۱۱ نت آهنگ های عود و بربط به رایگان در سازی ها قرار گرفت تا علاقه مندان به این ساز پرطرفدار بتوانند از این نت ها استفاده لازم را ببرند.
نت نویسی عود و بربط با کلید سل است که صدای آن عملاً یک اکتاو بمتر از نت نوشته شده حاصل میگردد. صدای عود گرم و جذاب ، غم انگیز و نسبتاً قوی است.
مقدمه
عود و بربط دو ساز قدیمی و محبوب در موسیقی خاورمیانه، شمال آفریقا، و بخشهایی از آسیا و اروپا هستند. این سازها با صدای غنی و عمیق خود، تاثیر بسزایی در شکلگیری و توسعه موسیقی در این مناطق داشتهاند. در این مقاله، به بررسی پیشینه، ویژگیها، تکنیکهای نواختن، و آموزش اولیه این دو ساز خواهیم پرداخت. همچنین تفاوتها و شباهتهای آنها نیز مورد بحث قرار خواهند گرفت.
عود
تاریخچه عود
منشاء و تکامل
عود یکی از قدیمیترین سازهای زهی در جهان است. شواهد باستانشناسی نشان میدهند که عود در تمدنهای باستانی بینالنهرین، مصر، و ایران مورد استفاده قرار میگرفته است. نقوش و حکاکیهای باستانی، تصاویری از نوازندگان عود را به نمایش میگذارند که نشاندهنده اهمیت این ساز در فرهنگهای باستانی است.
توی این پک فوق العاده، استاد مهران اعظمی کیا، نواختن عود و بربط رو جوری یاد میگیری که تو هیچ کلاس آموزشی یا پک دیگه ای نه دیدی نه شنیدی! در کمترین زمان یک نوازنده حرفه ای شو همه رو انگشت به دهان کن!
انتقال به اروپا
در دوران قرون وسطی، عود از طریق تماسهای فرهنگی و تجاری بین خاورمیانه و اروپا، به ویژه از طریق اسپانیا، به اروپا وارد شد. این ساز تحت تاثیر موسیقی عربی و اسلامی قرار گرفت و با نام “لوت” شناخته شد. لوت به یکی از سازهای مهم در موسیقی رنسانس و باروک تبدیل شد و تاثیر عمیقی بر موسیقی غربی گذاشت.
ساختار و ویژگیهای عود
اجزا و قسمتها
عود شامل چند قسمت اصلی است:
- کاسه: بخش پشتی و حجیم عود که معمولاً از چوب ساخته میشود و به شکل نیمکره یا تخممرغی است.
- دسته: بخشی که نوازنده با دست چپ روی آن پردهها را میگیرد.
- صفحه صدا: بخشی که روی کاسه قرار دارد و معمولاً از چوب نرمتری ساخته میشود.
- خرک: قسمتی که سیمها روی آن قرار میگیرند و به صفحه صدا منتقل میشوند.
- سیمها: عود معمولاً دارای 11 تا 13 سیم است که به صورت جفتی کوک میشوند.
کوک و تنظیم
عود دارای چندین روش کوک مختلف است که بسته به سبک موسیقی و منطقه جغرافیایی متفاوت است. کوکهای رایج شامل:
- دو – سل – ر – لا – ر: کوک سنتی عربی
- دو – سل – ر – لا – می: کوک ایرانی
تکنیکهای نواختن عود
تکنیکهای ابتدایی
برای نواختن عود، نوازنده باید با چندین تکنیک پایهای آشنا باشد:
- مضراب: استفاده از مضراب برای ضربه زدن به سیمها و تولید صدا. نوازنده باید بتواند مضراب را با دقت و کنترل مناسب به سیمها بزند.
- پردهگیری: قرار دادن انگشتان دست چپ روی پردههای دسته برای تغییر ارتفاع نتها.
تکنیکهای پیشرفته
تکنیکهای پیشرفتهتر شامل:
- ترمولو: ایجاد صدای لرزان و مداوم با ضربههای سریع و پیوسته مضراب.
- گلاید: کشیدن انگشتان روی سیمها برای ایجاد تغییرات جزئی در ارتفاع صدا.
- پیزیکاتو: ضربه زدن به سیمها با انگشتان به جای مضراب.
استفاده از این پکیج آموزشی و فوق العاده عود و بربط ( این ساز را به راحتی در خانه یاد بگیرید)
آموزش اولیه عود
آشنایی با ساز
در مرحله اول، نوازنده باید با اجزا و ساختار عود آشنا شود. این شامل شناختن کاسه، دسته، سیمها، و نحوه نگهداشتن ساز است. نوازنده باید یاد بگیرد که چگونه عود را به درستی در دست بگیرد و با مضراب به سیمها ضربه بزند.
تمرین تکنیکهای پایه
نوازنده باید تمرینهای منظم و مداومی را برای تسلط بر تکنیکهای پایه انجام دهد. این شامل تمرین مضراب زدن، پردهگیری، و نواختن نتهای ساده است.
ترکیب نتها و ایجاد ملودی
در این مرحله، نوازنده باید تمرین کند تا نتهای ساده را با هم ترکیب کند و ملودیهای ساده ایجاد کند. این تمرینها باید به تدریج پیچیدهتر شوند تا نوازنده بتواند به تسلط بیشتری دست یابد.
تمرین تکنیکهای پیشرفته
نوازنده باید تمرین تکنیکهای پیشرفتهتر مانند ترمولو، گلاید، و پیزیکاتو را شروع کند. این تمرینها باید به صورت منظم و با دقت انجام شود تا نوازنده بتواند به تسلط بر تکنیکهای پیچیدهتر دست یابد.
بربط
تاریخچه بربط
منشاء و تکامل
بربط یکی دیگر از سازهای زهی قدیمی است که تاریخچهای مشابه با عود دارد. این ساز نیز در تمدنهای باستانی خاورمیانه مورد استفاده قرار میگرفته است. بربط در دورانهای مختلف تاریخی تغییرات زیادی را تجربه کرده است و به اشکال مختلفی در آمده است.
انتقال به ایران
بربط به ایران نیز وارد شد و تحت تاثیر موسیقی و فرهنگ ایرانی قرار گرفت. در ایران، بربط به یکی از سازهای مهم در موسیقی سنتی تبدیل شد و تکنیکها و سبکهای خاصی برای نواختن آن توسعه یافت.
ساختار و ویژگیهای بربط
اجزا و قسمتها
بربط شامل چند قسمت اصلی است:
- کاسه: بخش پشتی و حجیم بربط که معمولاً از چوب ساخته میشود و به شکل نیمکره یا تخممرغی است.
- دسته: بخشی که نوازنده با دست چپ روی آن پردهها را میگیرد.
- صفحه صدا: بخشی که روی کاسه قرار دارد و معمولاً از چوب نرمتری ساخته میشود.
- خرک: قسمتی که سیمها روی آن قرار میگیرند و به صفحه صدا منتقل میشوند.
- سیمها: بربط معمولاً دارای 10 تا 12 سیم است که به صورت جفتی کوک میشوند.
کوک و تنظیم
بربط نیز دارای چندین روش کوک مختلف است که بسته به سبک موسیقی و منطقه جغرافیایی متفاوت است. کوکهای رایج شامل:
- دو – سل – ر – لا – ر: کوک سنتی عربی
- دو – سل – ر – لا – می: کوک ایرانی
تکنیکهای نواختن بربط
تکنیکهای ابتدایی
برای نواختن بربط، نوازنده باید با چندین تکنیک پایهای آشنا باشد:
- مضراب: استفاده از مضراب برای ضربه زدن به سیمها و تولید صدا. نوازنده باید بتواند مضراب را با دقت و کنترل مناسب به سیمها بزند.
- پردهگیری: قرار دادن انگشتان دست چپ روی پردههای دسته برای تغییر ارتفاع نتها.
تکنیکهای پیشرفته
تکنیکهای پیشرفتهتر شامل:
- ترمولو: ایجاد صدای لرزان و مداوم با ضربههای سریع و پیوسته مضراب.
- گلاید: کشیدن انگشتان روی سیمها برای ایجاد تغییرات جزئی در ارتفاع صدا.
- پیزیکاتو: ضربه زدن به سیمها با انگشتان به جای مضراب.
آموزش اولیه بربط
مرحله اول: آشنایی با ساز
در مرحله اول، نوازنده باید با اجزا و ساختار بربط آشنا شود. این شامل شناختن کاسه، دسته، سیمها، و نحوه نگهداشتن ساز است. نوازنده باید یاد بگیرد که چگونه بربط را به درستی در دست بگیرد و با مضراب به سیمها ضربه بزند.
تمرین تکنیکهای پایه
نوازنده باید تمرینهای منظم و مداومی را برای تسلط بر تکنیکهای پایه انجام دهد. این شامل تمرین مضراب زدن، پردهگیری، و نواختن نتهای ساده است.
ترکیب نتها و ایجاد ملودی
در این مرحله، نوازنده باید تمرین کند تا نتهای ساده را با هم ترکیب کند و ملودیهای ساده ایجاد کند. این تمرینها باید به تدریج پیچیدهتر شوند تا نوازنده بتواند به تسلط بیشتری دست یابد.
اینجا نت های عود وبربط را دانلود نمایید
تمرین تکنیکهای پیشرفته
نوازنده باید تمرین تکنیکهای پیشرفتهتر مانند ترمولو، گلاید، و پیزیکاتو را شروع کند. این تمرینها باید به صورت منظم و با دقت انجام شود تا نوازنده بتواند به تسلط بر تکنیکهای پیچیدهتر دست یابد.
تفاوتها و شباهتهای عود و بربط
شباهتها
- هر دو ساز از خانواده سازهای زهی هستند و ساختار کلی مشابهی دارند.
- هر دو ساز دارای کاسهای حجیم و دستهای بلند هستند.
- تکنیکهای نواختن هر دو ساز شامل استفاده از مضراب و پردهگیری است.
- هر دو ساز در موسیقی سنتی خاورمیانه و شمال آفریقا نقش مهمی دارند.
تفاوتها
- تعداد سیمها و کوکهای مختلف: عود معمولاً دارای 11 تا 13 سیم است، در حالی که بربط معمولاً دارای 10 تا 12 سیم است.
- شکل و اندازه کاسه: کاسه عود معمولاً بزرگتر و حجیمتر از کاسه بربط است.
- تکنیکهای نواختن: هرچند تکنیکهای پایهای مشابه هستند، اما تکنیکهای پیشرفتهتر و سبکهای نواختن میتوانند تفاوتهایی داشته باشند.
نتیجهگیری
عود و بربط دو ساز بسیار مهم و تاثیرگذار در موسیقی سنتی و معاصر خاورمیانه، شمال آفریقا، و بخشهایی از آسیا و اروپا هستند. هرچند این دو ساز شباهتهای زیادی با هم دارند، اما تفاوتهای مهمی نیز در ساختار، تعداد سیمها، و تکنیکهای نواختن آنها وجود دارد. آموزش صحیح و تمرین منظم میتواند به نوازندگان کمک کند تا به تسلط بر این سازهای زیبا و پرقدرت دست یابند. با توجه به تاریخچه غنی و تنوع موسیقیایی این دو ساز، میتوان گفت که عود و بربط همچنان نقش مهمی در موسیقی جهان ایفا میکنند و مورد علاقه نوازندگان و شنوندگان بسیاری هستند.
در این بخش هم یک عود نوازی فوق العاده زیبا را ببینید:
مطلب کاربردی: راهنمای کوک صحیح عود یا بربط
1 دیدگاه. دیدگاه تازه ای بنویسید
عالی