كوك سنتور با تیونر

کوک سنتور یکی از مشکلات هنرآموزان این هنر سنتی است ، و دلیل آن هم سیم های زیاد این ساز است که همیشه باعث میشود استاد و هنرجو زیاد علاقه ای به آموزش کوک سنتور در ابتدای آموزش ندارند.در هر صورت برای نواختن بهتر یادگیری کوک سنتور بسیار ضروری است .

معمولا معلمين طبق صلاح ديد به طور متوسط ماهي يك مرتبه سنتور هنرجو را كوك مي كنند. جداي از مسئله ي حمل و نقل اين ساز كه براي همه و بيشتر براي نو جوانان كمي مشكل است حمل و نقل ساز از منزل شاگرد به محل تدريس و باالعكس در فصل گرما و سرما (كه تأ ثير مستقيم و منفي بر كوك ساز دارد) و با توجه به تجربه ي كمي كه هنرجويان در رابطه با چگونگي حمل ساز در شرايط كاملا بهينه را دارند زحمت كوك معلم را تا حدي بي اثر مي كند.

مي دانيم بنا بر قابليت اين ساز (و البته اكثر سازها) مدت زماني كه اين ساز كاملا كوك مي ماند با نظر به مطالب فوق الذكر مدت كمي است و معمولا ذر طي مدت دو ، سه يا چهار روز ۲۰ الي ۵۰ در صدِ كوك سنتور خالي مي شود ( البته كيفيت سنتور نيز در زمان و درصدِ بالا تأثير مستقيم دارد ولي از آنجائيكه ۹۰ درصدِ هنرجويان از سنتور مشقي استفاده مي كنند با اين فرض ماندگاريِ كوكِ سنتور به حداقل زمان ممكن كاهش پيدا مي كند)

با احتساب اين امر نتيجتا در مدت آن يك ماه هنرجو تنها فقط چند روز با سنتور كوك شده تمرين مي كند و مابقي تمرينات او همه با ساز ناكوك انجام مي پذيرد. با توجه به مطالب فوق بي دليل نيست كه گوشِ هنرجويانِ سنتور به مراتب ديرتر از هنرجويانِ سازهاي ديگر پرورش مي يابد و تا مدتهايِ مديد قادر نخواهند بود صدايِ اصلي و دقيقِ نتها را تشخيص دهند.

كم نيستند هنرجويانِ سنتوري كه بعد از گذشتِ ۵ ، ۶ ، يا ۷ سال هنوز قابليت كوكِ صحيح و دقيقِ سازِ خود را ندارند مگر عده اي قليل كه با پشتكار و علاقه سعي مي كنند در همان سالهايِ اوليه مشكلِ خود را با كوكِ ساز تا اندازه اي حل كنند.

تنها دليلي كه هنرجويان سنتور از دستگاه شور شروع به آموختن مي كنند و اغلب تا چند سال در همان كوك باقي مي مانند مشكلات كوك اين ساز براي تغيير از دستگاهي به دستگاهي ديگر براي نواختن آهنگهاي متنوع ديگر مي باشد. البته انتخاب دستگاه شور كه وسيع ترين دستگاه ايراني است با توجه به اين محدوديت درست به نظر مي رسد.

اين يكنواختي گاهي باعث خستگي استاد و گاه شاگرد مي شود و در بعضي موارد باعث سوء تفاهم از جانب شاگردان مي شود كه فكر مي كنند بسياري از آهنگها را نمي توان با سنتور اجرا كرد يا براي نواختن آهنگهاي جديد بايد از خوانِ كوكِ سنتور عبور كنند و حتا در صورت موفقيت ديگر قادر نخواهند بود قطعات و آموخته هاي قبلي خود را مرور كنند يا بايد بپذيرند كه دائما بايد دست به كليد (وسيله كوك سنتور) و آماده ي كوك ساز باشند تا آن قطعه اي كه مي خواهند بنوازند.

در غير اين صورت اين تصور پيش مي آيد كه براي هر بار كوك در دستگاه جديد بايد ساز خود را به كلاس برده تا استاد آنرا كوك كند. شايد از همين جا فكر داشتن سنتورِ ديگري به عنوان سنتور دوم و تحمل بار هزينه ي اضافي براي خريد آن به ذهنِ هنرجويان خطور كند. به طور يقين عاقلانه تر آن است كه سنتور دوم به مراتب بايد بهتر از اولي باشد و متعاقب آن كنار گذاشتن هزينه اي چند برابر دفعه ي اول جهت تهيه ي ساز دوم را مي طلبد.

گمان اينكه هر هنرجويِ سنتور بايد حداقل دو ساز داشته باشد تا بتواند آهنگهاي متنوعتري را درس بگيرد و بنوازد ممكن است دليل بر كناره گيري زود هنگام شاگردان از ادامه ي تعليم اين ساز گردد. مجموعه ي اين عوامل مي تواند موجب ايجاد يك تأثير نامطلوب و منفي روي روحيه ي هنرجويان را داشته باشد.

چند راه براي حل اين مسئله تا حد قابل قبولي وجود دارد.

چند راه ممكن براي تعليم كوك ساز به هنرجويان سنتور:

۱- آموزش كوك سنتور به طريقه ي سنتي(با تكيه بر گوش): كار و تمرين بر روي اصوات تا گوش هنرجو قادر به تشخيص صداي درست شود. اين روش البته مستلزم صرف وقت زيادي است و كار و انرژي فراوان را هم از طرف معلم و هم از طرف شاگرد نياز دارد.

با توجه به اين كه مي دانيم معمولا ساعات كلاس موسيقي به طور ميانگين نيم ساعت است. چگونه تدريس هم فن سنتور و هم كوك آن در اين زمان ميسر است ؟ يا اينكه معلم با صرف وقتي اضافه تر از آن نيم ساعت طريقه ي كوك كردن را به هنرجو تدريس كند كه در نتيجه تحميل هزينه ي اضافي خواه يا نا خواه بر دوش هنرجو خواهد بود.

البته واضح است كه هيچ هنرجويي در هيچ رشته ي سازي در اوايل كار يعني هنوز تا وقتي كه با صدا ها از طريق درست ضربه زدن به سيم و نواختن آهنگ آشنا نشده معلم قادر به تدريس كوك نخواهد بود به ويژه در مورد ساز سنتور. حتا با اين فرض اگر اين مراحل نيز انجام بگيرد به طور قطع آموزش چگونگي كوك و تشخيص صداي درست حداقل چند سال به طول مي انجامد.

۲- توصيه ي معلم به شنيدن آثار موسيقيِ مربوط كه باعث تقويت گوش هنرجو مي شود. اين امر كه البته بهترين روش به نظر مي رسد نيز مدت زمانِ زيادي طول خواهد كشيد تا گوش هنرجو پرورش يابد و تا آن زمان به علت مشكلاتي كه در بالا ذكر شد مدتها بايد با ساز ناكوك تمرين كند (كه اين خود موجب تأخير در پرورش گوش او ميشود) تا زماني كه مهارت كوك را از طريقِ شنيداري حاصل كند.

۳- استفاده از تيونر براي كوك سنتور: عقيده بر اين است كه مقامها و فواصلِ موسيقيِ ايراني را بر مبناي تشخيص گوش مي توان دقيق شناخت و كوك كرد و دستگاه هاي كوك موجود (تيونر) قادر نيستند كه فواصل دقيق كوكهاي گامهاي ايراني را بدهند.

به چند دليل استفاده از تيونر را براي كوك سنتور پيشنهاد ميكنم:

۱- درست است كه گرفتن فواصل دقيق گامهاي ايراني با تيونر امكان پذير نيست ولي به اين علت، درست به نظر نمي رسد كه شاگرد را با سنتورِ ناكوك تا چند سال رها كرده به اين بهانه كه تيونر فاصله هاي دقيق را براي كوك به او نمي دهد و بايد سالها بگذرد تا گوش هنرجو به طور نسبي يا كامل پرورش يافته تا قابليت انجام كوك را پيدا كند.

۲- همين امر كه هنرجو چندين سال با ساز ناكوك تمرين مي كند اين خود عاملي است كه پرورش گوش او را نه تنها عقب مي اندازد بلكه از آنجائيكه چندين سال اصوات نادرست شنيده گوش او دچار ناهنجاري مي شود به طوريكه اصلاح اين خطا خود زمان قابل توجهي را مي طلبد.

۳- مسئله ي ديگر زمان است. شايد قديمتر وقت و فكر مردم آزادتر بوده به طوريكه مي توانستند روزي چند ساعت به تمرين كوك و موارد مربوط بپردازند. امروز با توجه به محدوديت زمان، از چند هزار هنرجو يك نفر فرصت دارد تا روزي چند ساعت فقط به كوك اختصاص دهد؟ بنابراين جهت از دست ندادن زمان، تيونر مي تواند صرف زمان براي كوك را به حداقل برساند ضمن اينكه بهره وري آن نيز قابل قبول مي باشد.

۴- وقتي هنرجو سالها با سازي كه حداقل ۹۰ درصد آن كوك بوده تمرين كرده گوش او حدالامكان از ناهنجاري هاي صوتي به دور بوده و بعدها مي تواند با شنيدن آثار موسيقي مراجعِ كوك، فاصله هاي درست موسيقي ايراني را فرا گيرد و رفته رفته مي تواند با تكيه به گوش خود، سازش را كوك نمايد.

نكته ي قابل ذكر اين است كه براي آموزش كار با تيونر دانستن تئوري موسيقي و فواصل و گامهاي ايراني ضروري نيست بلكه فقط لازم است موضوعات و موارد مربوط به اين كار را به هنرجويان درس داد تا بتوانند قطعات درس گرفته شده ي خود را با سنتوري كه حداقل ۹۰ درصد آن كوك است اجرا كنند و لذت ببرند و آموزش تئوري موسيقي مربوط به فواصل و گامها را در آينده به آن بپردازند.

چرا كه هدف از كار با تيونر براي كوك سنتور آسان تر كردن كار است وگرنه اگر قرار باشد قبل از پرداختن به اين موضوع ابتدا معلم تمام مباحث راجع به تئوري موسيقي را به هنرجو بياموزد مشكل چند برابر خواهد شد و گذشتن از خوانِ كوك سنتور بيش از پيش دشوارتر و طولاني ترخواهد شد. در مقاله ي بعدي طريقه ي عملي استفاده از تيونر را براي كوك سنتور را شرح خواهم داد.

نتها به زبان لاتين عبارتند از : دو C – ر D – مي E – فا F – سل G – لا A – سي B براي كوك سنتور با تيونر به چند علامت نياز داريد:

بكار : محل اصلي نُت

بِمُل: نيم پرده (۲/۱) پائين تر از جاي اصلي

كُرُن: ربع (۴/۱) پرده پائين تر از جاي اصلي

ديِز: نيم پرده بالاتر از جاي اصلي نت

با عرض پوزش شكل اين علامات را نتوانستم بنويسم و كنار آنها بگذارم خواهشمندم براي ديدن و آشنا شدن با شكل اين علامات به كتاب “دستور سنتور، استاد فرامرز پايور ” مراجعه كنيد. ذكر كاربرد اين علامات جهت آگاهي از كاركرد آنها بوده اما شما براي كوك احتياجي به دانستن آنها نداريد بلكه كاملاً مطابقِ روش زير عمل نمائيد.

و اما تنظيم تيونر

۱-ميزانِ هرتز (Hz) تيونر ها قابل تنظيم هستند معمولاً در محدوده ي ۴۳۵ تا ۴۴۵٫ پيشنهاد مي كنم تيونر را بر روي ۴۳۵ هرتز تنظيم كنيد به اين دليل كه شما در ابتداي كار و تجربه كردن كوك سنتور هستيد و نبود مهارت لازم مي تواند منجر به پاره شدن سيمهاي سنتور بشود ولي با تنظيم بر روي ۴۳۵ اين احتمال كاسته مي شود و درصدي از خطاي شما را پوشش مي دهد.(استاندارد ۴۴۰ مي باشد)

۲-بعضي از تيونر ها حق انتخاب علامت بمل يا ديز را به شما مي دهند، شما روي علامت بمل تنظيم كنيد. اگر تيونر شما چنين انتخابي نداشت لازم به تنظيم آن نيستيد.

۳-برخي از تيونرها نت پايه ي آنها قابل تغيير است، شما بر روي نت دو (C) تنظيم كنيد.(اين علامت در مركز تيونر واقع است)

تيونر

توضيح اينكه اگر تيونر شما از نوعي است كه داراي علامت كرن مي باشد بهتر است از آن براي كوك ربع پرده ها استفاده نكنيد چرا كه اين علامت به شما ربع پرده ي گامهاي عربي را مي دهد نه فاصله ي ربع پرده ي ايراني. براي كوكِ ربع پرده ها با توجه به راهنمايي و فرمولي كه در ادامه مطلب آمده احتياجي نداريد كه حتماً از تيونري استفاده كنيد كه داراي ربع پرده يعني علامت كرن باشد بلكه با تيونر هاي معمولي كه فقط داراي اين دو علامت (ديز و بمل) هستند نيز قادر به كوك خواهيد بود.

كوك دستگاه شور:

سيمهاي زرد: از خرك اول تا نهم:

مي كرن – فا بكار – سل بكار – لا كرن – سي بمل – دو بكار – ر كرن – مي بمل – فا بكار.

سيمهاي سفيد: از خرك اول تا نهم:

مي كرن – فا بكار – سل بكار – لا كرن – سي بمل – دو بكار – ر بكار – مي بمل – فا بكار.

سيمهاي سفيد پشت خرك: از خرك اول تا نهم:

مي كرن – فا بكار – سل بكار – لا بمل – سي بمل – دو بكار – ر بكار – مي بمل – فا بكار.

اين توضيحات مقدماتي هستند كه شما جهت كوك به آنها نيازمنديد و به نظر من لازم نيست اين موارد را حفظ كنيد بلكه مي توانيد در صورت نياز به آنها مراجعه كنيد. طريقه ي انجام كوك به صورت عملي در مقاله بعدي شرح داده خواهد شد.

شروع كوك سنتور

۱-سنتور را به حالت مايل بچرخانيد بطوريكه گوشيهاي سنتور درست مقابل دست راست شما قرار گيرند تا به آنها كاملاً مسلط باشيد.

۲-تيونر را روي ميز قرار دهيد بطوريكه صفحه ي آن مقابل ديد شما باشد.

۳-كليد كوك سنتور را در دست راست بگيريد.

۴- دم مضراب را مطابق شكل، در دست چپ نگه داريد.

مثال ۱: فرض كنيد مي خواهيم نت سل سيمهاي سفيد را كوك كنيم.

۱- سيم اول نت سل (خرك سوم) را دنبال كنيد تا گوشي مورد نظر را پيدا كنيد (هميشه پايين ترين گوشي مربوط به سيم اول مي باشد و بقيه به ترتيب)

۲- با استفاده از كليد كوك، سيم مربوطه را كمي شُل كنيد (به طرف خودتان بچرخانيد، كمتر از ¼ دور). اين كار به اين خاطر است كه اگر سيم مورد نظر به عللي بالا رفته باشد شما آنرا دوباره پايين بياوريد و مطمئن شويد كه براي كوك بايد سيم را آهسته آهسته و به نرمي سفت كنيد تا به نت اصلي برسيد. اين كار احتمال پاره شدن سيم را نيز كم ميكند.

۳- حال با استفاده از دم مضراب (كه در دست چپ قرار دارد) سيم اول (از بالا) نت سل را به صدا در آوريد و به صفحه ي تيونر نگاه كنيد. حرف لاتين نت سل G مي باشد اگر تيونر سل را نشان داد به مرحله ي چهارم برويد در غير اين صورت گوشي را كمي سفت كرده (كمتر از ۸/۱ دور) و دوباره سيم را به صدا درآوريد و به تيونر نگاه كنيد. اين عمل را آنقدر ادامه دهيد تا به حرف G برسيد.

۴- در اين مرحله عقربه تيونر را به سمت مركز هدايت كنيد تا عقربه روي عدد صفر قرار گيرد و چراغ سبز روشن گردد. اگر عقربه پايين يا چپ بود (روي اعداد منفي) گوشي را كمي سفت كنيد و اگر عقربه بالا يا راست بود (روي اعداد مثبت) گوشي را كمي شل كنيد تا حرف G با چراغ سبز حاصل گردد.

توصيه اينكه خيلي تلاش نكنيد عقربه دقيقاً روي عدد صفر قرار بگيرد چون به دو دليل اين كار مشكلي است (مگر بصورت تصادفي اين اتفاق بيافتد). دليل اول: اين نوع دستگاه هاي تيونر خيلي دقيق نيستند (البته براي حل مشكل كوك شما ايده آل مي باشند). دليل دوم: صدايي كه شما از سنتور ايجاد مي كنيد با اندكي صداي محيط (صداي مزاحم، Noise) به ميكروفن تيونر مي رسد. بنابراين اگر عقربه در حدود عدد ۵- تا ۵+ قرار گيرد مطلوب است. در واقع پيشنهاد مي كنم شما به چراغ توجه كنيد، اگر سبز شد كار تمام است و مي توانيد به سراغ سيم بعدي برويد.

كوك سنتور با تیونر

حال سيم اول از سيمهاي نت سل كوك شده. مابقي سيمهاي نت سل را نيز به همين ترتيب عمل نمائيد.

مثال ۲: فرض كنيد ميخواهيم نت سي سيمهاي سفيد را كوك كنيم. حرف لاتين نت سي B است. اگر به كوك دستگاه شور دقت كنيد خواهيد ديد كه نت سي بايد بمل باشد. يعني شما بايد به دنبال حرف B با علامت بمل بگرديد. بدانيد كه نت سي بمل كمي پايين تر از نت سي بكار (B بدون علامت) مي باشد. پس شما بعد از اينكه مثل سابق اول گوشي را كمي شل كرديد وقتي به آهستگي گوشي را سفت مي كنيد و هر بار سيم را به صدا در مي آوريد ابتدا به نت سي با علامت بمل مي رسيد تا به نت سي بكار. بعد از آن به دنبال چراغ سبز باشيد.

مثال ۳: فرض كنيد ميخواهيم نت لا سيمهاي سفيد را كوك كنيم. اين نت كرن است، براي بدست آوردن آن شما اول به دنبال نت لا (A) با علا مت بمل باشيد هنگامي كه نت لا بمل را كوك كرديد (جراغ سبز) براي گرفتن لا كرن لازم است عقربه را حدوداً بين اعداد ۳۰+ تا ۴۰+ قرار دهيد. پس در نتيجه دانستيم لا كرن كمي بالاتر (بيشتر) از لا بمل است. در حقيقت نتهاي داراي علامت كرن همگي جايي كوك مي شوند كه اولاً علامت بمل براي آن نت بر روي صفحه ي تيونر نمايان است و ثانياً عقربه روي اعداد ۳۰+ تا ۴۰+ قرار دارد و نتيجتاً چراغ قرمز را مشاهده خواهيد نمود.

علت اينكه چرا كرن بين اين اعداد واقع است يكي تجربه شخصي خودم در كار با تيونر است دوم اينكه اصولاً نتهاي كرن دار در موسيقي ما جاي صد در صد دقيقي ندارند و شما نهايتاً در آينده بايد با اتكا به گوش خود كوك كنيد اما فعلاً بين آن اعداد را اگر كوك كنيد كرن تقريبي (گاهي نيز دقيق) را بدست خواهيد آورد.

چند نكته پيرامون كوك سنتور

۱- پيشنهاد ميكنم ابتدا سيمهاي سفيد را كوك كنيد سپس به سراغ سيمهاي زرد برويد. به اين خاطر كه سيمهاي سفيد از مقاومت بالاتري برخوردار هستند و احتمال پاره شدن آنها نسبت به سيمهاي زرد كمتر است تا زماني كه دست شما آشنايي مختصري با انجام عمليات كوك پيدا كند.

۲- تا وقتي گوش شما مهارت لازم را براي كوك (بدون تيونر) پيدا نكرده از كوك سيمهاي پشت خرك حتا به كمك تيونر پرهيز كنيد چرا كه كوك سيمهاي پشت خرك به مهارت لازم و تجربه ي كافي نياز دارد. اجالتاً هنگامي كه شما سيمهاي سفيد را كوك مي كنيد سيمهاي پشت خرك نيز تا حدي كوك مي شوند.

۳- خود را با انجام كوك در مدت طولاني خسته نكنيد. اين كار صبر و حوصله زيادي (مخصوصاً در اوايل كار) مي طلبد. توصيه مي كنم هر ۱۵ يا ۲۰ دقيقه كه كوك كرديد به خودتان و دستگاه استراحت دهيد.

۴- اگر اولين كوك شما حتا چند روز به طول بي انجامد اشكالي ندارد بلكه مهم دقت و حوصله اي است كه به خرج مي دهيد. بعد از اينكه سنتور را يكبار به طور كامل كوك كرديد (به جز سيمهاي پشت خرك كه شرح آن گذشت) مطلوب است دوباره تك تك سيمها را چك كنيد و ببينيد آيا سر جاي كوك اصلي خود قرار دارند يا خير، اگر نه، دوباره آنها را اصلاح كنيد.

۵- توجه كنيد اگر تا دو يا سه بار سيمي را چك كرديد و ديديد از كوك خارج شده است طبيعي است چون شما همه ي سيمها را حداقل يكبار شل كرديد بنابراين تا اين سيمها دوباره جا بيافتند ممكن است يك يا دو هفته طول بكشد.

۶- هنگام كوك ترجيحاً دست چپ خود را روي سنتور نگذاريد زيرا گرماي مستقيم دست شما باعث مي شود كوك سيمها كمي خالي شوند. ۷- توجه داشته باشيد در زاويه ي سمت چپ سنتور شما كسي نشسته باشد چون اغلب سيمها هنگام پاره شدن به طرف چپ پرتاب مي شوند و چون فشار زيادي دارند ممكن است باعث صدمه شوند.

۸- هنگام كوك كردن سر خود را به هر دليلي نزديك سنتور نبريد چون سيم ممكن است زماني كه پاره مي شود به چشم شما اصابت كند.

۹- براي شروع كوك يكي از نكات شل كردن گوشيها بود. از آنجائيكه براي بعضي اشكالاتي در اين مرحله بوجود آمده است دوباره يادآور مي شوم گوشي را به مقدار خيلي خيلي كم شل كنيد شايد در حدود كمتر از ۱۰/۱ دور. وقتي گوشي را زياد شل كنيد احتمال پاره شدن آن هنگام سفت كردن بيشتر مي شود.

۱۰- در نهايت بعد از انجام كوك و چك كردن دوباره ي آن مضراب را به حالت درست (به طوريكه مي خواهيد آهنگ اجرا كنيد) در دست بگيريد و نتها را تك تك بصدا در آوريد و ببينيد كه آيا درست كوك كرده ايد يا خير. (هر چهار سيم يك نت بايد هم صدا باشند)

اشكالاتي كه ممكن است براي تيونر پيش بيايد:

•  گاهي اوقات وقتي سيمي را به صدا در مي آوريد تيونر چند نت را به شما نشان مي دهد ولي معمولاً يكي از آن نتها بيشتر روي صفحه نمايش ميماند (آخرين نت). چند بار (با فاصله) سيم را به صدا درآوريد و ببينيد كدام حرف (نت) بيشتر نشان داده مي شود. طبيعي است كه آن نت را بايد مورد نظر قرار دهيد.
• گاهي اين دستگاه ها بيش از حد معمول و معقول بهم مي ريزند (مانند موبايلها). مي توانيد با روشن و خاموش كردن آنها دوباره شروع به كار كنيد.
•  همراه بعضي از تيونرها يك ميكروفن گيره اي نيز مي باشد. به طور كلي براي كوك كردن احتياجي به آن نداريد اما اگر در محيط شلوغ و پر سر صدا مجبور به كوك هستيد بايد از آن ميكروفن استفاده كنيد تا تيونر صداي محيط را نگيرد و نت صحيح را به شما نشان دهد. اين ميكروفن را مي توانيد به سوراخي كه كلاف بلند سنتور دارد نصب نمائيد. (به شكلي كه گيره داخل سوراخ و خود ميكروفن روي صفحه ي سنتور قرار گيرند)
•  از آنجائيكه اين دستگاه با باطري كار مي كند به اين نكته دقت كنيد كه: نصف سنتور را با باطري ضعيف و نصف ديگر آنرا با باطري نو كوك نكنيد، چرا كه فركانسهايي كه دستگاه با باطري نو به شما مي دهد كمي با فركانسهاي باطري ضعيف متفاوت است، يا كل سنتور را با همان باطري ضعيف كوك كنيد يا اگر باطري خيلي ضعيف است قبل از شروع عمل كوك از باطري نو استفاده نمائيد.

با اين گفته اين مقاله را به پايان مي بريم كه فراموش نكنيد، توصيه هاي معلم در ريز مطالب و جزئيات خاص مي تواند بسيار راهگشا باشد.

منبع : گفتگوي هارمونيك