گیتار الکتریک یکی از برجستهترین سازهای موسیقی مدرن است که تاثیر زیادی بر سبکهای مختلف موسیقی، به ویژه راک، متال، پاپ، جاز، و هیپهاپ داشته است. این ساز با استفاده از تکنولوژی الکتریکی و الکترونیکی، صدایی قدرتمند و قابل تنظیم تولید میکند که میتواند به طور قابل توجهی تغییر کند. گیتار الکتریک به دلیل تنوع در صدا و کاربرد گسترده، ابزاری محبوب در میان نوازندگان حرفهای و آماتور است.
تاریخچه گیتار الکتریکی
پیدایش اولیه
ایده پیدایش گیتارهای الکتریکی از آنجا آغاز شد که در همنوازیها صدای گیتار آکوستیک در بین صدای سازهای دیگر مانند بیس و درامز گم بود و به وضوح شنیده نمیشد. در نتیجه در صدد آن برآمدند تا صدای گیتار را تقویت کنند، و بهترین راه برای این کار استفاده از علم الکترونیک بود. در حدود دهه ۳۰ میلادی گیتارهای الکتریکی وارد موسیقی شدند. این اتفاق پدید آورندهٔ انقلابی در صدا و تکنولوژی بود که تا امروز نیز ادامه دارد. لزلی فرنسیس، مخترع و نوازنده آمریکایی، اولین نمونه گیتار الکتریکی را در سال 1931 تولید کرد. این نمونهها از پیکاپهای سادهای استفاده میکردند که سیگنالهای الکتریکی تولید شده توسط سیمها را تقویت میکردند.
پیشرفت و تکامل
در دهه 1940، شرکتهایی مانند گیبسون و فندر نقش مهمی در تکامل گیتار الکتریکی داشتند. گیبسون لس پال و فندر تلکستر، دو مدل معروف گیتار الکتریکی، در این دوره به بازار معرفی شدند و به سرعت محبوبیت یافتند. این سازها با استفاده از تکنولوژیهای جدیدتر و طراحیهای بهبود یافته، صدای بهتری تولید میکردند.
دهههای 1950 و 1960: دوره طلایی
دهههای 1950 و 1960 به عنوان دوره طلایی گیتار الکتریکی شناخته میشوند. با پیدایش راک اند رول در دهه ۵۰ میلادی، گیتارهای الکتریکی به سرعت در موسیقی جا باز کردند و به یکی از فراگیرترین سازهای تاریخ مبدل شدند. نوازندگان معروفی مانند چاک بری، جیمی هندریکس، و اریک کلپتون با استفاده از گیتار الکتریکی، صدای منحصر به فردی ایجاد کردند که هنوز هم تأثیرگذار است.
توی این پک های فوق العاده، نواختن هر نوع گیتاری رو از ابتدا جوری یاد میگیری که تو هیچ کلاس آموزشی یا پک دیگه ای نه دیدی نه شنیدی! در کمترین زمان گیتار نواز حرفه ای شو همه رو انگشت به دهان کن!
دهههای 1970 و 1980: نوآوری و تنوع
در دهههای 1970 و 1980، نوآوریهای بیشتری در طراحی و تکنولوژی گیتار الکتریکی صورت گرفت. سازندگان گیتار به دنبال ایجاد صداهای جدید و متنوع بودند. این دوره شاهد ظهور سبکهای موسیقی جدیدی مانند هارد راک، هوی متال و پانک بود که هر کدام از گیتار الکتریکی به شیوه خاص خود استفاده میکردند.
دهههای 1990 تا امروز: پیشرفتهای دیجیتال
در دهههای 1990 و بعد از آن، پیشرفتهای تکنولوژی دیجیتال به گیتار الکتریکی نیز راه یافت. آمپلیفایرها و افکتهای دیجیتال به نوازندگان این امکان را دادند که صداهای پیچیدهتری ایجاد کنند. همچنین، تولید گیتارهای الکتریکی با استفاده از مواد جدید و طراحیهای مدرن، باعث افزایش کیفیت و تنوع این ساز شد.
نحوه تولید صدا و مدار الکتریکی گیتار الکتریکی
اصول اولیه تولید صدا
گیتار الکتریک با استفاده از پیکاپها (Pickups) صدا تولید میکند. پیکاپها، سیمپیچهای الکتریکی هستند که در زیر سیمهای گیتار قرار دارند و با ارتعاش سیمها، سیگنالهای الکتریکی تولید میکنند. این سیگنالها به آمپلیفایر ارسال میشوند و تقویت میشوند تا صدا از بلندگوها پخش شود.
پیکاپها
پیکاپها انواع مختلفی دارند، اما دو نوع اصلی آنها سینگل کویل (Single Coil) و هومباکر (Humbucker) هستند:
- سینگل کویل: این نوع پیکاپ از یک سیمپیچ استفاده میکند و صدایی روشن و تیز تولید میکند. سینگل کویلها به دلیل حساسیت بالا به نویز الکتریکی معروف هستند.
- هومباکر: این نوع پیکاپ از دو سیمپیچ استفاده میکند که به صورت متضاد با هم قرار گرفتهاند. این طراحی باعث کاهش نویز الکتریکی و تولید صدای گرمتر و قویتر میشود.
مدار الکتریکی
مدار الکتریکی گیتار الکتریکی شامل اجزای مختلفی است که هر کدام نقش خاصی در تولید و تنظیم صدا دارند. این اجزا شامل پیکاپها، پتانسیومترها (Potentiometers)، سوییچها و جک خروجی میشوند.
- پتانسیومترها: این قطعات برای تنظیم حجم (Volume) و تن (Tone) صدای گیتار استفاده میشوند. با چرخاندن پتانسیومترها، مقاومت الکتریکی تغییر میکند و در نتیجه ویژگیهای صدای گیتار تغییر میکند.
- سوییچها: سوییچها برای انتخاب بین پیکاپهای مختلف استفاده میشوند. بسیاری از گیتارهای الکتریکی دارای چندین پیکاپ هستند که هر کدام صدای متفاوتی تولید میکنند. سوییچها به نوازنده این امکان را میدهند که بین این پیکاپها جابجا شود.
- جک خروجی: سیگنال الکتریکی تولید شده توسط پیکاپها از طریق جک خروجی به کابل گیتار و سپس به آمپلیفایر ارسال میشود.
اجزای مدار
در اکثر گیتارها سیگنال الکتریکی تولید شده وارد یک مدار ساده به شکل زیر می شود.
مقاومت متغیر بالایی تون صدا را تنظیم می کند. مقاومت (حداکثر ۵۰۰ کیلو اهم) و خازن (۰/۰۲ میکروفاراد) یک فیلتر پایین گذر را تشکیل می دهند؛ نوعی از فیلتر که سیگنالهایی با فرکانسی کمتر از فرکانسی مشخص را عبور میدهد. شما با تنظیم مقاومت، فرکانس کاری فیلتر را مشخص می کنید. با تنظیم مقاومت دوم شما می توانید حجم صدای عبوری را تنظیم کنید. در نهایت سیگنال تولید شده با خروج از جک به آمپلی فایر و اسپیکرها منتقل می شود.
انواع گیتار الکتریک:
گیتار الکتریک در انواع مختلفی وجود دارد که هر کدام از آنها ویژگیهای منحصر به فردی دارند. این انواع شامل گیتارهای سالید بادی (Solid Body)، هالو بادی (Hollow Body) و سمی-هالو بادی (Semi-Hollow Body) میشوند.
گیتارهای سالید بادی (Solid Body)
این نوع گیتار الکتریکی بدنهای تماماً جامد دارد و صدای آن کاملاً به پیکاپها وابسته است. گیتارهای سالید بادی به دلیل طراحی ساده و مقاومت بالا به تغییرات دما و رطوبت بسیار محبوب هستند. فندر استراتوکستر و گیبسون لس پال از معروفترین مدلهای سالید بادی هستند.
گیتارهای هالو بادی (Hollow Body)
گیتارهای هالو بادی بدنهای توخالی دارند و صدای طبیعیتری تولید میکنند که ترکیبی از صداهای آکوستیک و الکتریکی است. این نوع گیتارها در موسیقی جز و بلوز بسیار محبوب هستند. گیبسون ES-335 یک مثال معروف از گیتار هالو بادی است.
گیتارهای سمی-هالو بادی (Semi-Hollow Body)
این نوع گیتارها ترکیبی از ویژگیهای گیتارهای سالید بادی و هالو بادی هستند. بدنهای نیمهتوخالی دارند که هم صدای طبیعیتری تولید میکند و هم مقاومتر از گیتارهای هالو بادی است. گیبسون ES-335 یکی از معروفترین مدلهای سمی-هالو بادی است.
ساختار و اجزا گیتار الکتریکی
بدنه (Body)
بدنه گیتار الکتریکی بخش اصلی ساز است که پیکاپها، پل (Bridge) و اجزای الکترونیکی بر روی آن قرار میگیرند. بدنه میتواند از مواد مختلفی مانند چوب، فایبرگلاس یا مواد مصنوعی ساخته شود.
گردن (Neck)
گردن گیتار به بدنه متصل است و شامل فرتبورد (Fretboard) و فرتها (Frets) میشود. گردن معمولاً از چوب ساخته میشود و طراحی و شکل آن تأثیر زیادی بر راحتی نوازندگی و صدای گیتار دارد.
فرتبورد (Fretboard)
فرتبورد سطحی است که فرتها بر روی آن قرار میگیرند. این بخش معمولاً از چوبهای سخت مانند رز وود یا افرا ساخته میشود. فرتبورد به نوازنده کمک میکند تا نتها را دقیقاً پیدا کند.
فرتها (Frets)
فرتها میلههای کوچکی هستند که بر روی فرتبورد نصب میشوند و به نوازنده این امکان را میدهند که نتها را دقیقاً تعیین کند. تعداد و فاصله فرتها بر اساس استانداردهای موسیقی تعیین میشود.
پیکاپها (Pickups)
پیکاپها یکی از مهمترین اجزای گیتار الکتریکی هستند که ارتعاشات سیمها را به سیگنالهای الکتریکی تبدیل میکنند. انواع مختلفی از پیکاپها وجود دارند که هر کدام صدای خاصی تولید میکنند.
پل (Bridge)
پل بخشی از گیتار است که سیمها را به بدنه متصل میکند و نقش مهمی در انتقال ارتعاشات سیمها به بدنه دارد. پلها میتوانند ثابت یا متحرک باشند و طراحیهای مختلفی دارند.
ماشینهد (Machine Head)
ماشینهد یا پیچهای کوک بخشی از گیتار است که سیمها را نگه میدارد و به نوازنده این امکان را میدهد که گیتار را کوک کند. این بخش در سر گیتار قرار دارد.
کنترلها (Controls)
کنترلهای گیتار الکتریکی شامل پیچهای تنظیم حجم (Volume) و تن (Tone) و سوییچهای انتخاب پیکاپها میشوند. این کنترلها به نوازنده اجازه میدهند تا صدا و ویژگیهای صدای گیتار را تنظیم کند.
تفاوتها بین گیتار الکتریکی و گیتار آکوستیک
زمانی که گیتار الکتریک را با گیتار آکوستیک مقایسه کنیم؛ مشاهده میکنیم که از اجزا مشترک زیادی تشکیل میشوند. هر دو گیتار، دارای ۶ سیم هستند که با سرکوکها تنظیم میشوند و هر دو دارای فِرِتهایی بر روی دستهی بلند خود هستند. تفاوتها از بدنه سخت و باریک گیتار الکتریک که میتواند از فلز و پلاستیک و یا هر جنس دیگری ساخته شود، در مقابل بدنه چوبی و توخالی گیتار آکوستیک که به وسیله رزونانس تولید صدا میکند؛ شروع میشود.
سیمها
سیمهای گیتار آکوستیک میتواند از جنس نایلون و یا فلز ساخته شود، اما در گیتار الکتریک به دلیل استفاده از پدیدههای الکتریکی و الکترومغناطیسی این سیمها باید از جنس فلز ساخته شوند.
بدنه
بدنه گیتار آکوستیک توخالی است و صدا از طریق رزونانس تولید میشود. در مقابل، بدنه گیتار الکتریک معمولاً جامد است و صدا به وسیله پیکاپها تولید و تقویت میشود.
صدای تولیدی
در گیتار الکتریک صدا به کمک پیکاپهای مغناطیسی تولید و به کمک پیچهای تنظیم، کنترل میشوند. زمانی که گیتار به آمپلیفایر و یا برد الکترونیکی دیگری متصل نباشد با ارتعاش سیمها، تقریباً صدای قابل شنیدن به گوش نمیرسد، چرا که بدون اتصال به یک برد الکتریکی و بدون بدنه توخالی، عاملی برای تشدید ارتعاشات سیمها وجود ندارد.
مکانیزم تولید صدا
در گیتار آکوستیک، صدا از طریق ارتعاش سیمها و تقویت آنها در داخل بدنه توخالی تولید میشود. در گیتار الکتریک، ارتعاشات سیمها توسط پیکاپها به سیگنالهای الکتریکی تبدیل میشود و سپس این سیگنالها توسط آمپلیفایر تقویت میشوند.
نتیجهگیری
گیتار الکتریکی یکی از مهمترین و تاثیرگذارترین سازهای موسیقی در قرن بیستم و بیست و یکم است. این ساز با تاریخچهای پر از نوآوری و تحول، به یکی از ابزارهای اصلی در موسیقی مدرن تبدیل شده است. ساختار و اجزای مختلف گیتار الکتریکی، از بدنه و گردن تا پیکاپها و کنترلها، هر یک نقش خاصی در تولید و تنظیم صدای منحصر به فرد آن دارند. برای نوازندگان و علاقمندان به موسیقی، گیتار الکتریکی به دلیل تنوع در صدا و کاربرد گسترده، ابزاری جذاب و محبوب است. با پیشرفت تکنولوژی و نوآوریهای جدید، آینده گیتار الکتریکی نیز به نظر میرسد که همچنان پر از ابداعات و تحولهای هیجانانگیز باشد.
امروز گیتار الکتریک را توسط سازی ها برای شما تشریح کردیم.این مطالب آموزنده را بخوانید و به یاد بسپارید
4 دیدگاه. دیدگاه تازه ای بنویسید
مرسی از اطلاعاتی که در اختیار مردم گذاشتید فقط توی تصویر گیتار چند تا ازاجزای گیتار رو برعکس معرفی کردید
سلام ی سوال داشتم
گیتار الکتریک بدون آمپلی فایر یا افکت کار میکنه یعنی اگه کسی آمپلی فایر نداشته باشه نمیتونه گیتار الکتریک بزنه؟ اگه میشه جواب بدید
میتونی وصل کنی به کارت صدای کامیپوتر و از نرم افزار ها پلاگین بگیری
صدای گیتار الکتریک بدون امپ تا حدودی مثل گیتار معمولیه (البته سیماش از آکوستیک سفت تره و اگه به عنوان مبتدی بخوای باهاش تمرین کنی انگشتارو داغون میکنه ) ولی نیت از داشتن گیتار الکتریک استفاده از امپه. یعنی اگه امپ نداشته باشی دیگه نمیشه اسم اون گیتارو بزاری الکتریک حتی صداش هم تو حالت عادی به بلندی گیتار آکوستیک نیست (شبیه نیست).
اگه تو فکر خرید امپ هستی سعی کن دنبال مدلای خیلی ارزون نری . توصیه من اینه مدلی که میخری افکت chorus flanger reverb داشته باشه.