پس از کمرنگ شدن نقش خوانندگان نسل اول پاپ، کم کم پای خواننده‌هایی با صداهایی بعضا عجیب به تلویزیون و صدا و سیما باز شد. شاید برخی افراد به یاد داشته باشند که همزمان با روز دربی چهل و سوم، بین دو نیمه آهنگ “من آمده ام به کوی علی” پخش شد که تعجب همگان را برانگیخت. در حدی که روزهای قبل از انقلاب برای بسیاری از افرادی تداعی شد، به گونه ای که تصور کردند یک خواننده لس آنجلسی به ایران برگشته و صدای او از تلوزیون در حال پخش می باشد. اما این خواننده مرموز، یاور اقتداری بود نه یک خواننده لس‌آنجلسی!
زندگینامه یاور اقتداری
یاور اقتداری خواننده کهنه کار و قدیمی، در سال 1345 در شهر بومهن متولد شد. وی از سال 1365 فعالیت های هنری خود را شروع نمود و تاکنون بیش از 60 ترانه منترشر کرده که همواره مورد استقبال مردم قرار گرفته است. ایشان از سال 1376 با ارائه آلبوم های آسمونی، قرن بیستم، رویای من و فانوس خاموش به کار خود ادامه دادند.
البته تک آهنگ های بسیاری چه به صورت تک خوانی و چه به صورت همخوانی دارد، که یکی از جذاب ترینِ این همخوانی ها ترانه ای است که مشترکا با فریدون آسرایی منتشر کرده اند. اثرگذاری این ترانه به حدی بود که با گذشت سال ها از انتشار این آهنگ، هنوز هم طرفدار دارد. از دیگر ترانه های محبوب اقتداری می توان به ایران من، پرستو، قرن بیستم، غیبت عشق و نیرنگ نیز اشاره کرد.
یاور اقتداری، خشایار اعتمادی، بیژن خاوری، قاسم افشار و… از جمله پیشگامان موسیقی پاپ می باشند که ترانه هایشان به فراموشی سپرد شد، خوانندگانی که چند سالی است فعالیت جدی در این زمینه ندارند و با پا گذاشتن خوانندگانی با سبک های عجیب و خاص به عرصه موسیقی پاپ، کنار گذاشته اند.
افرادی همچون اقتداری که از ابتدای دهه هفتاد، با صدای آشنایش خیلی زود توانست خود را به موسیقی جدی کشور به عنوان استعدادی درخشان معرفی کند. اما هیچگاه نباید نقش مهم آن ها در بازسازی و هموار ساختن راه خوانندگی پاپ برای جوانان دوره های بعد فراموش کرد.
بهترین آثار یاور اقتداری
8 دیدگاه. دیدگاه تازه ای بنویسید
ممنون از شما بابت این مطلب خوب.
اول اینکه بدرستی اشاره کردید که در غیاب خوانندگان سالم و درستی مثل یاور اقتداری، جا برای دیگرانی باز شد که مزخرفاتی را بعنوان موسیقی-خصوصا در قالب رپ- به خورد مخاطب میدهند. در ایجاد چنین فضایی خیلی ها مقصرند…
مساله دوم اینکه فکر میکنم ترانه های جناب اقتداری را با جناب اعتمادی در جاهایی جابجا ذکر کردید…
دقیقا احسنت به دقت شما
خدا سلامتشون نگه داره اونی که باید قدرشونو می دونه .توی این مملکت چی درسته و سر جاشه ….
من آمده ام به کوی علی را خشایار اعتمادی خوندن، نه یاور اقتداری
باسلام یه کاست از یاور اومد بازار که بازخوانی آهنگ های داریوش و گوگوش بود .خیلی دوسش دارم اما نمی‌دونم کجا پیداش کنم
تو یوتیوب یا یکی از سایت هایی که آهنگ و آلبوم خواننده ها رو پخش میکنند. مثل وان موزیک
درود بر شما، مطلب خوبی بودجه 🙏
بدون شک خوانندگان نسل اول ( دهه 70، یاور، شادمهر، سپهر، خاوری، بهادری و اصفهانی، عبدالهی و . . . ) تکرار نخواهند شد. همان طور که خوانندگان نسل اول و دوم و سوم پیش از انقلاب تکرار نشده و نخواهند شد. همین طور آهنگسازان و ترانه سرایان و به خصوص تنظیم کنندگان با سواد این دوران ( پیش و پس از انقلاب )…
اما خوانندگان نسل امروزی و از اواسط دهه80 تا به امروز همیشه تکرار میشوند و انگار مانند یک دستگاه زیراکس، همیشه از هر کدام چندتا تکثیر می شوند.
خوانندگان گذشته، اگر هم از موسیقی چیزی نمی دانستند و سواد این کار را نداشتند ( بعضی و نه همه )، اما تنظیم کنندگان و آهنگسازان باسوادی داشتیم که برای تنظیم کار، چندین خط ملودی و آراژمانت ( ارنجمنت) می نوشتند. اما امروزه اکثر آهنگسازان خوبمون هم متاسفانه دل و دماغ نوشتن ندارند. سریعا 4 تا وی اس تی رو توی یک نرم افزار میریزن و شروع می کنند به تنظیم. باور کنید من آهنگساز معروفی رو میشناسم که توی استدیو، با موس کامپیوتر ملودی میچینه کنار هم و بعد پلی می کنه…. ینی حتی زحمت نمیده به خودش که با یه کیبورد یا میدی کنترلر، بنوازه و ضبط کنه.
انشاء الله خدا کمک کنه که از این اوضاع اسفناک بیایم بیرون وگرنه در چند سال آینده هیچی از موسیقی ما باقی نخواهد ماند. ارادتمند شما، عضو کوچکی از جامعه موسیقی مهدی محمدابراهیمی