کارلوس در طول فعالیت پنجاه ساله اش با برندهای مختلفی کار کرده است. او در طول سالهای پس از آغاز به کار گروه شناخته شده اش در وود استاک، باز هم به گیتار گیبسون وفادار ماند. گیتار مدل SG که او در فستیوال تاریخی سال 1969 نواخت، دوام چندانی نداشت، اما گیتار لس پائول جادویی اش در دوران طلایی کلاسیک سانتانا از سال 1970 تا 1972 یعنی زمانی که او Abraxas، Santana 3 و Caravanserai را ساخت، به او خدمت کرد.
کارلوس در اواسط دهه 70، گیتار خود را به یاماها تغییر داد و مدل مورد نظرش را با همکاری این غول سازنده گیتار ژاپنی طراحی کرد. اما از اوایل دهه 80، او یکی از طرفداران اصلی گیتارهای پائول رید اسمیت شد. او به محصولات شرکت PRS علاقه نشان داد تا به شهرتش در آلبوم سال 1999، یعنی Supernatural و در بسیاری از کارهای برجسته دیگر کمک کند. کارلوس سانتانا وقتی پای گیتار در میان است، بسیار سخت گیر است. او درست مانند یک سازنده گیتار ماهر شنوایی فوق العاده ای دارد و می تواند پس از نواختن فقط چند نت یا آکورد غیر واقعی بودن صدای گیتار را تشخیص دهد.
او در این باره با خنده می گوید:” به محض شنیدن صدای گیتار می توانم بگویم به درد لامپ شدن می خورد یا می تواند روی صحنه اجرا کند. شما می توانید وقتی صدای یک گیتار در می آید بگویید تو دماغی و غیر طبیعی است. در این صورت تنها کاری که می توانید بکنید این است که یک لامپ به آن وصل کنید و یک آباژور روی آن قرار دهید. اینطوری بهتر است و کارایی اش برای دکور بیشتر است، چون وقتی صدایی که می خواهم را ایجاد نمی کند، جذب آن نمی شوم. برخی از افراد شاید از پدالهای مختلفی برای رفع مشکل صدا استفاده کنند، اما من این کار را نمی کنم. باید صدا مستقیما از انگشتانم به آمپلی فایر برسد. اگر صدایی که باید ایجاد نمی شود، فورا آن را با کامپیوترها یا بوردهای ترکیب کننده برطرف نکنید.”
با این وجود سانتانا تا زمانیکه گیتار Strat یا سایر گیتارها صدای خوبی دارند، مخالف انتخاب آنها نیست. کلکسیون گیتارهای قدیمی، تاریخی و بی نظیر او در مکانی در اتاق تمرین و ساختمان اداری اش در کالیفرنیای شمالی واقع است.
توی این پک های فوق العاده، نواختن هر نوع گیتاری رو از ابتدا جوری یاد میگیری که تو هیچ کلاس آموزشی یا پک دیگه ای نه دیدی نه شنیدی! در کمترین زمان گیتار نواز حرفه ای شو همه رو انگشت به دهان کن!
گیتار لس پائول گیبسون مدل کاستوم 1968
این ساز که از چوب افرا ساخته شده، هدف نهایی گیتارهای سانتانا بود. کارلوس آن را اندکی پس از موفقیت بزرگ گروهش در Prune Music در سان فرانسیسکو در سال 1970 خرید. این گیتار جایگزینی برای گیتار گیبسون مدل SG بود که او در Woodstock نواخت.
کارلوس می گوید:”آن گیتار SG کوک نبود، به همین خاطر آن را از بین بردم. در آن زمان اگر می خواستم یک گیتار جدید داشته باشم، باید با گروه مشورت می کردم زیرا همه ما هزینه آن را می پرداختیم. گروه نمی خواست گیتار جدید برای من بگیرد بنابراین گیتار SG را خراب کردم. سپس یک گیتار جدید خریدم. این گیتار حداقل در هفت کنسرت، همدم زحمتکش من بود. آن گیتار احساس داشت و کوک بود. وقتی آن را دستتان می گیرید، می توانید اجرایتان را شروع کنید.”
این گیتار در آثاری چون “Black Magic Woman/Gypsy Queen”، “Oye Como Va” و در واقع تقریبا در تمام آهنگهای آلبوم کلاسیک سال 1970 و همینطور دیسکهای الهام بخشی دیگر غوغا به پا کرد.
گیتار PRS سانتانا مدل Prototype
پائول رید اسمیت، استاد ساخت گیتار شروع به نمایش گیتارهایش به سانتانا در سال 1976 کرد. درست زمانی که اسمیت در اوج کارش بود. سازی که کارلوس را به دام انداخت، عقاب طلایی افسانه ای پائول رید اسمیت بود که قلب هوارد لیز را تسخیر کرده بود. کارلوس این گیتار را برای نواختن در آلبوم Zebop! قرض گرفت و عاشق آن شد.
او در مورد این گیتار این طور می گوید:” صدای قوی، پایین و مردانه ای دارد. مانند اینست که دارم سوپرانو می نوازم و صدای تنور از آن خارج می شود.”
سانتانا از اسمیت خواست تا این گیتار را برایش بسازد. گیتارهایی که اسمیت در دهه 80 به صورت سفارشی برای سانتانا ساخت، به تدریج مبنایی برای مدل PRS Santana 2 شدند. یکی از گیتارهایی که کارلوس را بسیار خوشحال کرد، به عنوان شماره 2 شناخته می شود.
گیتار PRS سانتانا 2 مدل Supernatural
از بین بسیاری از گیتارهایی که پائول رید اسمیت برای کارلوس ساخت، این مدل از جایگاه ویژه ای در کلکسیون این گیتاریست برخوردار است. این گیتار درست زمانی که کارلوس روی Supernatural کار می کرد، عرضه شد و در مرحله جدید هیجان انگیز حرفه او یک دستیار به حساب می آمد. کارلوس اغلب از امدادهای الهی در ساخت Supernatural سخن گفته است و این گیتار این گفته را ثابت می کند.
کارلوس آن را گیتار مرجانی قرمز می نامد. به محض انتخاب آن، کارلوس متوجه منحصر به فرد بودن آن می شود و در این باره می گوید:”پر مایه بودن، وزن آن، احساسی که منتقل می کند و رنگ نارنجی سالمونی زیبایش فوق العاده است. در اکثر اوقات رنگ گیتار حال و هوای من را عوض می کند. و بدون حس و حال خوب چه کاری می توان انجام داد؟ این گیتار واقعا خارق العاده است. من اکثر آهنگهای Supernatural را با آن نواختم. یک گیتار Woodstock و یک گیتار Supernatural وجود دارند و هر دو آنها درهایی هستند که می توان از آنها عبور کرد.”
گیتار لس پائول مدل 1952-1953
یکی دیگر از گیتارهای تاریخ ساز کلکسیون سانتانا، سازی است متعلق به Mike Bloomfield استاد سبک بلوز. کارلوس درباره او اینطور می گوید که: “او یکی از اولین قهرمانان این عرصه است. قبل از اینکه من آهنگهای Eric Clapton یا Jimi Hendrix را بشنوم، در سال 1965 آهنگهای مایک بلوم فیلد و الوین بیشاپ در گروه بوز باتر فیلد را شنیدم. بنابراین باید قدر این گیتار را دانست.”
این بلوم فیلد بود که کارلوس را به روی صحنه دعوت کرد تا در Fillmore West بدون آمادگی قبلی بنوازد و همین اتفاق باعث شد سانتانا توسط Bill Graham، صاحب و موسس شرکت Fillmore کشف شود.
نکته قابل توجه این است که صفحه رویی این گیتار ابتدا از طلا بوده و بعدا دوباره با روکش راه راه چوب درخت عنبر بازسازی شده است. علاوه بر این، قسمت سیم گیر ذوزنقه ای با یک پل Tune-o-matic جایگزین شد و پیک آپ های هامباکر جای مدلهای اصلی P90 را گرفتند.
گیتار Fender Stratocaster 1963
کارلوس چندین سال قبل این مدل Strat را در مرکز گیتار انتخاب کرد. او در این باره می گوید:” آنها به من گفتند مردی در اوکیا (کالیفرنیا) این گیتار را سالها زیر تختش نگه می داشته است.” او این گیتار را فورا خریداری کرد و از آن در اجرای آهنگ Little Wing در آلبوم Guitar Heaven استفاده کرد.
کارلوس خاطرات خوبی از گیتار Strat و آمپلی فایر افسانه ای Steel String Singer در یکی از اجراهایش دارد.
او می گوید:” وقتی این گیتار را گرفتم، بارها و بارها خواب استیو ری نزد را دیدم. در این رویا، استیو به من گفت’ کارلوس گوش کن، تو می دانی من کجا هستم مرد. من دیگر در جسمم نیستم. و در جایی که من هستم انگشت ندارم. من نور خالصم. اما دلم برای صدای گیتارم تنگ شده. لطفا به برادرم جیمی بگو Steel String Singer ام را به تو قرض بدهد. می خواهم انگشتانت را از طریق این آمپلی فایر حس کنم.”
“چند شب بعد دوباره خواب دیدم. به همین خاطر از جیمی خواستم آمپلی را به من قرض بدهد، اما نداد. بعد از من، رنه مارتینز تعمیرکار گیتار استیو، همین خواب را دید. این بار او از جیمی خواست و بالاخره آمپلی فایر به دستم رسید.”
“آمپلی فایر و گیتار Strat به موقع برای یک اجرا در Madison Square garden به دستم رسیدند. من گیتار را به آمپلی فایر وصل کردم. فوق العاده بود. گفتم می خواهم تمام کنسرت را با این بنوازم.”
