در بالای نای قرار گرفته و هنگامیکه شما سکوت کرده‌اید، تارها باز هستند. آنها راه هوایی برای عبور نفستان را فراهم می‌کنند.
هنگامیکه صحبت می‌کنید یا آواز می‌خوانید، تارها منقبض و به هم نزدیک می‌شوند. هوای درون ریه‌ها با فشار از بین آنها رد شده، آنها را به لرزه می‌اندازد و صدا یا آواز تولید می‌شود.
فراوانی لرزش تارهای صوتی، زیر و بمی صدای شما را مشخص می‌کند. این تارها برای تولید صداهای زیرتر، سریع‌تر می‌لرزند و برای تولید صداهای بم‌تر، کندتر می‌لرزند. تارهای صوتی مردان، طویل‌تر و ضخیم‌تر است و درون حنجره کندتر می‌لرزند که صدای عمیق‌تر و بم‌تری را به آنها می‌بخشد. تارهای صوتی زنان، کوتاه‌تر و نازک‌تر است و سریع‌تر می‌لرزد که به آنها صدای زیرتر و نازک‌تر می‌دهد.
توی این پک فوق العاده، استاد فرهاد فراهانی، آواز، تحریر و صداسازی رو جوری بهت یاد میده که تو هیچ کلاس آموزشی یا پک دیگه ای نه دیدی نه شنیدی! در کمترین زمان خواننده حرفه ای شو و همه رو انگشت به دهان کن!
اگر مکانیسم آواز خوانی برای همه مشابه است پس چرا خوانندگان صداهای متفاوتی دارند؟
در واقع تن و طنین صدای شما، صدایتان را متمایز می‌کند.
تارهای صوتی شما، موج صدا را تولید می‌کنند ولی تن و طنین صدا با دستکاری ساختارهای تار صوتی شما، تغییر می‌کند.
هر کدام از ما، اندام منحصر به فرد خودمان را داریم. ما از نظر شکل و اندازه، مو، رنگ چشم و غیره با هم فرق داریم و این تفاوت در اندام داخلی ما هم مشاهده می‌شود.
در مورد خواندن هم، درون سر و حنجره دارای اشکال و حفرات شگفت انگیزی هستند و از نظر اندازه و ضخامت تارهای صوتی، طول و شکل حنجره، زبان، کام نرم، حفره‌های دهان و بینی، سینوس‌ها و غیره با هم فرق داریم. همه اینها باعث شکل دهی و صیقل دادن به موج صدا قبل از بازدم می‌شوند، در نتیجه به تون (لحن) منحصر به فرد خودمان می‌رسیم. از اوایل کودکی که سخن گویی را می‌آموزیم، شکل دهی به این امواج صوتی را برای برقراری تعامل، یاد می‌گیریم.
به عنوان یک خواننده مکان و صیقل کاری هر نوت را یاد می‌گیریم تا صدای خوبی حاصل شود. بررسی نوت‌های مختلف و قرار دادن آنها در نقاط مختلف صورت باعث بهتر شدن تکلم می‌شود. برخی از افراد صدای اختصاصی دارند ولی صدای برخی دیگر فوق العاده است و همه اینها به تقویت کیفیت صدایتان کمک خواهد کرد.
برای مثال، زمزمه کنید. تا طنین آن درون سرتان را حس کنید. نوت های بم‌تر و بعد زیرتر را امتحان کنید تا تغییر طنین آنها درون سرتان را بررسی نمایید.
مصوتهای زیر را امتحان کنید:
- مثل اَ در اسب
- مثل آی در همای
- مثل اُ در اتاق
- مثل ای در ایمان
- مثل او در توپ
مصوتهای مختلف، طنین متفاوتی دارند. اول نوتی را که با آن راحت‌ترید، انتخاب کنید. صداها درون سرتان می‌چرخند. زبانتان و لب‌هایتان را حرکت دهید، دهانتان را باز و بسته کنید و سعی کنید که صدا را از گوش‌ها خارج کرده یا به سمت پایین فشار وارد کنید تا طنین آن به قفسه سینه برسد. چه حسی دارید؟ آیا حس خوبی است؟
حالا نت‌های زیرتر و بم‌تر را امتحان کنید. آیا تغییری را مشاهده می‌کنید؟
در هنگام تولید صداهای جدید، یادگیری متعادل سازی تمامی عوامل دخیل در کیفیت تن صدا مثل حمایت و کنترل تنش، ثبات، انعطاف پذیری و قدرت اهمیت دارد. تمرین با مربی آواز یا معلم صدا به شما امکان بررسی صدایتان و کار روی بهبود تن و طنین را فراهم می‌کند.
تن به عنوان رنگ و جنس صدای آواز معروف است. هر صدایی، زنگ خاص خودش را دارد که به صورت گرم، تیره، سبک یا سنگین توصیف می‌شود. دو خواننده‌ای که یک نوت را می‌خوانند، صدای کاملاً متفاوتی تولید می‌کنند که به خاطر تن صدایشان است.
طنین (رزنانس) هم تقویت لرزش‌های سازنده تن درون دهان، گلو، سینوس‌ها و مجرای بینی است. تن‌های پرطنین و بزرگ در برخی از سبک‌های موسیقی مطلوب هستند ولی در برخی دیگر نامتناسب می‌شوند. در اصطلاحات موسیقی به طنین، زنگ صدا هم می گویند.
زنگ کیاروسکورو (Chiaroscuro) اصطلاحی در موسیقی است که در سرتاسر جهان به برقراری توازن میان جنبه‌های روشن (Chiaro) و تیره (Oscuro) زنگ صدا یا برقراری تعادل میان برجستگی تن و عمق طنین اشاره دارد.
