50 گیتاریست برتر تمام تاریخ تا امروز

اگر به گیتار علاقه دارید، بهتر است با بهترین گیتاریست های تاریخ تا به امروز آشنا شوید. در این مطلب با 50 گیتاریست برتر تاریخ (از آخر به اول) آشنا می شوید که توسط مجله رولینگ استون رتبه بندی شده اند.

50- ریچی بلکمور

ریچی بلکمور نوازنده و گیتاریست انگلیسی است و بیشتر بخاطر آهنگ ” Smoke on the Water” در دیپ پریل شناخته شده می شود. او موسیقی راک بلوز را با قطعات موسیقی کلاسیک ترکیب کرد و به این ترتیب به تولید گیتار هوی متال کمک کرد. وی عقیده داشت که “بلوز بیش از حد محدود است و سبک كلاسیك نیز بسیار منظم است”. آهنگ های “Highway Star” (بزرگراه ستاره) و “Lazy” (تنبل) آثار به یاد ماندنی از گیتار متال او هستند. ریچی آهنگ “Stargazer” را با گروه بعدی خود با نام “Rainbow” ساخت که جزء پرفروش ترین های سال 1976 قرار گرفت و به موسیقی های اوایل اروپا شباهت داشت. پس از آن وارد گروه ” Blackmore’s Night” (بلکمورز نایت) شد که سبک فولک راک داشت. ریچی بلکمور در این گروه با کندیس نایت (خواننده اصلی و نوازنده) همکاری دارد و فعالیت های آنها در این گروه، بیشتر به موسیقی رنسانس شباهت دارد.

49- مادی واترز

مادی واترز موسیقی دان بلوز آمریکایی ست. از مادی به عنوان “پدر شیکاگو بلوز” هم یاد می شود.

مادی استعداد خود را در نواختن گیتار از زمان کودکی نشان داد. اما بعدها و با افزایش سن، کمتر و کمتر گیتار می نواخت. او بادی گای و جیمی راجرز را در گروه های موسیقی خود وارد نمود و با آنها همکاری کرد.

48- جانی گرینوود

جانی گرینوود در گروه های راک Radiohead (دیدیوهد) و آلترنیتیو راک بعنوان یکی از گیتاریست های برجسته ایفای نقش می کند. آهنگ “The Tourist” و ” Reckoner”، از کارهای ماندگار وی در این گروه ها بشمار می آید. گرینوود یک قهرمان گیتار است که ارتباط زیادی با بلوز ندارد و از طرفی به به تک نوازی نیز علاقه چندانی ندارد. جانی در گیتار زدن تبحر ویژه ای دارد و گاهی اوقات اینکار را با خشونت زیادی انجام می دهد. این صدای مهیج گیتار گرینوود بود که باعث شد گروه Radiohead به سمت جلو حرکت نماید و پیشرفت کند. الکس لیفسون گیتاریست راش در مورد جانی چنین می گوید: “من مدتهاست که او را تحسین می کنم.” “روشی که او قطعات خود را از طریق ملودی یک آهنگ تنظیم می کند، بسیار استثنایی و شگفت آور است.”

47- استفان استیلز

نیل یانگ یک بار در مورد استفن استیلز، هم گروه و گیتاریست اصلی وی در گروه های “بوفالو اسپرینگفیلد” و “کرازبی، استیلز، نش اند یانگ” گفت: “او یک نبوغ موسیقی است”. استیلز یکی از نادرترین گیتاریست های راک است و به عنوان خواننده و ترانه سرا نیز شهرت زیادی دارد. او به مدت چهار دهه فعالیت داشته است و در این مدت گاهی پرکار و گاهی کم کار بوده است. او در مراسم تجدید دیدار اخیر بوفالو اسپرینگ فیلد نشان داد که هرگز اشتیاق خود را برای ماجراجویی از دست نداده است. استیلز می گوید: “من همه چیزهای اجرا را دوست دارم و از آن لذت می برم.”

46- جری گارسیا

بیشتر افرادی که بلوز اجرا می کنند بسیار محافظه کار هستند و روش خاص خود را تغییر نمی دهند. اما جری گارسیا اینطور نبود چون پای خود را فراتر از مرزهای معمول قرار داد. او بلوز اجرا کرد اما آن را با bluegrass و Ravi Shankar مخلوط کرد. جری رهبر و گیتاریست گروه گریتفول دد (Grateful Dead) است و در واقع ستاره ی این گروه محسوب می شود. او به همراه اعضای دیگر این گروه، به عنوان یکی از رواج ‌دهندگان جنبش هیپی در طول دهه ۶۰ تا ۹۰ میلادی شهرت دارد. موسیقی این گروه بسیار جذاب و سرگرم کننده بود و جری در هنگام اجرا فرد آرامی نبود و دایما فعالیت داشت و به چپ و راست حرکت می کرد. این نشاندهنده ی علاقه ی او به موسیقی و نواختن بود.

45- لینک ری

لینک ری در سال 1958 کار هیجان انگیز “Rumble” را منتشر کرد. اینکار بدلیل جلوگیری از ترویج خشونت، به یکی از تنها سازهایی تبدیل شد که پخش رادیویی آن ممنوع شد. ری با ضربه زدن به بلندگوی تقویت کننده خود، صدای تحریف شده و هدایت شده ای ایجاد کرد که در میان متال، پانک و گرانج بینظیر بود. ری با افتخار ادعا کرد که از نژاد هند Shawnee است و ریه خود را به دلیل بیماری سل از دست داده است. وقتی وری در سال 2005 درگذشت، باب دیلن و بروس اسپرینگستین به همراه هم ” Rumble” را برای ادای احترام به او اجرا کردند. پیت تاونشند در جایی گفته بود که “اگر لینک ری و Rumble نبود، هرگز گیتار نمی گرفتم”.

44- مارک نافلر

مارک نافلر، گیتاریست و خواننده ی گروه راک دایر استریتس است و با اجرای “Sultans of Swing” در سال 1978 به شهرت رسید. نافلر یک گیتاریست بسیار خلاق است و از زمان فروپاشی گروه، به انتشار آلبوم های شخصی خود روی آورده است. تک آهنگ “Money for Nothing” و “Tunnel of Love” از کارهای به یاد ماندنی وی به شمار می آیند. ناپفلر تاکنون با هنرمندان زیادی از جمله تینا ترنر، اریک کلپتون و باب دیلن همکاری کرده است.

43- هوبرت ساملین

جیمی پیج آهنگساز و گیتاریست انگلیسی گفته است: “من هوبرت ساملین را دوست دارم. او همیشه کار درست را در زمان مناسب انجام می داد.” هوبرت یکی از بزرگان سبک بلوز بود که آهنگ های ماندگاری مانند “Wang Dang Doodle، “Back Door Man” و “Killing Floor” را از خود منتشر نموده است. ساملین چنان تأثیری در موسیقی گذاشت که مادی واترز او را در سال 1956 برای مدت طولانی استخدام کرد. علاوه بر این با رولینگ استونز، الویس کاسترو و آلمن برادرز نیز همکاری داشته است. ساملین سبک گیتار بسیار تأثیرگذاری داشت که مورد توجه افراد بسیاری واقع شد. وی در سال 2011 در سن 80 سالگی درگذشت.

42- مایک بلومفیلد

کارلوس سانتانا با اشاره به مرگ مایک بلومفیلد در سال 1981 در اثر مصرف بیش از حد مواد مخدر در 37 سالگی، می گوید: “او فرصت زیادی برای نشان دادن خود نداشت اما همین چند آلبومی که اجرا کرد هم گویای استعداد بینظیر او بود.” بلومفیلد با اجرای خود در آلبوم Highway 61 Revisited و دو آلبوم دیگری که با همکاری گروه های دیگر منتشر کرد، بخوبی درخشید. بلومفیلد اهل شیکاگو بود و از کودکی با افسانه های بلوز ازجمله مادی واترز و هاولین ولف همراه بود و از آنها درس می گرفت. سانتانا می گوید: “مایکل مثل یک ماهی آزاد بود که برخلاف جریان آب حرکت می کرد.”

41- میک رانسن

میک رانسن گیتاریست، تنظیم کننده و تهیه کننده ی انگلیسی بود که در طول سال های کاری خود با دیوید بویی، همکاری زیادی داشت. مشارکت تاریخی این دو خواننده در واقع قبل ازZiggy Stardust بود و در سال 1970 با آهنگ بووی تحت عنوان “The Width of a Circle” درخشیدند. میک در سبک بلوز استعداد بی نظیری داشت و با ایان هانتر خواننده سابق گروه Mott the Hoople هم همکاری کرد. رونسون در سال 1993 در سن 46 سالگی درگذشت.

40- تام مورلو

تام مورلو در دهه 1990 برای گروه “Rage Against the Machine” (ریج اگینست د ماشین) گیتار راک می نواخت. وی در زمینه ی موسیقی بسیار خلاق بود و واژگان صوتی جدیدی ایجاد کرد. آهنگ هایی مانند “Bulls on Parade”، “Killing in the Name” و “Fistful of Steel” بخوبی گویای این امر می باشند. تام در گروه آودیو اسلیو نیز عضو بود و یک بار برنده ی جایزه ی گرمی شد. “Nightwatchman” نام یک پروژه ی انفرادی بود که تام مورلو از سال 2003 شروع به اجرای آن کرد و دیدگاه سیاسی خود را بیان نمود. آلبوم “World Wide Rebel Songs” از آخرین کارهای وی بشمار می آید.

39- استیو کروپر

پیتر باک در مورد استیو کروپر می گوید “احتمالاً استیو گیتاریست مورد علاقه من در تمام دوران هاست. اجراهای او بخصوص اجراهای انفرادیش بسیار بینظیر و عالی است”. پیتر نقش بزرگی در آهنگ های راک و سول بوده داشته است. وی در نوجوانی اولین موفقیت خود را در “Last Night” با گروه Mar-Keys داشت. او بیشتر دهه شصت را در Booker T. و the MGsگذراند. پس از مدتی در the Blues Brothers ظاهر شد. کروپر با وجود درخشش خود در گروه هایی که در آنها عضو بود می گوید: “من به مرکز گروه بودن اهمیت نمی دهم. من عضو گروه هستم و همیشه هم عضوی از گروه خواهم ماند.”

38- دی اج

دی اج نوازنده ی ایرلندی ست که در گروه راک U2 حضور یافت. راز دی اج این است که به خودش یاد می دهد که چگونه اجرا کند و دلیل منحصر به فرد بودن او همین است. ذهن او بسیار خلاق است و در موسیقی نوآوری زیادی دارد، بطوریکه در هر آلبوم U2 صدای جدیدی از خود نشان داده است. وی تاکنون ۱۴ آلبوم استودیویی را با گروه U2منتشر نموده است و یک آلبوم انفرادی هم ضبط کرده ‌است.

37- میک تیلور

كیت ریچاردز در كتاب خاطرات خود نوشته است: “من گاهی اوقات به موسیقی میك تیلور گوش می دادم. همه چیز در اجرای او وجود داشت، لمس ملودیک، زیبایی و اصالت.” تیلور تنها 20 سال داشت که به گروه رولینگ استونز پیوست و در سال 1969 جایگزین برایان جونز شد. تأثیر او بر روی شاهکارهایی این گروه مانند Exile on Main Street و Sticky Fingers قابل مشاهده بود. آهنگ هایی مانند “Love in Vain” و “All Down the Line” از کارهای بینظیر وی بیشمار می آیند. میک جگر که گروه را در سال 1974 ترک کرد در مورد تیلور گفت: “او یک نوازنده بسیار روان و ملودیک بود و چیزی را به من داد که دنبالش کنم.” تیلور بعنوان یکی از اعضای رولینگ استونز، در سال 1989 به عضویت تالار مشاهیر راک اند رول درآمد.

36- رندی رودز

زندگی حرفه ای رندی رودز خیلی کوتاه بود چون او در سال 1982 در یک سانحه هوایی در 25 سالگی درگذشت. با اینحال تکنوازی های دقیق و پرسرعت او در ” Crazy Train” و “Mr. Crowley” در گروه آزی آزبورن از یادها نخواهد رفت. تام مورلو می گوید: “من به خاطر رندی روزانه هشت ساعت تمرین می کردم”. او رندی را “بزرگترین نوازنده گیتار هارد راک / هوی متال در تمام دوران” خواند. رودز در نوجوانی بنیانگذار Quiet Riot بود و در سال 1979 پس از چند سال کار به عنوان معلم گیتار به گروه موسیقی Ozzy’s Blizzard of Ozz پیوست. گفته می شود که رندی در زمانی که در تور بود، در شهرهای مختلف هم به آموزش گیتار ادامه می داد. زمانی که رودز آلبوم آخر خود تحت عنوان “Ozzy’s Diary of a Madman” را ضبط کرد، به سمت موسیقی کلاسیک و حتی در جستجوی موسیقی جاز در حرکت بود.

35- جان لی هوکر

جان لی هوکر یک گیتاریست و خواننده ی آمریکایی بود که هنوز هم از محبوب ترین هنرمندان بلوز در کل جهان بشمار می رود. سبک هوکر را نمی توان به عنوان بلوز شهری یا کانتری معرفی کرد چون یک سبک کاملاً شخصی، مرموز و منحصر بفرد بود. از جمله آثار کلاسیک برجسته ی او می توان به “Boogie Chillen”، “Boom Boom” و “Crawlin ‘King Snake” اشاره نمود. هوکر شخصیتی مهمی برای شکوفایی بلوز دهه شصت بود. جان یکی از رواج ‌دهندگان تاکینگ بلوز بود و همین امر یکی از مشخصه های منحصر به ‌فرد وی بشمار می رود. جان لی هوکر پس از 70 سالگی، برنده چهار گرمی در دهه 1990 شد.

34- کورتیس می فیلد

مرحوم کورتیس می فیلد یکی از بهترین خوانندگان، ترانه سرایان و تهیه کنندگان آمریکایی بود. او یک گیتاریست بی سر و صدا و در عین حال تأثیرگذار بود که ملودی های ملایم و سیالی اجرا می کرد. او در رکوردهایی مانند ” Gypsy Woman” بخوبی استعداد خود را نشان داد و تأثیر عمیقی بر جیمی هندریکس گذاشت. جورج کلینتون می گوید: “همه ی نوازندگان گیتار در دهه شصت می خواستند مانند کورتیس اجرا کنند”. وی در نواختن گیتار فردی خود آموخته بود و به این موضوع افتخار می کرد.

33- پرینس

پرینس بدون شک بزرگترین تکنوازی گیتار تاریخ (“Purple Rain”) را نواخت و تکنوازی وی در اجرای ” While My Guitar Gently Weeps” در سال 2004 فوق العاده بود. داغترین اجراهای او مانند “Gett Off” و “Dance On” فراموش نشدنی هستند. وی در سال 2007 و در سن 77 سالگی درگذشت.

32- بیلی گیبونز

بیلی گیبونز خواننده و نوازنده ی گیتار بود که به همراه دو نفر دیگر با نام های داستی هیل و فرانگ بیرد، یک گروه سه نفره ی بلوز راک آمریکایی به نام زی زی تاپ (ZZ Top) را تشکیل داد. وی در اوایل سال 1968، چهار نمایش تگزاس را برای جیمی هندریکس اجرا کرد و او را تحت تاثیر قرار داد. از جمله آثار وی می توان به “La Grange”، “Jesus Left Chicago”، “Legs” و “Sharp Dressed Man” اشاره نمود. گیبونز در مورد تکنوازی های خود می گوید: “قطعاً می توانید کاری کنید که افراد با شنیدن موسیقی شما روی صندلی هایشان تکان بخورند”.

31- رای کودر

رای کودر موسیقی دان و گیتاریست آمریکایی ست که با موسیقی دانان سراسر جهان فعالیت های زیادی داشته است. سبک گیتار کودر به سبک اسلاید شبیه است و بیشتر به سمت موسیقی فولکور و آمریکانا تمایل دارد. او از نوجوانی استعداد خود را در زمینه ی موسیقی نشان داد و از سال 1967 تا کنون مشغول فعالیت است. كودر به كمك رندی نیومن، رولینگ استونز و اریک كلاپتون، احساسات واقعی را در آلبوم های كلاسیك به ارمغان آورده است. کودر سبک و اصالت موسیقی خود را حفظ کرده است و آن را در دنیای مدرن زنده و پویا نگه داشته است.

30- المور جیمز

المور جیمز خواننده و گیتاریست متولد می سی سی پی بود که آهنگ ها و سبک بینظیر وی همچنان در یادها خواهند ماند. جیمز در “Shake Your Moneymaker” و “Stranger Blues” به تغییرات جنجالی دست زد که پس از مرگ وی در سال 1963، به برخی استانداردهای بلوز تبدیل شد. آثار جیمز الهام بخش گیتاریست های زیادی در سراسر دنیا شد. برای مثال رابی رابرتسون می گوید: “من 12 ساعت در روز تمرین می کردم. هر روز آنقدر تمرین می کردم که انگشتانم خونریزی می کردند و سعی می کردم آهنگی که المور جیمز نواخته بود برسم.” تک آهنگ های انفرادی جیمز بخصوص در سال 1960 مانند “Rollin” و ” Tumblin” بینظیر بودند.

29- اسکاتی مور

اسکاتی مور موسیقی دان و گیتاریست آمریکایی ست که در طول سال های کاری خود با الویس پریسلی و ریکی نلسون همکاری داشته است. نواختن او آنقدر نیرومند بود که همه را مجذوب خود می کرد. مور بیشتر شهرت خود را مدیون کارهایی مانند “Mystery Train” و “Good Rockin ‘Tonight” است. او به همکاری با الویس ادامه داد و این دو با تکنوازی های “Heartbreak Hotel” و “Hound Dog” با هم همکاری کردند. کیت ریچاردز در جایی گفته بود: “بقیه دوست داشتند که جای الویس باشند اما من می خواستم مانند اسکاتی باشم.”

28- جانی رامون

جانی رامون پدر گیتار پانک-راک است و نفوذ بسیار زیادی در متال دارد. این موسیقی دان و گیتاریست آمریکایی، گیتارنواز گروه پانک راک رامونز است. نام واقعی او جان ویلیام کامینگز است که با نام هنری جانی رامون شناخته می شود. وی کار خود را با یک گیتار ارزان قیمت Mosrite شروع کرد و از همان ابتدا استعداد خود را در این عرصه نشان داد. رامون خیلی کم تکنوازی می کرد، اما نواختن او مانند یک قطار، با سرعت و در حال پیشروی بود. ازجمله آثار ماندگار وی می توان به “Blitzkrieg Bop” و “Judy Is a Punk” و همچنین “Rockaway Beach” اشاره نمود. هنری رولینز در مورد جانی چنین می گوید: “جانی اولین و بهترین نوازنده گیتاری بود که من تا به حال دیدم، سبک گیتار او دیوانه کننده و عالی ست”.

27- بو ديدلي

بو دیدلی، گیتاریست و موسیقی دان آمریکایی بود که نقش مهمی در گذار موسیقی از بلوز به راک اند رول داشت. این گیتاریست بزرگ، بر خواننده ها و گروه های بسیاری از جمله الویس پرسلی و رولینگ استونز تاثیر گذار بوده است. آهنگ هایی مانند “Mona” و “Bo Diddley” که توسط دیدلی نواخته شدند، به مبارزه با برده داری پرداختند. کیت ریچاردز در مورد بو دیدلی گفته است: “سبک او بینظیر و منحصر بفرد بود. این موسیقی بینظیر فقط از می سی سی پی نیامده، بلکه بنظر من از جایی دیگر آمده است!”

26- برایان می

احتمالاً برایان می تنها گیتاریستی ست که موفق به دریافت مدرک دکتری اختر شناسی شده است! برایان علاوه بر اینکه یک گیتاریست موفق و گیتاریست اصلی گروه راک کوئین است، رئیس دانشگاه جان مورز لیورپول در انگلستان نیز هست. او همیشه به دنبال جلوه های جدید است و صدای تکنوازی وی در “Killer Queen” فوق العاده جذاب است. برایان می ده ها قطعه گیتار را روی ترک های جداگانه لایه بندی کرد و صداهای عالی ایجاد نمود. سازاصلی برایان یک گیتار قرمز رنگ دست‌ ساز به نام Red Special است که در ضبط و اجرای بیشتر آثار کوئین از آن استفاده می نماید. این گیتار توسط برایان و پدرش در اوایل دهه شصت ساخته شده است. او تاکنون برنده جایزه ی تالار مشاهیر راک اند رول و نشان امپراطوری بریتانیا شده است. آهنگ محبوب “راپسودی بوهمی” که توسط گروه کوئین اجرا شد، یکی از آثار به‌ یاد ماندنی‌ گیتار در دهه‌ های ۷۰ و 80 میلادی می باشد.

25- تونی آیومی

تونی آیومی آهنگساز و گیتاریست معروف بریتانیایی ست که در گروه هوی متال Black Sabbath (بلک سبث)، فعالیت دارد. آلبوم Master of Reality این گروه، یک کم نظیر و فوق العاده است. آیومی در برخی گروه ‌های راک و بلوز نوازندگی کرده است. برای مثال اولین گروهی که وارد آن شد، گروه راکینگ شورولت بود، پس از آن به گروه رست پیوست و در نهایت وارد گروه بلک سبث شد.

نوازندگی تونی از ظرافت و دقت خاصی برخوردار است و همین امر باعث وارد شدن وی به این لیست شده است.

یکی از طرفداران بلک سبث می گوید: “در سال 1999 به یکی از کنسرت های این گروه رفتم و آسیب دیدم. در زمان اجرای آهنگ “Snowblind”، من و دوستانم یکدیگر را در آغوش گرفتیم و سپس روی زمین افتادیم. من به صندلی خوردم و دنده هایم شکست. این خیلی دردناک بود اما نمی خواستم آنجا را ترک کنم. حاضر بودم با وجود درد زیاد همچنان در سالن بمانم و به اجرای تونی نگاه کنم!”

24- آنگس یانگ

انگس یانگ گیتاریست استرالیایی ست که بنیانگذار، رهبر گیتاریست، ترانه سرا و آهنگساز گروه راک AC / DC (آی سی/ دی سی) است. جری کنترل که خود یک گیتاریست است، یانگ را “خدای مطلق گیتار بلوز-راک” خواند. رویکردی که آنگوس یانگ و دیگر اعضای این گروه در سال های اولیه پیش گرفتند، تبدیل به یک سنت هارد راک شد و بسیار مورد استقبال قرار گرفت. بدون شک گیتاریست های سراسر جهان آهنگ های “Back in Black” و “Highway to Hel” را فراموش نخواهند کرد. یانگ بر روی صحنه نمایش های بسیار پرانرژی است و بخاطر پوشش جالب خود که لباس فرم کودکان مدرسه ای است و همچنین حرکات خاصش، شهرت دارد. آی سی/ دی سی یکی از تاثیرگذارترین گروه های راک در تمام طول تاریخ بوده است به صورتیکه بسیاری افراد آن را بزرگترین گروه راک جهان می دانند.

23- بادی گای

بادی گای در لویزیانا ایالات متحده متولد شد. وی از نوازندگان مشهور گیتار الکتریک است که به دلیل شیوه های جالب در نواختن (مثل استفاده از دندان یا چوب درامز)، معروف است. بادی گای تأثیر زیادی بر نوازندگانی مانند جیمی هندریکس و جیمی پیج داشت. بازی پر زرق و برق در اجراهایی مانند “Stone Crazy” و “First Time I Met the Blues” و همکاری های او با نوازندگان دیگر، محبوبیت وی را بیش از پیش افزایش داد . حرکات نمایشی او مثل پرسه زدن در میان تماشاگران، در 75 سالگی همچنان مورد توجه عموم قرار گرفته است. اریک كلپتون در سالن تالار مشاهیر راك اند رول در سال 2005 در مورد گای چنین گفت: “بادی گای برای من همان چیزی بود كه الویس برای افراد دیگر بود. من مسیرم را مشخص کردم و او خلبان من بود.”

22- فرانک زاپا

فرانک زاپا گیتاریست و آهنگساز آمریکایی بود که از نوجوانی شروع به نوشتن موسیقی کرد. زاپا در این حرفه حدود 30 سال فعالیت داشت و در این مدت حدود 60 آلبوم نوشت که برخی از آنها انفرادی بودند و برخی دیگر بهمراه گروه “Mothers of Invention” (مادرز آو اینونشن) منتشر شدند. آناستازيو در مورد فرانک چنین گفت: “هر مرزي كه روي گيتار بود، توسط فرانک به شيوه هايي استفاده شد كه ساير افراد از آن استفاده نمي كردند.” زاپا گروه های موسیقی که در آنها عضو بود از جمله Mothers of Invention را سرپرستی می کرد. او به عنوان یک گیتاریست در این گروه فعالیت داشت و با یک لذت خشمگینانه و واقعی بداهه نوازی می کرد. تکنوازی وی در “Willie the Pimp” در سال 1969 واقعا ستودنی بود. آناستازيو می گوید ” زاپا در کنسرت های گروهی راه مي رفت، كار خود را انجام مي داد و گروه را رهبري مي كرد. اما وقتی زمان تکنوازی او فرا می رسید، بطور کامل با ساز خود ارتباط برقرار می کرد.”

21- چت اتکینز

چت اتکینز گیتاریست معروف آمریکایی ست. او به همراه آون بردلی، سبکی ملایم ‌تر از موسیقی کانتری ارائه نمود که با نام “Nashville sound” (نشویل ساوند) شناخته می ‌شود. او به عنوان یک گیتاریست، فردی مبتکر بود و به سبک های کانتری، جاز و کلاسیک تسلط داشت. اتكینز در سال 1976 به رولینگ استون گفت: “بسیاری از آنها آزمون و خطا بود. من 16 ساعت در روز گیتار تمرین می کردم و تمام مدت آزمایش می كردم”. اتکینز فرد آرام و خویشتن داری بود و در طول دوره ی کاری خود، جوایز زیادی از جمله جایزه ی گرمی، آکادمی موسیقی کانتری و ورود به تالار مشاهیر راک اند رول را کسب نمود. آلبوم های انفرادی و گروهی چت، منبع بی پایان از ترفندهای گیتار است که بخوبی با سازهای دیگر ترکیب شده است. Duane Eddy گفت: “من فکر می کنم که چت اتکینز روی همه کسانی که گیتار می زدند، تأثیر گذاشت.”

20- کارلوس سانتانا

کارلوس سانتانا متولد مکزیک است و یک نوازنده گیتار و گیتار الکتریک مکزیکی بود. وی در سال 1965 دوره ی دبیرستانش را در سانفرانسیسکو به پایان رسانده بود و هنگام وارد شدن به صحنه موسیقی، بسیار مورد توجه قرار گرفت و همه ی تماشاچی ها از دیدن اجرای او به وجد آمدند. مربیان گیتاری مانند جری گارسیا و پیتر گرین نیز با او همکاری کردند. کارلوس یکی از اعضای گروه سانتانا می باشد و سبک جسورانه و اکتشافی او، وی را به یک گیتاریست نادر تبدیل می کند. کارلوس بیش از سه دهه در زمینه ی موسیقی فعالیت داشته است و در این مدت جوایز نفیس زیادی بدست آورده است. آلبوم سوپر استار پر بار او در سال 1999 با نام “Supernatural”، موفق به کسب 9 جایزه ی گرمی شده است. علاوه بر این کارلوس توانست به تالار مشاهیر راک اند رول وارد شود و بیش از 90 میلیون نسخه از آهنگ های خود را در سراسر جهان به فروش برساند.

19- جیمز برتون

استایل و سبک جیمز برتون “chicken pickin” بسیار درخشان، واضح و یکی از منحصر به فردترین صداها در موسیقی کانتری است و تأثیر زیادی بر گیتار راک دارد. برتون از 14 سالگی شروع به کار کرد و “Susie Q” را برای دیل هاوکینز نوشت. هنگامی که جیمز در سال 1957 به گروه موسیقی ریکی نلسون پیوست، به یک ستاره نوجوان تبدیل شد. کیت ریچاردز گفت: “من هرگز آلبوم های ریکی نلسون را خریداری نکردم و تنها آلبوم های جیمز برتون را میخریدم.” وی در اواخر دهه شصت و هفتاد، گروه TCB الویس را تشکیل داد و توسط جونی میچل و گرام پارسونز، به عنوان یکی از محبوب ترین افراد در رکوردهای کشوری شناخته شد. جو والش در مورد جیمز چنین می گوید: “او یک پسر مرموز بود! این پسر کیست و چرا اینهمه رکوردهای موفق منتشر نمود؟ تکنیک او بسیار خاص و مهم بود.”

18- لس پال

لس پال بیشتر به عنوان نابغه ای شناخته می شود که نقش عمده ‌ای در گسترش گیتارهای بدنه توپر داشت. لس تخیل و نوآوری بینظیری در نواختن گیتار داشت. برایان ویلسون گفت: “او بهترین صداهای گیتار دهه 1950 را ساخت و تابحال کسی نتوانسته به او نزدیک شود.” او فعالیت های زیادی در دهه چهل و پنجاه داشت که گاهی اوقات به همراه همسرش مری فورد انجام می شد. پال نوآوری های زیادی در زمینه ی موسیقی داشت، از جمله ی نوآوری های او می توان به ابداع تکنیک آوردابینگ، ساخت افکت‌های دیلی و دستگاه‌ های مولتی ترک اشاره نمود که موجب تولید بداهه نوازی زیبا از وی شد. پال با این نوآوری ها توانست به صداهایی دست پیدا کند که هیچ کس تاکنون به آن نرسیده بود. برای مشاهده ی این نوآوری می توانید به آهنگ “Lover” او در سال 1948 گوش کنید. پال در سال 2009 و در سن 94 سالگی درگذشت اما تا همان زمان هم دست از نواختن برنداشت و آخرین سال های عمر به کار خود ادامه داد.

17- نیل یانگ

اگر قرار بود بعنوان یک استاد به گیتاریست های جوان آموزش دهم، اولین چیزی که برای آنها می نواختم اولین دقیقه تکنوازی اصلی “Down by the River” نیل یانگ بود. نت های این قطعه بسیار آهنگین است و با تبحر خاصی نواخته شده اند. نیل بعنوان یک هنرمند انفرادی و هم عضوی از گروه بوفالو اسپرینگ‌ فیلد فعالیت نمود و بعنوان عضو این گروه به تالار مشاهیر راک اند رول دعوت شد. آهنگ “Like a Hurricane” نیل، یکی از آثار به یاد ماندنی وی بشمار می آید.

تری آناستازیو می گوید “موسیقی مانند یک اقیانوس غول پیکر است. در واقع یک مکان بزرگ و مرموز است که بسیاری از مناطق آن هنوز کاوش نشده است. نیل سرمشق افرادی است که از او کوچکتر هستند و به ما یاد می دهد که می توانیم مرزهای هنری را بشکنیم.”

16- درک تراکس

درک تراکس که به معنای واقعی کلمه در خانواده برادران آلمن بزرگ شده است، از 12 سالگی وارد عرصه ی موسیقی شد و در تورهای گروه The Allman Brothers Band شرکت کرد. درک از نه سالگی شروع به نواختن گیتار اسلاید کرد و تا 12 سالگی در تور بود. هنگامی که در سال 1999 در 20 سالگی وارد صحنه گیتار اسلاید شد، تک نوازی های مهیج و بینظیری ارایه نمود که باعث شگفتی همگان شد.

جان میر با تحسین ترک می گوید: “او صداهای بیشتر و متنوع تری از من دارد.” درک علاوه بر تورهای منظمی که با برادران آلمن دارد، به همراه همسرش سوزان تدسکی هم گروهی به نام Tedeschi Trucks band تأسیس کرده است و اولین آلبوم خود را در سال 2011 منتشر نمود.

15- فردی کینگ

فردی کینگ خواننده و گیتاریست مشهور آمریکایی ست که بهمراه بی بی کینگ و آلبرت کینگ، یکی از سه پادشاه (کینگ) گیتار الکتریک بلوز بشمار می آید. تک آهنگ های “Someday, After Awhile”، “The Stumble” و “I’m Tore Down” ازجمله آثار بینظیر وی بشمار می آیند. کینگ با نام مستعار “The Texas Cannonball” شناخته می شود که به واسطه ی اجراهای هیجان انگیز گیتارش شناخته می شود. سبک خواندگی قدرتمند و روح انگیز فردی کینگ از یک سو و سبک گیتارنوازی منحصربفردش از سوی دیگر موجب شد که وی الهام‌ بخش موسیقی ‌دانان زیادی واقع شود. نام این هنرمند بزرگ در سال ۲۰۱۲ به تالار مشاهیر راک اند رول راه یافت.

14- دیوید گیلمور

دیوید گیلمور نوازنده ی اصلی و ترانه سرای گروه Pink Floyd (پینک فلوید) است. وی بیش از 300 ملیون نسخه از آثار خود در کل جهان فروخته است و وقتی شروع به تک نوازی می کند، یک حس کاملا جدید و فوق العاده ایجاد می نماید. گیلمور به پاس خدماتی که به موسیقی داشت، نشان شوالیه عالی ‌ترین رتبه امپراتوری بریتانیا را دریافت نمود. او یک تکنواز عالی بلوز در گروهی است که به سختی بلوز می نواخت. تکنوازهای ملودی پراکنده، ظریف و سریع او به اندازه آلبوم ” The Dark Side of the Moon”، جذاب و دیدنی بودند. از جمله آثار ماندگار وی می توان به “Have a Cigar” و “Another Brick in the Wall, Part 2” اشاره نمود. او با سید برت بنیانگذار گروه پینک فلوید دوست بود و از او الهام گرفت. لازم به ذکر است که این آهنگساز و گیتاریست فوق العاده، بسیار خیر می باشد و تاکنون فعالیت های بشر دوستانه ی زیادی انجام داده است.

13- آلبرت کینگ

هنگامی که خبرنگار رولینگ استون در سال 1968 از آلبرت کینگ پرسید که الهام بخش گیتار او چه کسانی هستند، کینگ پاسخ داد: “هیچ کس. من هر کاری که می کنم اشتباه است!” کینگ چپ دست بود اما با گیتارهای افراد راست دست نوازندگی می کرد. وی شیوه ی منحصر بفردی در نوازندگی داشت و با تعویض پوزیشن ساز حتی جای سیم‌ ها را هم عوض نمی‌ کرد، به صورتی ‌که برخلاف تمام گیتاریست ‌ها، بم ‌ترین سیم او با نت می در بخش پایین دسته ساز قرار می‌ گرفت. انگشتان آلبرت سیم ‌ها را به سمت پائین حرکت می ‌داد و دقیقاً برخلاف نوازندگان دیگری که معمولا برای اجرا سیم‌ ها را به سمت بالا حرکت می ‌دهند، عمل می نمود. او نسبت به سایر گیتاریست ها بسیار با قدرت تر بود و کارهای وی بر روی گیتاریست ها و نوازندگان بسیاری تاثیر گذاشت.

12- استیوی ری وان

در اوایل دهه هشتاد گیتار بلوز با جریان اصلی موسیقی فرسنگ ها فاصله داشت. اما استیوی ری وان تگزاس توجه همه را به خود جلب کرد. او یکی از بهترین گیتاریست های بزرگ موسیقی بلوز بشمار می رود. استیون در سال 1990 در یک سقوط هلی کوپتر در حالیکه تنها 35 سال داشت، درگذشت و با وجود چنین زندگی کوتاهی که داشت، هنوز هم الهام بخش چندین نسل از گیتاریست ها (از مایک مک کریود گرفته تا جان مایر و ستاره جوان در حال ظهور گری کلارک جونیور) می باشد. کلارک می گوید: “استیوی هنرمند بسیار بزرگ و خلاقی بود. اگر به آهنگ های وی گوش کنید می توانید شور و اشتیاق بسیار زیاد او را ببینید.”

نکات یادگیری بهتر گیتار (21 ترفند کاربردی برای مبتدیان)

11- جرج هریسون

جرج هریسون موسیقیدان و گیتاریست انگلیسی بود که در گروه راک بیتلز، بعنوان گیتاریست اصلی تک نوازی می کرد.

جرج یک نابغه ی موسیقی بود که اولین آلبوم انفرادی خود را در سال 1968 منتشر نمود. این آلبوم موسیقی متن فیلم Wonderwall بود و اولین آلبوم انفرادی اعضای بیتلز بشمار می رفت.

10- پیت تاونزند

پیت تاونزند اجراهای تک نفره ندارد و به همین دلیل است که بسیاری از مردم نمی دانند که او چقدر بینظیر است. او فردی مهم برای موسیقی راک بشمار می رود و گروه “the Who” (د هو) که در آن فعالیت می کند هم یکی از تاثیرگذارترین گروه های موسیقی قرن بیستم بشمار می رود. او گیتار را با ریتم بسیار مهیج و تهاجمی می نوازد و در این زمان فعالیت زیادی دارد.

او در زمان گیتار زدن یک وضعیت جسمی فوق العاده و روان دارد و همین امر بازتاب زیادی در میان بینندگان دارد. پیت در صحبت کردن بسیار ماهر است و درعین حال شخص باسوادی هم هست. او به موسیقی جاز زیاد گوش می دهد و در جایی گفته بود که از انجام دادن اینکار لذت میبرد. نکته ی جالبی که در مورد این اسطوره ی موسیقی وجود دارد این است که تابحال استادی نداشته و یک فرد خود آموخته است. پیت از سال 1962 تاکنون به فعالیت مشغول بوده است و بنابراین تجربه ی زیادی هم دارد.

9- دوین آلمن

دوین آلمن گیتاریست آمریکایی و بنیان‌گذار گروه ساثرن راک آلمن برادرز بود. او بسیار دقیق تر از گیتاریست های دیگر بود. دوین حضور کوتاه و در عین حال بسیار موثری در آلمن برادرز داشت و مهارت فوق العاده ای در اجرای تکنیک اسلاید و بداهه نوازی از خود نشان داد.

آهنگ “Layla” دوین، یکی از آثار به یاد ماندنی وی بشمار می آید. بسیاری از نوازندگان، عاشق گوش دادن به صدای گیتار دوین هستند. نوای ساز او از سوی مجله ی گیتار پلیر به عنوان بهترین صدای گیتار همه زمان ها شناخته شده است.

10 اپلیکیشن برتر برای کوک گیتار (و لینک دانلود)

دوین در سال 1971 و در زمانی که تنها 24 سال داشت، در یک سانحه جان خود را از دست داد. اگرچه او عمر بسیار کوتاهی داشت اما در همین زمان کم هم توانست موسیقی ارزشمند خود را برای آیندگان بجای بگذارد.

8- ادی ون هیلن

ادی ون هیلن گیتاریست هلندی بود که جزء با استعدادترین نوازندگان گیتار الکتریک و بنیانگذار گروه راک ون هیلن بود. نواختن او بسیار باشکوه بود و حسی مانند شنیدن موتزارت برای اولین بار به انسان القا می کرد.

آهنگ هایی مانند “Unchained”، ” Take Your Whiskey Home” و ” Ain’t Talking ‘Bout Love” از آثار ماندگار وی بشمار می آیند. با شنیدن این آهنگ ها صداهایی می شنوید که لزوماً صدای گیتار نیستند و بسیاری از هارمونی ها و بافت ها فقط به دلیل نحوه انتخاب او اتفاق می افتد. برای مثال در آهنگ “Unchained” بخشی وجود دارد که به نظر می رسد ساز دیگری نیز در حال نواختن است.

تکنیک ها و شیوه ی نوازندگی ادی کاملا منحصر بفرد است. برای مثال دو دستی تکنیکی‌ است که بوسیله ی او اختراع شد و امروزه نوازندگان بیشماری از آن استفاده می‌ نمایند. ادی در تکامل آرتیفیشال هارمونیکس،ترمولو پیکینگ و ویبراتو نیز نقش بزرگی ایفا نموده ‌است.

7- چاک بری

چاک بری یک گیتاریست آمریکایی بود که در فیلم “Jazz on a Summer’s Day” (جاز در یک روز تابستانی) بعنوان یک نوجوان ظاهر شد. چاک یکی از پیشگامان راک اند رول بشمار می آید و بعنوان یک هنرمند شناخته شده، جوایز زیادی کسب نمود.

چاک، بلوز شیکاگو می نواخت اما آن را به سطح دیگری رساند. وی جایزه ی گرمی دریافت کرد و از اولین هنرمندانی بود که به تالار مشاهیر راک اند رول وارد شد.

6- بی بی کینگ

بی بی کینگ در اوایل ورود به عرصه ی موسیقی، استعداد خود را در این زمینه نشان داد و بخوبی درخشید. او اهل ایتا بنا ایالت می سی سی پی است. وی بعنوان شاه بلوز شناخته می شود و در طول زندگی خود برنده ی چندین جایزه ی گرمی شد.

مهارت های فنی و تکنیک های بی بی کینگ در نواختن، بی نقص و کم نظیر بود. تکنوازی های او بسیار پیچیده و عالی بود. بطور کلی می توان گفت که بی بی یک تکنواز اصیل بود.

نام بی بی از اولین حروف Blues Boy (پسر بلوز) گرفته شده که در زمانی که برای رادیوی WDIA کار می کرد، به او داده شد. نام واقعی وی رایلی بی کینگ است که با عنوان شاه بلوز نیز شناخته می شود.

5- جف بک

جف بک یک تکنیک فوق العاده و یک شخصیت بینظیر دارد. جف با گروه د یاردبردز همکاری داشته است و بدلیل نوآوری ها و شیوه ی نوازندگی منحصر بفردش در رتبه ی 5 این لیست قرار گرفته است.

جف با راد استیوارت دو کار با نام های “Truth” (1968) و “Beck-Ola” (1969) منتشر نمود. “Beck’s Bolero” سازی مبتنی بر بلوز است که توسط آنها ارایه شد. آهنگ “I Ain’t Superstitious”، یکی از آثار ماندگار وی بشمار می آید.

15 تا از بزرگ ترین و معروف ترین اساتید موسیقی ایران

بیشتر آثار جف بک قطعات بدون کلامی هستند که با نوآوری در صداها و در سبک‌ های مختلف ساخته شده ‌اند. نوازندگی وی بی نقص و منحصر بفرد است و با شنیدن آهنگ های او به نظر می رسد که یک خواننده آواز وجود دارد در حالیکه او یک نوازنده گیتار است که همه نت ها را می سازد. یک معنویت و اعتماد به نفس خاصی در کار او وجود دارد که باعث محبوبیت وی شده است. او تابحال موفق به دریافت چندین جایزه گرمی و جوایز نفیس دیگر شده است.

4- کیت ریچاردز

کیت گیتاریست و خواننده ی انگلیسی است که در گروه راک رولینگ استونز به هنر نمایی می پردازد. آهنگ های “Satisfaction” و “Gimme Shelter” از آثار زیبای این گروه بشمار می آیند. شیوه ی نوازندگی و تنظیم کیت بسیار زیبا و منحصر بفرد است. او علاوه بر نوازندگی، در زمینه ی بازیگری نیز فعالیت هایی داشته است و در دزدان دریایی کارائیب و کارتون سیمپسون ها به ایفای نقش پرداخته است.

3- جیمی پیج

گوش دادن به گیتار جیمی پیج می تواند شما را به یک دنیای دیگر ببرد. او به عنوان بنیانگذار و عضو قبلی گروه راک لد زپلین شناخته می ‌شود. تکنوازی های او در “Heartbreaker” بسیار کم نظیر و باورنکردنی است. او فردی بسیار تکنیکی و باهوش است. علاوه بر نوازندگی گیتار، کارهای دیگری نیز در استودیو انجام می دهد و از آنها در آهنگ هایی که می نویسد و تولید می کند، استفاده می نماید. کالج موسیقی برکلی آمریکا، به جیمی پیج دکترای افتخاری موسیقی را در سال 2014 اهدا نمود. کالج برکلی جیمی را یکی از بزرگترین گیتاریست ‌های تاریخ نامید که با نو آوری های خود توانسته است موسیقی راک را به سطحی بالاتر ارتقا دهد.

او از کلیشه های گیتار و نوازندگی فراتر رفت. اگر به گیتار جیمی در آهنگ “The Song Remains the Same” دقت کنید، به خوبی متوجه تغییرات زیبای نوازندگی او می شوید. بدون شک جیمی پیج یکی از تاثیرگذارترین گیتاریست ها و ترانه سرایان تاریخ موسیقی است.

2- اریک کلپتون

اجرا، نوازندگی و صدای اریک کلپتون بسیار ساده و در عین حال خیره کننده است. جالب است بدانید که این نوازنده ی انگلیسی، تاکنون 3 بار توانسته است به عضویت تالار مشاهیر راک اند رول وارد شود و در حقیقت تنها فردی ست که چنین افتخاری را کسب کرده است.

جیمی به دلیل عضویت در سوپر گروه “Cream” (خامه) دو عنوانه شد و در سال ۲۰۰۰ توانست به دلیل فعالیت‌ های سولو در این زمینه رکورد دار شود.

آهنگ “I Shot the Sheriff” یکی از آثار به یادماندنی وی بشمار می آید. صدای اریک بیشتر بر روی آواز تمرکز داشت تا نوازندگی. او فردی بسیار قابل احترام است و تاکنون الهام بخش نوازندگان زیادی بوده است.

1- جیمی هندریکس

و اما نفر اول این لیست و بهترین گیتاریست تاریخ کسی نیست جز جیمی هندریکس! هندریکس گیتاریست آمریکایی ست که تاثیر زیادی بر خواننده های راک داشت. وی در ترانه هایی مانند ” Machine Gun”، “Voodoo Chile” و “Star-Spangled Banner” بخوبی درخشید. جیمی با برخی آهنگ های کم نظیر خود توانست به مقام ستاره ی راک دست پیدا کند.

او کار خود را با عشق انجام می داد و نشانه هایی از سختی در کار او نبود. می توان گفت که زیباترین آهنگ جیمی هندریکس “Little Wing” است که بسیار شگفت انگیز است. سبک نوازندگی جیمی را نمی توان در هیچ کتاب موسیقی پیدا کرد.

5 تا از بهترین استودیوهای موسیقی در شهرهای بزرگ ایران

هندریکس در سال 1970 و درحالیکه تنها 27 سال داشت، به دلیل نامعلومی درگذشت. اگرچه او عمر بسیار کوتاهی داشت اما میراث گرانبهای موسیقی اش همچنان در کنار مردم جهان باقی خواهد ماند و از یادها نخواهد رفت.