روش تشخیص سبک موسیقی در حال نواخته شدن با کمک گوش

تصور کنید که به تازگی یک موسیقی جدید را کشف کرده اید و می خواهید آهنگ های بیشتری از آن گوش کنید اما نمی دانید مربوط به چه ژانری است که در اینترنت جستجویش کنید. این مشکل راه حل دارد. با نکاتی که در این مقاله در اختیارتان قرار می دهیم و کمی تمرین دادن گوش ها، به زودی خواهید توانست ژانر های موسیقی را خودتان شناسایی کنید.

اول از همه باید بگوییم که هیچ روش خاصی وجود ندارد که بتوان به کمک آن ژانر را مشخص کرد. ” ژانر ” موسیقی مبحث پیچیده ای است و تشخیص آن به شرایط مختلفی بستگی دارد. بنابراین چالش شناسایی اش هم می تواند یک مسئله پیچیده باشد. امروزه این کار حتی دشوارتر هم هست زیرا ژانر های فرعی و زیر ژانر های زیادی از ژانر های معروف و شناخته شده مشتق شده اند.

10 تا از سخت ترین سازهای موسیقی از لحاظ یادگیری کدامند؟

ما می خواهیم چند نکته را با شما به اشتراک بگذاریم که نشان می دهند چطور با استفاده از ریتم و تمپو هر آهنگ ژانرشان را شناسایی کنید.

نکته 1: تمپو را بررسی کنید

تمپوی معمول ژانر های موسیقی چقدر است؟

یکی از مهم ترین جنبه های موسیقی، تمپوی آن موقع اجرا است. معمولاً این سرعت با BPM بیان می شود که به معنای تعداد کل ضرب ها در هر دقیقه است. برای شناسایی ژانر های موسیقی با این ویژگی، اول باید بدانید BPM مخصوص ژانر های معروف چقدر است.

برخی از ژانر های محبوب غیر الکترونیک و دامنه تمپوی تقریبی شان عبارتند از:

ژانر های الکترونیک و دامنه تمپوی شان هم عبارتند از:

و در آخر رقص های دو نفره یا گروهی و محدوده تمپوی آن ها:

مطمئنا مثل هر چیز دیگری در موسیقی، قواعد هم ممکن است نقض شوند! این بدان معنا است که امکان دارد آهنگی از ژانر های گفته شده پیدا کنید که تمپویش در محدوده بالا نباشد. معمولاً برای شناسایی دقیق ژانر، باید چندین مشخصه را با گوش کردن پیدا کنید. البته باز هم دانستن اینکه هر ژانر چه تمپویی دارد بسیار کمک کننده است.

چطور می توان تمپو را اندازه گیری کرد؟

حالا که می دانید هر ژانر معروف چه تمپویی دارد، احتمالاً می خواهید بدانید چطور خودتان می توانید تمپو ها را تشخیص بدهید.

وقتی نوبت به اندازه گیری دستی تمپو می رسد، مترونوم متداول ترین و پرکاربردترین دستگاه به حساب می آید. مترونوم اساسا تعداد مشخصی ضرب را در دقیقه می شمارد که یک مرجع مفید و قابل اطمینان برای تمپو را در اختیارتان قرار می دهد.

برای انجام این کار فقط کافیست آهنگ را پخش کنید، مترونوم را فعال کرده و روی تمپوی آهنگ تنظیم کنید. سعی کنید ضربش را با ضرب آهنگ هماهنگ کنید . به ساز های کوبه ای (طبل ها) توجه کنید، زیرا معمولا ساده ترین راه برای شمارش در حین اجرای ضرب است. المان های هماهنگ کننده ضرب معمولا کیک درام و اِسنِیر ها هستند.

فرکانس نت های موسیقی (لیست کامل)

هنگام شمارش، کیک معمولاً روی ضرب های غیریکنواخت نواخته می شود، در حالی که اسنیر معمولاً روی اعداد زوج به صدا در می آید. این نکته شاید به شما کمک کند تا در طول اجرای آهنگ بتوانید بشمارید و تمپوی درست مترونوم را تنظیم کنید.

اگر از محیط کاری دیجیتال صوتی (DAW) استفاده می کنید، به دستگاه مترونوم نیازی ندارید زیرا از قبل روی نرم افزار تعبیه شده است. این نرم افزار این امکان را برای تان فراهم می کند تا به عنوان یک آهنگساز همراه با ضرب آهنگ به اندازه چند میزان از آهنگ ضربه بزنید تا بعد سیستم به طور خودکار خودش تمپو را تشخیص دهد. این کار به ویژه برای وقتی که از سمپل یا آهنگ درام شروع می کنید و ژانر یا BPM آن را نمی دانید، بسیار کمک تان می کند.

نکته 2: ضرب درام را بررسی کنید

همان طور که در بخش قبلی مشاهده کردید خیلی از ژانر ها دامنه تمپو مشابهی دارند. در این شرایط، تفاوت در الگو های درام بهترین راه برای شناخت ژانر است. بیایید چند نمونه و الگو های درام متداول شان را تجزیه و تحلیل کنیم.

برای تشخیص بیت اصلی هیپ هاپ، کیک معمولاً در بخش های 1 ، 9 و 11 از چهار میزان که به 16 قسمت تقسیم می شود، به صدا در می آید. خط اسنیر هم روی بیت های 5 و 13ام صدا می دهد. هت این بیت را به هم متصل می کنند. هت هایی که معمولاً در یک هشتم های کامل برای تقویت کیک ها و اسنیر ها استفاده می شوند، به وضوح بیشتر به آن دو کمک می کنند.

برای آهنگ های پست دیسکو و پاپ، ابتدایی ترین ضرب با نت های یک هشتم روی جفت سنج ها و درام اسنیر در 2 و 4 نواخته می شود. اگر یک ضرب مهیج و شدید می خواهید، باید نت های یک چهارم روی باس درام نواخته شوند و برای ضرب آرام تر، روی 1 و 3 اجرا شوند.

آهنگ هایی مثل “Billie Jean” از مایکل جکسون و “Another Brick In the Wall” از پینک فلوید این را به عنوان ضرب اصلی درام شان دارند.

داب استپ به راحتی به خاطر نیم ضربی (half time ) که ایجاد می کند، قابل شناسایی است. اگرچه ممکن است محل قرار گیری کیک و جفت سنج ها متفاوت باشد، اما مهم ترین عنصر برای شناسایی اسنیر درام است که همیشه در ضرب سوم قرار می گیرد و باعث ایجاد حس متمایز نیم ضربی داب استپ می شود.

نکات دیگر برای شناخت ژانر ها از طریق گوش

برخی از ژانر ها هستند که به راحتی به خاطر ویژگی های مشترک دیگری که دارند، شناسایی می شوند. این بدان معناست که شما نیازی به اندازه گیری تمپو یا تشخیص الگوی درام ندارید.

• برخی از ژانر ها با کمک یک سری ساز های خاص به راحتی شناخته می شوند. به عنوان مثال بداهه نوازی با ساکسیفون یکی از بارز ترین ویژگی های جاز است. برخی نمونه های دیگر عبارتند از گیتار های الکتریکی به شدت دست کاری شده با باس غیرحرفه ای در متال.
• ممکن است در مواردی بتوانید به کمک آواز ، آهنگ از ژانر سر در بیاورید. این وکال می تواند آواز های پر معنا و دلپذیر سبک پاپ باشد یا آواز یک آهنگ هوی متال باشد که به طرز وحشیانه خواننده در آن جیغ می کشد. یکی از ژانر های نشانه دار رپ است که متن ترانه آن شبیه حرف زدنی است که قافیه دارد.
• اگر هنوز در شناسایی ژانر مشکل دارید ، تنظیم آهنگ ممکن است به شما سر نخ بدهد. مثلا در ژانر هایی مثل چیل اوت و امبینت ساختار خاصی وجود نداشته و آهنگ در مدت زمانی که پخش می شود پیشرفت قابل توجهی ندارد.
• چند ژانر هم هستند که با حس و حالی که منتقل می کنند، می توان آن ها را توصیف کرد. در موسیقی الکترونیک برخی از زیرشاخه ها از نظر تمپو و ضرب آهنگ بسیار شبیه به هم هستند اما از نظر کلی احساس آهنگ خیلی با هم فرق دارند. مثلا حس و حال کلی ویژگی اصلی است که داب استپ روان و دارک استپ را از هم متمایز می کند.

سبک ها و ژانرهای معروف موسیقی با مثال (10 سبک رایج)

به تمرین و کاوش در ژانر های جدید ادامه دهید

بهترین راه برای ماهر شدن در شناسایی ژانر، کسب تجربه بیشتر در گوش دادن است. آهنگی را انتخاب کنید، در گوگل جستجو کنید ببینید متعلق به چه ژانر است، به آن گوش دهید و آن چیز هایی که متمایز است را یادداشت کنید. این مرحله را هر چقدر می توانید و ترجیحا در ژانر های مختلف تکرار کنید .

برای شروع می توانید به سری آهنگ های موجود در سایت EasyEarTraining.com گوش کنید.